Suç Ve İhtiras | Taekook

V. | Görmezden Gelmek.

                                                                                                                                                              

                                                           
                                                           
                             

"Güvercin yuvası."

                                               
                                               
                                                             
         

Sanki ömrüm boyunca bir çeşit imtihandaydım. Hayatım boyunca hep uzaktan gelen o el üstümde durmuş, hep düştüğümde beni daha çok itmişti.

Boynumda bir urgan ipi vardı. Hayatımın sonuna kadar orada kalacaktı. O kalmasaydı bile izi duracaktı.
Asla bitmeyecek kötü anılarımın içinde geziyordum. Neyden kaçsam ona yakalanıyordum.

Bunca şeyden sonra ilk defa o sandalye itilsin ve o ip beni boğsun istedim.
K

albime kadar battığım bu his midemi bulandırıyordu.

Onunla yaşadığımız her an gözümün önünden geçerken daldığım boşluktan çektim bakışlarımı.

Yüreğimin çığlık seslerini yalnızca ben duyuyor, ben hissediyordum. Neydi beni yaralayan? Yıllar geçmişti üstünden.

Kaç bahar, kaç kış bitmişti. Beni bu kadar dibe batıran hisler neydi? Bu kadar yaralanmam ve gözyaşı dökmemin nedeni neydi? Sorular teker teker boğazıma dizildi.

Hak etmediğim hisler omuzlarımda duruyor, boyumu aşıyordu. En son bu hissi annemi kaybettiğim zaman yaşamıştım. Nasıl bu kadar yakın olabilirdi her iki acı?

Yoğun hisler göğsüme baskı yapıyor, orada büyük bir sızı yaratıyordu.

Ne kadardır kapının önünde durduğumdan bir haberdim artık.

Taehyung, içeri girdiği andan beri öylece dikiliyordum olduğum yerde.

Bu duygularla baş etmeye çalışıyordum. Ne bir ses, ne de bir seda vardı. Kapı kapandığı an bütün sesler kesilmişti.

Hayal kırıklığı adı altında firar eden gözyaşlarım ise duralı çok olmuştu çünkü yanaklarım artık kuruydu. Şimdi ise kalbim ağlıyordu.

Yumruklarım sıkı sıkıya kapalıyken derin bir nefes aldım. Eğer sigara içmeyi bırakmasaydım kaçıncı izmariti zemine gömeceğimi bilmiyordum, öyle ki tahmin bile edemiyordum.

Saatlerdir kapalı kapı ardında Taehyung ailesiyle vakit geçiriyordu.

Yuvası vardı. Ne kadar inanmak istemesem de bir çocuğu. Tüm bunlar gerçek miydi diye düşündürüyordu beni. Yaşadım mı bunları? Sahiden bu kadar yok muydum onun için?