More Than Friends - Hyunho ✨

22

Telefonuma gelen mesajla irkildim. Cevap bile vermeden geçen sefer yaptığım mallığı yapmayıp ceketimi kaptığım gibi aşağı indim.

Karşımda duruyordu. Konuşmadığımız şu 3 günde onu öyle çok özlemiştim ki... Evsiz kalmış gibiydim. Minho benim evimdi...

Karşısında durup gözlerine baktım. İkimiz de konuşmuyorduk ve açıkçası yazma dediği için ben ilk olarak onun bir şey demesini bekliyordum.

-yürüyelim mi?

Sorduğu soru karşısında şaşırdım. 3 gündür konuşmuyorduk ve soracağı ilk sorunun bu olmasını açıkçası beklemiyordum.

-yürüyelim

Yanında yavaşça yürümeye başladım. Nereye gittiğimizi de bilmiyordum açıkçası. Ama yürüdükçe bir fikrim oluşmaya başlamıştı. Onunla ilk kar yağdığında sığındığımız kamelyaya gidiyorduk...

Kamelyaya oturduğumuz zaman uzunca bir süre sadece sustu ve gökyüzüne bakarak olduğumuz zaman diliminin tadını çıkardı. Sonrasında yüzünü bana çevirdi

-Hatırlıyor musun?

-Nasıl unutabilirim?

-O gün arkama bakmadan gittiğim için çok pişmanım. Giderken bile geri dönüp seni öpmek için çıldırıyordum. Ama yapamadım.

Yüzümü ellerimin arasına aldı. Yavaşça yüzüme yüzünü yaklaştırdı ve dudaklarıma bir öpücük bıraktı. Vücudum baştan ayağa titredi dudaklarının dokunuşuyla..
Başını doğrultup yüzüme baktı:

-Bazı şeylerin telafisi olmaz ama telafi etmeye en baştan başlamak istedim.

-Minho, bana kızgın mısın

Tekrar dudaklarıma bir öpücük bıraktı

- Kızgın gibi miyim?

Gülümsedim:
-Aşık gibisin

Gülümsedi:
-Öyleyim

-Minho istediğin yerde istediğin gibi konuşabilirsin. İstersen anama söv umrumda değil. Sadece seninle olmak istiyorum. Özür dilerim
Sensiz yaşayamam ben

-Sen haklıydın. Beni uyardın.
Seni dinlemeyen bendim. Bundan sonra ömrünün sonuna kadar konuşma desen lal olur dilim.

-Sorun yok
Beni hiçbir zaman dinlemek zorunda değilsin
Sensiz iyi değilim. Bunu bil tamam mı?

-Sensiz yaşamıyorum Hyunjin...

Hasretle sardım kollarıma ona. Hızla onun kolları da beni sardı. Bu kadardı işte. Bizi birbirimizden ayıracak maksimum süre buydu. 3 gün...

Sorsan başta ikimiz de haklıydık. Ama şimdi perişan halde özür diliyorduk.

Biz birbirimize hasretle sarılırken kar serpiştirmeye başladı ufaktan.

-Minho bak kar yağıyor!

-Sanki evren bizi o güne tekrar döndürmek istiyor gibi.

-İyi ki o gün seni öpmüşüm Minho

-Beni bir daha öper misin Hwang Hyunjin?

-Memnuniyetle Lee Minho

Bunu söyler söylemez ensesini buldu ellerim ve onu hızla kendime çektim. Öpüşüm o zamankinden farklıydı. Çünkü biz de o zamankinden farklıydık...

🐰🐹🦙🐥 8 DALLAMA 🐶🐺🦊🐷

Sevgilim 🐰