To Be Mine

Chapter 4

Greetings!!! Don't forget to vote and share your thoughts.

______

Ella pov:

Nang matapos mag sara ng cafe ay agad akong lumabas ng maliit kong upisina, kasunod ko ay si Lucian.

Oo hanggang ngayon ay nandito parin siya, wala ginawa kung ang titigan at kulitin ako buong mag hapon. I think love language niya ang physical touch, dahil puro hawak sa kamay ko ang ginawa. Ni hindi ako maka pag trabaho ng maayos.

"I'll drive you home." he said using a gentle tone. While his hands were possessively wrapped around my small waist.

Oh the hand placement. Physical touch huh.

Hinayaan ko na ang kamay niya dahil alam kong ibabalik niya din yan sa bewang ko. Ganun siya kakulit.

"No need Mr. Lucian.  I can manage, at saka isa pa may trabaho kang na iwan, mag hapon mo din akong kasama. Baka maka abala pa ako." kahit ang totoo ay siya ang naging abala sa trabaho ko. Hindi ako maka focus dahil sa kanya.

"No i insist baby, please. Let me take you home." he said again. And oh shit he pleaded me.

"Lucian it's fine, really. Kaya ko naman and na abala na kita. Mag hapon ka din dito sa cafe and anong ginawa mo? Wala tumambay ka lang." saad ko gamit ang mahinahon na boses.

"Baby please, i really wanted to take you home. Please baby, hmm." again he said please.

He's cute.

Dahil sa sobrang pilit niya ay wala na akong nagawa kundi ang umoo nalang. In the end ayun siya ang nag hatid sakin. Mahangin na dahil buwan na ng October. Eto ako ngayon napahawak sa braso at niyakap ng bahagya ang sarili.

Habang papuntang kotse niya ay naramdaman kong pinatong niya sa balikat ko ang suot-suot niyang coat kanina. Naramdaman niya siguro na nilalamig ako.

Nag angat ako ng tingin sakanya. at ngumiti. "Thank you Lucian."

"You're always welcome baby." naka ngiting saad niya din habang mariin ang kaniyang pag kala titig. Hindi ko maiwasan na titigan din ang kulay ng kaniyang mga mata.

Dark brown, na aakalain mong itim. Napaka ganda, napaka lalim tumitig.

Again he wrap his strong arms around my waist and guide me to his car. Nang maka dating kami sa tapat ng kaniyang kotse ay agad niya ito ng inunlock at pinag buksan pa ako ng pinto.

Nagulat ako dahil first time to, hindi ko alam na super gentleman pala ni Mr Lucian.

"Thank you." i said that with a smile on my face. He's sweet not gonna lie, and it tickles my stomach when he do a small things like that.

Act of service.

Nang maka upo ay agad niya sinara ang pinto at umikot upang pumunta sa kabilang pintuan.  Nang maka upo at agad siyang bumaling sakin at lumapit. Napapikit nalang ako dahil sa sobrang lapit ng muka niya sakin.

I heard him chuckle kaya agad akong napamulat. Naka sandal na siya sa upuan at pinipigilan ang kaniyang tawa. Agad na namula ang muka ko nang makitang sinuotan niya lamang ako ng seatbelt.

Ayun seatbelt lang pala, napa hiya nanaman ako sa kanya. Ngayon hindi na ako maka tingin nanaman nang maayos, bwiset assuming kasi e.

"Baby haha, do you want me to kiss you hmm?" husky gagi ang lalim ng boses sobra, mainggit kayo.

"A-anong kiss ka dyan, nag iimagine ka lang. Saka wag ka tumawa." pag susungit ko.

Agad akong tumingin sa bintana upang maiwasan ang nakalolokong ngiti niya, mang aasar lang kasi siya e.