Chapter Eight: Rika's POV (Zow Dead.)

21 1 0
                                    

"Waaaaaaa! Unni naman eeeee! Ano'ng trip na naman 'to?! Unniiiiiii!!" nakaapak ako ng pandikit na panghuli sa daga.

At ayun na naman ang peg nila. Run run, run run, run. Run, devil devil, run run.

"Unni! Maawa ka naman kay Shane Unni, naapakan nya talaga 'yung pandikit!" buti pa si Mae, naawa kahit papaano.

"Talaga? Ahahahahahahaha!!!" si Rizz Unni na sumilip pa sa paa ko at tinawanan lang ako kaya nahawa pa yata si Mae kaya tumatawa na rin sya.

Huhuhu.. Ang sama nila, grabe. (T^T)

Ayoko na. Tigilan na nga 'tong POV ko! Grabe kayo sakin ha! Someday they'll pay for this! >:[ Bwuahahahahaha! I shall return! Bwuahahahahaha! Sige bye!

RIKA's POV.

*Kring! Kring! Krinnnnng!*
*Telephone rings*

"Ano? Sino ka'ng tumatawag ka? Umagang umaga! Ang aga aga pa ah!" kinausap ko nga talaga ang telepono. -_-

Inaantok ako'ng bumangon at sinagot ang tawag.

*Telephone Conversation*

"Yeoboseyo?"

"Yeoboseyo, is this Ms. Jung?"

"Ne. Who's this?"

"Finally! I'm Ms. Sang."

(~.~)Zz --> (OoO)!!

"Oh' Ms. Sang! I am so sorry! I'm so sorry.."

"Yeah, I was dialing your phone soo many times but you're not answering it! What's happening to you??"

(0.0)! Yah! Where is my phone???

"Mianhaeyo.. Chongmal Mianhaeyo.."

"Ne, araso, araso. When we are going to proceed with the hearing?"

"Umm.. It's today Ma'am."

"Araso, eonje?"

Umm.. I looked at my wristwatch. (OoO)! OMO! Ang hearing ay nine! And it's already eight!!! Zow dead. ("=_=)

"Yeoboseyo? Ms. Jung? Are you still there?"

"Ne, mianhaeyo. The hearing will start by nine."

"Araso. Bye."

"Araso, kamsahamnida."

*Telephone Conversation Ended*

It's only three letters I can say.

OW! EM! GI! (-_-)

*Kring! Kring! Krinnnnng!*
*Telephone rings (Again? XD)*

Ano? Sino naman kaya ito? I picked up the telephone AGAIN.

*Telephone Conversation*

"Yeoboseyo Ma'am?"

"Unni na lang Lee-yan."

"Ah' araso Unni. Are you going to the court?"

"Ne. Bakit mo natanong?"

"Anieyo. I just know, you have a problem Unni.."

"How did you know about that?"

"Umm.. Mr. Fuente came here yesterday and he's looking for you Unni.." he is.. He's looking for me? Why? For what?

Is he coming back? I feel like crying any minute from now.

"Umm.. Unni? Are you alright? Mianhaeyo.. I shouldn't inform you about that.."

"Ne... I'm alright.."

"Mianhaeyo Unni, bye."

"Ne, ne, bye."

*Telephone Conversation Ended*

Unti-unti na namang bumabalik ang mga nangyari kahapon sa isip ko..

Gustuhin ko man na 'wag na lang muna umalis ngayon. It's my obligation. At naka-on business pa ang mga pwedeng pagbilinan ko.

Did I told you na ba about sa background ko? 'Yung mga tungkol sakin, sa trabaho ko and sa family ko?

Kung hindi pa. Sige, I'll tell you some.

I'm a Filipino-Korean-French citizen. Ang galing noh? It's because of my Mom, she's a half Filipino and a half French while my Dad is a pure Korean. My Mom is an international model and a prosecutor and my Dad is a well-known prosecutor too. Yeah, I came from a family of prosecutors, simula pa sa lolo ng lolo ko sa tuhod.

Actually, we own some Law schools at isa duon ang pinag-aralan ko. Then Dian Unni and I took our masterals sa Harvard University.

When I was young. My Dad used to bring me sa Law schools and he said na nagustuhan ko daw kagad na maging prosecutor at that early time kaya unti-unti ini-tutor nya ako.

We also own Real-Estate companies. And I decided na mag-hire ng mga ibang prosecutors na graduated from our Law schools para kapag may kumukuha sakin para maging prosecutor nila, I assign them sa mga prosecutors namin, pero kapag ako talaga ang gusto. Ako naman ang talagang pumupunta.

Kaya 'wag kayong magtaka kung bakit hindi ako ganun ka-busy. XD Ako lang yata ang lawyer na hindi busy. XD

Osya, tama na nga. Let's go back na sa pagiging haggard ko. XD

It's already 8:30 and good that mabilis akong kumilos, pero wait..

"Nasaan nga pala ang phone ko???" napaisip ako kung nasaan nga ba 'yun..

"Nasa bag ko 'yun ah!"

'At teka nasaan din ang bag ko?'

"Ang lalaki'ng 'yon! Nako! Sabi ko na e, may pagnanasa 'yun sa bag ko! Nako naman, nandoon pa naman lahat ng importanteng gamit: wallet ko, phone ko, pera ko, keys ko, cards ko at ang lahat lahat!" nagsasalita akong mag-isa habang binibilang sa kamay ang mga gamit ko na nasa bag na 'yon.

Uwaaah! ("T3T) Ayoko ngang pumunta sa suite nung Jonghyunilong na 'yun!

E ngayon,what should I do?

*Ting!*

(^___^)*

I have an idea. Leg'go to my magic box. ;)
Kumuha ako ng pera, other cards ko and phone. (Galing ah! Magic box nga 'yan! Ako din pakuha! XD)

And I am ready na. :')

Perooo..

"I don't have my keys para mapaandar ang iba ko'ng kotse na nasa parking lot!!"

********

/Hey! I'm sorry po na ginabi na ang pag-u-UD ko. XD Back to work na kagad ang heart-broken na si Rix. XD Sana po patuloy nyo lang po basahin at pagtiyagaan ang story'ng 'to. Yiee! I am so happy na may nagbabasa, kahit konti palang po kayo, at least you gave this story a chance na mabasa. :'))) And again po. You can leave your comments. ;) I'll wait for it. XD Sigi po, thankyouverymuchmuchmuch! Enjoy reading and Godbless always. :) *Smile! ;)

Fall Back Into You.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon