Ne ölüne, ne ölüme

Still with you

Kafamı arabanın camına yasladım ve elimdeki telefondan şarkının sesini açıp telefonu kapattım. Gözlerime inen uykuya direnmeye çalışarak birşeyler düşünmeye çalışıyordum, şarkı bitti ve yeni şarkının açılmasını beklerken bir yandan dışarıdan gelen yağmur sesi kulaklarıma tek başına müzik olarak yetiyordu sonra bir anda sesi duydum o şarkı melodi tanıdık ama uzun zamandır kulaklarıma uğramayan o şarkı..
Still with you..
Bu şarkı her zaman favorimdi k-pop dinleyen bir insan değildim ancak bu şarkı..
Özellikle yağmur yağarken dinlemek harika hissettirmişti, bu yağmur ve bu şarkı bana bir anıyı hatırlattı, yağmurlu bir gündü hava soğuktu büyük ihtimalle ekimdi okul bahçesinde beni kullandığını düşündüğüm eski arkadaşım onun diğer arkadaşı ve ben, okul bahçesinde birinin gelmesini bekliyoruz, araba geldi içinden (bana kalırsa sarı) kumral saçlı bir kız indi sınıf arkadaşım aslında onunla sadece mesajlaşırdik çünkü o zaten sınıfta popülerdi ve konuşa bileceği bir sürü arkadaşı yapacağı bir sürü şey vardı ancak ben, ben hep yalnızdım görünmezdim hata yaptığımda gülünür sonra unutulurdum pek umursamazdım aslında ama görünür olmak isterdim. Okuldan içeriye girdi yanımıza geldi o kızlarla durmak zaten başlı başına bir işkenceydi ama onu beklemiştim çünkü arkadaşım diyebileceğim tek kişiydi sanırım. Beraber içeriye doğru yürüdük ve bir şeyler konuştuk merdivenlerden çıkarken o eski arkadaşım ve diğer kız kol kola girip çıkmaya başladılar o kız uzun zamandır arkadaşımdı bu yüzden onları böyle görmek hiç iç açıcı değildi, yanımda yürüyen sarışın onlara baktığımı fark etmiş olmalı ki elini omzuma attı buna çok şaşırdım ancak çok güzel bir teselliydi içim sıcacık olmuştu, ona bakıp tek yaptığım gülümsemekti ve bunu teşekkür babında yapmıştim beni anlamış gibi o da gülümsedi ve sınıfa çıktık.
Bu an aklıma geldiği an gözlerimin dolduğunu hissettim içimi tarif edilemez bir acı kaplamıştı, babam arabayı park edince eşyalarımı toplamak için babaannem in evine hızlıca girdim ve yukarı koşarak çıktım odaya kendimi attım, karanlıktı ve gözümden akan yaşlar izin almıyordu sadece selmişçesine akıyorlardı.