Do I Wanna Know || Levi Ackerman.

1.1 (final)

[Levi × Edyth]

Levi:
Seni seviyorum...

Edyth:
Ne|
Bende seni seviyorum|
Bende se|

Levi:
Cevap vermek zorunda değilsin...
Üzgünüm
Hislerimi bu kadar uzun süre içimde tuttuğum ve geç kaldığım için...
R

amencinin yanındaki büyük parka gelebilir misin lütfen

Edyth:
O kadar tatlısın ki|
Levi...
Hazırlanıp çıkıyorum

Levi:
Teşekkür ederim

[İletildi ]

3rd POV

Hızlıca üst kata çıkıp kısa bir duş aldı Edyth, sonrasında da kendisine sade bir kış kombini yaptı. Çoğu insan için kış belki kırmızıyı çağrıştırırdı ama Edyth için kış maviydi, açık bir mavi. Tıpkı kar yağarken gökyüzün aldığı hal gibi.

Maskara sürüp lipbalm ile dudaklarına hafif renk kattıktan sonra çantasını aldı ve aşağıya indi.

Kapıyı yavaşca kapatıp çıktığında histerik bir gülüş bıraktı ortaya Eren. Kardeşinin fazla mutlu hali onuda mutlu etmişti. Eve gelince tonla soru soracaktı ama şimdilik onları rahatsız etmeyecekti.

İkisinin evine de yakın mesafede olan park görünmeye başladığında adımlarını birazcık yavaşlattı Edyth.

Koca parkın içerisinde Levi'ı arıyordu Edyth, zaten çok geçmeden de göz göze gelmişlerdi... Levi, Edyth'i gördüğünde ayağa kalktı, üstünü silkeledi. Onunda kendisi gibi mavi giyindiğini görünce yüzünde hafif bir tebessüm oluşmuştu Edyth'in.

Yavaş adımlarla ilerlerdi Levi ve Edyth'in elini tuttu. Sonrasında ise koşmaya başladı. "Hadi! İlerleyelim" Karşı da çıkmamıştı Edyth. Birlikte el ele iken bazen koştular, bazen yürüdüler ve bazen de durup ellerine baktılar...

Büyük parkın ormanlık alanlarına ilerlediler... Parkın ortasından geçen küçük nehirin kenarına geldiğinde yere oturdu Levi, sonrasında zaten Edyth'de onu taklit etmişti...

Şimdi ise birbirlerine bakıyorlar her ikiside diğerinin konuşmasını bekliyordu.

"Edyth" Sessizliği bozan Levi'dı, zaten bir açıklama yapması gerekende o değil miydi?

Sağ eli ile Edyth'in yanağını okşadı ve dizleri üzerinde Edyth'e biraz daha yaklaştı Levi, nefesleri birbirine değiyordu artık. "Ben duygularımı kelimelerle pek doğru ifade edebilen biri değilim... biliyorsun" dediğinde histerik bir gülüş attı ortaya Edyth...

Sonrasında ise dudaklarını birleştirdi.

Boşta kalan eli ile Edyth'i belinden kendisine yaklaştırırken ileri gitmek istemedi Levi, Edyth'in gözünü korkutmak istemiyordu, daha önlerinde çok fazla zaman vardı değil mi?..

Geri çekildi Levi ve Edyth'in gözlerinin içerisine baktı, onu çok seviyordu ama nasıl söyleyecekti yüzüne...

"Çok geç kaldım biliyorum o yüzden lafı uzatmak istemiyorum..." "Edyth, sevgilim olur musun?" Dedi Levi, dudaklarına kapanan dudaklarla almıştı cevabını, bu sefer biraz daha hırslıydılar, Edyth Levi'ın üst dudağını nazikçe öpüyorken, Levi'ın kendisinin alt dudağını ısırmasıyla ayrılmışlardı.

Sonrasında ise çimlere uzanmış ve saatlerce konuşmuş sohbet etmişlerdi...

♥︎♥︎♥︎

"Peki Sevgilim..." dedi elini Levi'ın yüzünde gezdirirken. "Geçen gün sana mesaj atan kimdi" diyede ekledi.

Anında yüzünde bir tebessüm oluştu Levi'ın. Edyth ise kaşlarını çatmıştı...

Edyth'in kaşlarını çatmasıyla Levi'ın yüzündeki tebessüm yavaş yavaş kahkahalara dönerken bir süre sonra durdu ve konuştu.

"Kenny yoldaki bi kıza benim numaramı vermiş" demesiyle büyük bir kahkaha patlattı Edyth. O kadar düşünmüştü, bu muydu yani...

Günün geri kalanı ise; Levi, Edyth'i evine bırakana kadar kahkahalarla ve güzel konuşmalarla geçmişti...

•••

(Çok utanıyorum)
Alt Dudak
Üst Dudak

Asla öpüştürmek istemiyordum bu yüzden şuan böyle iyi😞

Bir süredir bu bölüm final mi olmalı acaba diye düşünüyordum ama sanırım uzun uzun zaman bekletmeden yazmaya devam edeceğim...