Sonuna kadar

son yarim

Koşa koşa eve gitmiştim başka çarem yaoktu maksutla evlenmek zorundaydım, kardeşim için onun iyi olması için bunu yapmak zorundaydım.kardeşim beyin kanseriydi bunun içinde onun amilyat olması lazımdı. kardeşimin amiliyatı için onun parasına ihtiyacım vardı.Mutsuzum hemde çok mutsuzum bitsin artık bu çile.keşke maksutla evlenmek zorunda olmasam biraz daha vaktim olsa çalışıp kardeşimi amilyat ettirsem.Ama kardeşimin bu kadar vakti yok anne baba desem oda yok kardeşimden başka kimsem yok benim buna mecburum...

Yine umutsuz ve mutsuz bir güne uyandım.Bugün maksutla evleniyorum.
Tık tık tık tııık kapı çalıyo kardeşimi uyandırmamak için tahta merdivenlerden yavaşça indim ve kapıyı açtım. Maksut benim elime kocaman bir şey tutuşturdu
Al deniz gözlüm bu gelinliğin dedi.yine bisey diyemedim kardesim maksut ve ben kuafore gittik hazirlandik ve duğün alanına gittik.Çok kötüydüm maksutun olmak onunla evlenmek istemiyordum.Sonunda aklıma bir fikir geldi evet evet burdan kardeşimide alıp kaçmalıydım.Sonunda düğün yerine herkes gelmişti maksutun kulağına tuvalete gitmem gerektiğini ve makyajımı tazeleyeceğimi söyledim.Sonra o bahaneyle beni kimse görmeden kaçtım son anda bir şeye karar vermiştim kardesimi orda bıraktım gideceğim yerde bir ev bulana kadar orada kalacaktı öyle konuşmuştuk.Aaa bi sorun var ben nereye gidecektim.
Maksut beni nerde bulamaz diye düşündüm......evet evet o adam beni İstanbulda bulamazdı.hemen vapura bindim yanımda para olmadığı için altınlarımı verdim .

Veeeeee İstanbuuul!!!
Herkes bana bakıyodu çünkü gelinliklerleydim. Oooo buranın trafiği çooook fazlaa nasıl geçicem diye düşünüyorum ve bir adımımı atttım

Aaaaaaaaaa !!!

Uyandığımda hastanedeydim ve karşımda duran uzun boylu, yakışıklı,fırlama tipli bi çocuk vardı. Kaba bi sesle sen kimsin! Diye sordum ve güneş gözlüğünü çıkararak bana babamın oğluyum dedi.
Bende ona tamam dedim.neden buraya geldim diye sordum ve beni kucağına alıp hızlı hızlı yürümeye başladï çok şaşırdım bağırmaya başladım