More Than Friends - Hyunho ✨

10

Minho - Hyunjin

Lee Know Hyung
Hyunjin yurdunuzun önündeyim.
Aşağı iner misin biraz konuşalım

Ne konuşacağız Hyung?

Lee Know Hyung

Hyunjin iner misin?

Peki geliyorum hemen

-Felix, çok sinirli amk ben napıcam?

- Onu gaza gelip söylemeden önce düşünecektin aşkım

- Çok destek oluyorsun ya sağol valla

- Bebeğim kaçışın var mı sence bu yüzleşmeden? Git konuşun ne olacaksa olsun

- Doğru diyosun, göte giren şemsiye açılmaz. Hadi bakalım

Bunu söyledikten sonra korkarak da olsa aşağı inmeye başladım. Zaten Felix haklıydı. Bu kadar sinirliyken gitmemezlik de edemezdim. Onu gördüğümde çok ciddi görünüyordu.

-Merhaba Hyung

-Yürü Hyunjin

- Hyung noluyo

-Yürü burada konuşmayalım bence

Beraber yurttan biraz uzaklaştıktan sonra kenarda bir banka oturttu beni. Ama kendisi oturmadı.

-Hyunjin neden yaptın?

-Neyi hyung? Anlamıyorum hiçbir şey

-ANLADIĞINI BİLİYORUM AMK! NEDEN JİSUNGA SANA SÖYLEDİĞİMİ SÖYLEDİN?

-Hyung ben...

-Hyunjin sen ne? Hyunjin ben sana kendimden bile çok güveniyordum ya. Lanet olsun ki orada sen dışında bir başkası olsaydı ağzımı açıp tek kelime etmezdim. Jisungun sırrını sen dışında kimseye vermezdim ben. Ama en güvendiğim yerden geldi darbe

-Hyung ben çok özür dilerim. Jisung bana kötü davranıyordu kendimi tutamadım, gerçekten çok özür dilerim

-Hyunjin beni rezil ettin Jisunga karşı. Önünde alçaldım. Bana hislerini açan birisinin hislerini başkalarına anlatan aciz bir adam konumuna düştüm.

Şimdi ne zamandır tuttuğum gözyaşlarım gözlerime hücum ediyordu.

-Hyung... Ben... Ben çok özür dilerim

Hıçkırıklarım yüzünden konuşmakta zorlanıyordum. Ağladığımı görünce yüzündeki sert ifade silinerek yerini şefkate bıraktı.

-Ağlama...

- Ben... özür.... dilerim... gerçekten
Bir yandan ellerimle yüzümdeki yaşları temizlemeye çalışırken bir yandan da kesik kesik konuşuyordum. Benim bu halim onu gülümsetti.

Yanıma oturup kollarını bana sardı.
-Şşşş... Hyunjin-shiii hemen de ağlıyorsun.

O böyle der demez daha kuvvetli ağlamaya başladım. Lee Know Hyung bana sarılı vaziyetteyken tabiri yerindeyse anıra anıra ağlıyordum.