Evim evim canım evim! Çok özlemişim ya! Hastaneyi seven bir insan değilim bunu herkes bilir, annem dahil.
Odama çıkmak için ağır ağır adım atarken bian arkamdan annemin sesiz ve kısık sesi geldi.
"Bu çocukla akşam yemeğe mi çıkacaksın şimdi?"
-Hayır, anne sadece akşam buluşacağız o bana çantamı
ve telefonumu verecek.
" Belki oturur konuşursunuz"
-tabiki! Öyle. Sonuçta telefon ve çanta konuşmak için bahane
"Hadi git hazırlan"
- tamam
Anneme dediğim gibi çanta ve telefonlar bahane tanışmak için.
Bir yerden çok mutluyum. Hemen gidip hazırlanmam lazım.
Siyah düz elbisemi giydim. Saçlarımı topuz yaptım. Kakül için ise fön celtim. Hafif ton makyaj da var tabiki ve ben akşam için hazırım.
1saat bile geçmeden Kerem Annemden beni aradı. Erken gelecek mış çok mutluydumm. Bu beni heyecanlandırıyordu.
Kerem beni almaya geldiğinde başta sıcak bir gülümseme verdi.
Çok heyecanlıydım şimdi.
....
