Gangsta's paradise| Taekook

6; Tanrı belamı verene kadar

boşuna yazıyormuş gibi hissediyorum
çünkü okunmuyor

eun Woo- Jungkook

eun woo
şerefsiz piç
Taehyung nerede?
Jungkook seni elime geçirdiğim
an geberteceğim
anlıyor musun öleceksin
o fotoğraf ne
ölmek mi istiyorsun
annesiz piç

jungkook
annemin gayet sağlıklı olduğunu
bilmeyip böyle şeyler söylemen acınası Eun
Tae yanımda uyurken senin
kudurduğunu izlemek baya zevkliymiş

Eun woo
Jeon sen gerçekten..
Taehyung'u al ve bana ver
yazıyor..
Dur bir dakika

jungkook
taehyung bir eşya değil
öyle kolundan tutup verebileceğim
birşey hiç değil
ayrıca ne bir dakikası?

Eun woo
ne izlemesinden
bahsediyorsun?

jungkook
ben bu kadar aptal olabileceğini
düşünmemiştim
bu arada o kadar hızlı yürüme
kolona çarpacaksın

Eun woo
ne?
jungkook sen ne yaptın

jungkook
kafanı kaldır ve kolona bak
aptal

Eun woo
Jeon Jungkook
Kendi canını ve Taehyung'u koru
artık yapacaklarımdan ben
sorumlu değilim
piç kurusu

jungkook
gel bakalım Ex koruma
ben de boş değilim;)
görüldü

Taehyung
Jungkook ile onun yatağında uzanırken yanlışlıkla uyuyakalmışım, Jungkook ise beni uyandırmak yerine sadece saçımı okşayıp kokumu özlemle içine çekmiş.

Ani bir şekilde yataktan fırladım çünkü Jungkook yüksek sesle atabileceği en büyük kahkahayı atmıştı. Aniden uyandığımda hemen ona bakıp ağlamaya başladım.
Elimde değildi yüksek sesten çok korkuyordum ve ağlayasım geliyordu kendimi durduramıyordum.

Jungkook hemen bana bakıp gülüşünü durdurdu ve yüzümğ iki elinin arasına alıp baş parmaklarıyla yanaklarımı devamlı okşadı.

"Bebeğim ne oldu? Ağlama tamam sakin ol. Kabus mu gördün?"

Son sözünden sonra senin sesine uyandım ve ağladım diyemedim.

"Kabus gördüm Jungkook, Eun woo'yu gördüm. Bağırıyordu, dövüyordu beni."

Gözlerindeki hüzünle baktı bana

"Güzelim ağlama lütfen"

" Jungkook teşekkür ederim beni koruduğun için"

Ona sarılıp daha yüksek sesle ağlamaya başladım

"Tanrı belamı verene kadar koruyacağım seni Taehyung"

Bu sözü kalbime ok gibi saplanmıştı.
Onu ya tamamen kaybetseydim diye düşündüm, elimden sadece ağlamak geliyordu ama jungkook akan göz yaşlarıma aldırmadan omzuna dayadığım boynuma öpücükler kondurmaya başladı. Ben ise hala ağlıyordum, her öpücüğü bedenimde dinmez yangınlar çıkartıyordu.

Benim ağlama seslerim ve Jungkook'un ıslak öpücükleri yankılanıyordu odada.

Sihirli dokunuşları sayesinde ağlamayı bırakmıştım ve sadece onun beni öpmesine izin veriyordum. Jungkook nefes nefese benim boynumda kuru bir yer bırakmayana dek ayırmadı dudaklarını.

Tek bir çığlık.

Tek bir çığlıkla ayrıldı benden. Sesinden anladığım kadarıyla Eun woo ev kapısının önünde bağırıp çağırıyordu. Daha yeni yeni dinen korkum onun yüzünden gün yüzüne tekrardan çıkmıştı.

Sesini duyduğum anda kendimi Jungkook'un yanından ayırıp karanlık yatak odasının en köşesine koştum. Dolabın kenarında gizlenmiş şekilde elimle kulaklarımı kapatıp dizlerimi kendime çektim. Eun woo'nun bağırışları anında çoğalmıştı ve bende çığlık atmaya başlamıştım. Şuan bir kaç gün önce bana taciz etmeye kalktığında kendimi saklayıp onun sessiz çığlıklarından korumaya çalıştığım zaman gibi kokmuştu.

Jungkook yataktan fırlayıp yanıma geldi ve ellerimi tutup kulağımdan çekmeye çalıştı 'Taehyung! Taehyung aç kulaklarını buradayım ben korkma, korkma!' diye bağırıyordu.
Jungkook benim yardım çığlıklarımın dinmeyeceğini anladığında kapının önünde benden daha yüksek sesle  bağıran Eun woo'nun yanına koştu.

Eun woo'nun haykırmaları dindiğinde elimi yavaşça kulağımdan çekip konuşulanları dinlemeye başladım. Eun woo konuşuyordu.

"Şerefsiz! Sen kendini ne sanıyorsun bırak Taehyung'u, o seninle olmak istemiyor!"

"Eun woo'yu alın buradan, götürün kapatın bir yere Taehyung korkuyor."

Anladığım kadarıyla korumalar Eun'u tutuyordu ve Jungkook sakince bazı emirler veriyordu. Sesi o kadar kalın çıkıyordu ki şu durumda olmasam kesinlikle buna yükselirdim.

"Hatta durun. Eun woo gel bakayım buraya.."

Kapının kenarından sessizce hıçkırarak olanları izliyordum. Jungkook, korumalar Eun'u götürürken durdurdu ve Eun woo'nun yanına iyice yaklaştı. Eun woo binanın içinde haykırarak kollarını kurtarmaya çalışıyordu ama korumalar buna izin vermiyordu. Jungkook elini havaya kaldırıp Eun'un saçını arkaya doğru düzeltti ve elini çekti. Kimsenin beklemediği anda tekrardan kolunu kaldırıp bir anda Eun woo'ya sıkı bir tokat indirdi.
Eun ne olduğunu anlamadan şok etkisiyle bayıldığında sessiz hıçkırıklarım büyük bir çığlığa dönüştü. Jungkook beni farkettiğinde hızlıca arkasını dönüp bana baktı. Ağladığımı görmüş olacak ki sadece başını omzuna çevirip onlara emir verdi. Çok sessiz bir şekilde tıslayarak konuştu. Dişlerini sıktığı çok belliydi.

" O şerefsizi buradan götürün. Bir daha gözümün görmeyeceği bir yere."

Korumalar hızlıca Eun'u götürdü ve jungkook huzlıca bana doğru koştu.

"Üzülme minik bebeğim, korudum seni. Bir daha görmeyeceksin onu"

" Jungkook...   -Sesim resmen çıkmıyordu uyuya yazıyordum- Yorgunum."

" Gel benimle."

Beni kucağına alıp yatağa yatırdı ve kendisi de yanıma uzanıp üstümüze bir yorgan çekti. O kadar yorulmuştum ki kendi bedenim bana ağır geliyordu.

Tüm gece boyunca durmayan hıçkırıklarım eşliğinde uyuduk.

Yani ben uyudum, o ise benim her yerimden öperek beni sakinleştirmeye çalıştı.

bu bölümde bitti
gecenin 11inde yayınlıyorum hadi bakim