Unexpected Feeling

1 | Beneath The Rain

Zhara POV

I've spent the whole day with you, and all I can say is "the best".

Nasabe ko na lang sa sarili ko after ng school activity namin. Opps~ kailangan ko muna pala mag pakilala.

Greetings to all, I'm Zhara Davidson, a third-year English major pursuing a Bachelor of Secondary Education at Hanford University. Along with that, I act as a student journalist at The Pen, our department's official publication.

Physical appearance? Ito maganda chariz hahaha 5'5 ang height ko, maputi mga besh, kalog, maingay with brown long hair.

So, back to reality na!

Nandito ako ngayon sa classroom with some of my classmates and kakatapos lang ng school activity namin which is School Year Orientation. Myghad! Nakakapagod mga besh kase ang daming nangyare such as pag cover ng news but lahat naman nun ay worthy.

"It's quarter to five and I need to go home," I said to myself then saw my friends leaving the classroom.

"Lena!" tawag ko sa isang friend ko. Her name is Lena Hanson, morena and halos kasing height ko lang. Her hair is long din and color black.

"Yes, Zha?" Lena said

"sabay ako lumabas ng school sainyo ang lakas din kase ng ulan," I said

"sure beh tara gora na tayo" nakangiting saad ni Lena kaya agad ko na kinuha yung bag ko umuwi na kasi yung best friend ko dahil graduation daw ng kapatid niya kaya ayun. Buti na lang close ko lahat ng mga kaklase ko, duhh syempre 20 na nga lang kami sa klase mag plaplastican paba ware kame? Common sense ba common sense.

"Woy mga behh tara uwi na tayo!" sabi ni my little tomboy chariz our friend din while palabas ako sa classroom and nasa hallway siya excited na umuwi. Her name is Cathie Yazly, morena, and her height is 5'4.

"Oo ito na uuwi na tayo tara Jazmyn" sabi ni Lena kay Jazmyn Smith, 5'5 height, sobrang puti, at mainhin na babae grabeh! Para siyang hulog ng langit dahil napaka angelic ng personality, voice, and face.

Agad na kami lumorga dahil malakas yung ulan and kailangan nanamin umuwi. Grabe, ayoko talaga pag umuulan tapos wala ako ng bahay dahil ang hassle! Chariz madami lang talaga ako bitbit ngayon hahahaha.

Naglalakad kame at malaki na kame sa main gate para lumabas na ng school pero hirap na hirap talaga ako sa bitbit kong ito dahil myghad ang bigat ng speaker.

"Zha need mo ba ng help?" tanong ni Cathie saakin habang nasa harap ko siya nakatingin saakin

"sige beh okay lang kaya ko toh" sabi ko sakaniya kaya nagpatuloy kame sa paglalakad cuz I'm independent. Sakanya lang mag papababy eme.

Patuloy lang kami naglakad hanggang sa THANK YOU LORD NAKALABAS DIN NG SCHOOL.

"oh dito na lang kame sasakay sa harap school beh kaya mo umuwi?" tanong ni Lena saakin

"Yes behh osya mauuna na ako" sabi ko sakaniya at nakipagbeso beso na at dahil dakilang sweet si Lena, she kissed my pisnge and hug me. Of course, niyakap ko rin siya pabalik even si Jazmyn. However, nung si Cathie na yung yayakapin ko para magpaalam she suddenly kissed my cheek din.

Nagulat ako ng hindi ko alam dahil siguro first time and unexpected.

"Bye behh ingat" sabi ko sakanila at tumalikod na sakanila

"Hoy ingat ka Zha" pahabol na sabi ni Cathie. Hindi ko yon pinansin kase bigla akong may ibang naramdaman pero ano yun? Ay teka teka Zhara please stop kung ano man yang bigla mong naramdaman.

Buong byahe hindi mawala sa isip ko yung ginawa niya. Ewan ko bakit ang big deal nun saakin kase for sure friendly action lang yun.

~~~~~~~~

Underneath the rain, you gave me a shocking feeling.

Five o'clock: you bid goodbye with unexpected action.

Making my heartburn—wait, is that crazy?

Until I close my eyes, that action never stops.

~~~~~~~~