Hate?

Kimsem Yok

"Savaşmak mı" hafif sırıtım ama bir yandanda çok sinirliyim "sence o Savaş ben potterla evlenince bitmedimi" "harryin seni sevmediğini ve seninle istemeyerek evlendiğini biliyorum" ismiyerekmi " öylemiymiş... tamam savaşalım" "eğer ben kazanırsam harryin hayatından çıkarsın" kendine çok güveniyor

"tamam kabul ediyorum" "sen bi şart koşmayackmısın" "ben kazandıktan sonra istesende pottera yaklaşamıyacaksın zaten" gururlu bi tavır sergiliyordu "kesinlikle... kesinlikle harryi kazanıcam!" Gülümsedim ve arkamı dönüp yürümeye başladım eve gidiyordum kafamın içi o kadar doluyduki nefes alamıyorum

tam okuldan çıkarken annemi gördüm "a-anne burda ne yapıyorsun" beni fark edince yanıma geldi "seni bekliyordum ne zamandır beraber vakit geçiremiyoruz biraz takılırız dedim" koluma girerek yürümeye başladı "i- iyi yapmışsın" gözlerinin içi parlıyordu "seni çok özledim bu zamanlarda evlilik stresli geçer senin yanında olayım dedim"

"e-evet" konuşamıyorum kekeleyip duruyorum annemin yüzüne dahi bakamıyorum ama oysaki o benim annem onunla herşeyimi paylaşabileceğim beni hep seven yargılamayan beni koruyup koluyan bir anne olamadı onun yerine benim yok olmamı izleyen bir kadın olmayı tercih eti "hadi gel şu mağzalarıda gezelim" kolumdan sürükleyerek mağazaya girdik bana kıyafet bakmaya başladı

"bak bu çok güzel alalımı" boğazım sanki düğümlenmiş gibiydi sesim çıkmıyordu "aaa bak bu da güzel ama sen bunu giyinirmisinki" "a-anne" "bu pek senin tarzın değil gibi bu kalsın ama bunu kesinlikle alalım" beni duymuyormu "a-an-anne" "hem bunu harryde çok beğe-" "anne..." Beni duymamazlıktan geliyor lütfen lütfen duy artık beni nasıl yok olduğumu fark et artık "draco hadi bunu alalım sonra başka yerlerde bakalım hata belki gecelik bile alalım utanmana gerek yok ben senin annenim şöyle dantelli bi gecelik ahah çok güzel olucak hem harryin de hoşuna gider" nediyor bu

Aldığımız kıyafetin parasını ödeyip çıktık sonrada başka bir mağazaya girip gecelik aldık defalarca konuşmaya çalışsamda beni hiç dinlemedi "aldığımız her şey çok güzeldi bu gün harikaydı dimi ama artık geç oldu gitmeliyim" gözlerim dolmuştu annemin kulağına yaklaşıp "b-beni bırakma" dedim kafamı okşadı "çok mutlu olucaksın" diyip arkasını dönüp gitti

Bende eve dönüyordum eve gittiğimde potter yoktu okul biteli baya olmuştu hata hava bile kararmıştı nereye gittiki bu 1 saat kadar beklemiştim ama kimse gelmemişti en sonunda okula gitmeye karar vermiştim hermione bu saatlerde okuldadır o potterın nerde olduğunu biliyordur

Okula gitim ama kimse yoktu hermioneyide bulamıyorum kütüphaneye taraf yürümeye başladım bir kaçtane gülüşme sesleri geliyordu kapıyı açıp içeri girdiğimde potter ve gnniy beraber oturuyorlardı beni görünce ayağa kalktılar

"Draco senin burda ne işin var" kafamın içi karma karışıktı annemden sonra şimdide bu deliricekmiş gibi hisediyorum gnniyin sözleri aklıma gelmişti ne demişti kesinlikle kazanıcam ama biz evliyiz nasıl kazanmayı düşünüyorki belkide potterdan hamile kalmayı kastetmiştir arkadan hermioneyle ronda geldiler hermione beni görünce bi an yüzünü endişe korku sarmıştı potter da tam tersiydi rahat duruyordu ve boş boş bakıyordu

"A-asıl seni burda ne işin var" Bana doğru bir kaç adım atı "Ders çalışıyorduk" hermionede hemen açıklama yapmaya başlamıştı "sınavlar yaklaşıyor diye bizde buluşup çalışalım dedik biz ronla dışarı kahfe almaya çıkmıştık-" hermioneye doğru dönüp baktığımda susmuştu

Artık bıkmıştım aldatılmaktan sorunlarımdan kimsem yok beni koruyacak beni dinliyicek kimsem yok yapa yanlızım "g-gidiyoruz potter" ama buna rağmen helan onu bırakamıyorum neden bu kadar alçaldım neden bu kadar gurursuzlaştım "draco biz ders-" "GİDİYORUZ DEDİM!!!"

Nasıl olmuş Aşklarım vallahi az kalsın bende deliricektim biliyorum hepimiz potterı tek tek sikmek istiyoruz ama biz yinede mental sağlığımızı koruyalım hepinizi seviyorum birdahiki bölümde görüşmek üzere 😘💋