Ο ΘΥΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

- Τι σκέφτεσαι να κάνεις;
- Δεν ξέρω, όλες οι επιλογές μου φαίνονται λάθος
- Εγώ πιστεύω πως το κουράζεις χωρίς λόγο
- Τι εννοείς;
- Δες όλη την εικόνα και κρίνε την κατάσταση λίγο πιο αντικειμενικά. Ο Στέφανος από όσο μου έχεις πει, την τελευταία φορά που βρεθήκατε ήταν σίγουρος πως θα χωριστείτε, πράγμα το οποίο τον έκανε να μην προσπαθήσει καν. Δεν επικοινώνησε ποτέ, ούτε ένα τηλέφωνο και ακόμα και στον γάμο μας που τον κάλεσες, δεν ήρθε. Ποιος ο λόγος του να σκέφτεσαι καν αν θα πας να τον δεις όταν δεν ήταν εδώ επί πόσα χρόνια
- Μα αυτό είναι το θέμα μου, γιατί μετά από τόσα χρόνια; Είναι λογικός άνθρωπος, προφανώς και ξέρει πως αυτό που κάνει πέρα από χαζό είναι και πολύ αναπάντεχο, ίσως και αδύνατο. Πρέπει να έχει συμβεί κάτι πολύ σοβαρό για να μας θέλει να μας μαζέψει όλους μαζί
- Δεν ξέρω Βασιλική, προσωπικά δεν θα πήγαινα, αλλά αυτό είναι δικιά σου επιλογή
- Ίσως έχεις δίκιο
- Ξέχνα για λίγο το σωστό και το λάθος, το σημαντικό ερώτημα είναι αν θέλεις να πας. Θέλεις;
- Το σκέφτομαι. Αν πάω, θα έρθεις μαζί μου; Θα περάσουμε και από τους γονείς μας
- Φυσικά, ευκαιρία να επισκεφτούμε τα πάτρια εδάφη
- Ας αφήσουμε στην άκρη το δικό μου θέμα, ποιος ο λόγος λοιπόν που βγήκαμε
- Δεν είχα λόγο, απλά σήμερα είπα να σε περιποιηθώ λιγάκι      ( Δεν της το είπα)
- Πώς και;
- Πώς και; Λες και δεν κάνω ποτέ τίποτα όμορφο για εσένα
- Δεν εννοούσα αυτό βρε αγάπη μου, λέω πως επέλεξες την σημερινή ημέρα
- Είδα πως ήσουν στρεσαρισμένη και είπα πολύ απλά, γιατί να μην βγούμε να χαλαρώσουμε
- Πολύ ωραία ιδέα είχες, σε ευχαριστώ πολύ γλυκέ μου, το εκτιμώ, και το μέρος που διάλεξες φαίνεται πολύ όμορφο
- Ευχαρίστησή  μου
Το δείπνο ήταν υπέροχο, είχαμε πολύ καιρό να βγούμε, δουλεύουμε και οι δύο σαν τρελοί που αυτές οι στιγμές χαλάρωσης είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Πιστεύω πως και οι δύο χρειαζόμαστε μια παύση, ίσως η Βέροια είναι μια καλή εξόρμηση, ίσως μια επιδρομή στο παρελθόν μας αναζωογονήσει. Άσε που δεν θέλω να γυρίσω πίσω στην Αθήνα, δεν την αντέχω αυτή την πόλη. Όταν γνώρισα την Βασιλική είχε τελειώσει με το πρώτο της πτυχίο, εγώ έκανα μεταπτυχιακό στην Αθήνα και εφόσον δούλευε και ήθελε να επεκταθεί το να έρθει μόνιμα εκεί ήταν μια σοφή επιλογή. Όμως η αλήθεια είναι πως ήθελα να φύγω από εκεί, δεν αντέχω αυτή την βαβούρα, την συνεννόηση, την βιασύνη των ανθρώπων, τον πανικό, τις μεγάλες αποστάσεις, την κίνηση. Η Βασιλική ταξιδεύει πολύ, δεν κάθετε μεγάλα διαστήματα στην Αθήνα, εγώ όμως δεν φεύγω , είμαι κάθε μέρα εκεί, γι’ αυτό όταν μου πρόσφεραν την δουλεία την δέχτηκα χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτό ήθελα να της πω σήμερα, δέχτηκα κάτι μεγάλο χωρίς να το συζητήσω καν μαζί της, δεν ξέρω πως να της το πω, θα θυμώσει και λογικό είναι, και μετά τι θα κάνουμε; Θα μείνουμε; Θα φύγουμε; Θα με χωρίσει;