Ο ΘΥΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

Παναγιώτης
Μήπως να φύγω από σήμερα; Θα έχω δύο μέρες μόνος στην Βέροια, θα δω λίγο και την οικογένεια μου, τους γνωστούς . Μήπως είναι καλύτερα να πάω την ίδια μέρα; Νομίζω ενθουσιάστηκα, ίσως είναι καλύτερα να περιμένω την μέρα. Θα κάτσω να δουλέψω, ναι, καλή ιδέα. Αυτόν τον καιρό ασχολούμαι με έναν κώδικα σε Python, κάνουμε μικρά kit εκμάθησης για παιδιά, ένα μικρό αεροπλάνο. Δεν ξέρω βέβαια πως να κάνω το σχέδιο του αεροπλάνου, θα ψάξω. Αεροπλάνα, υπάρχουν μεγάλα, μικρά, επιβατικά, μεταφορικά και από ότι φαίνεται διαφημίζονται πολύ. Κάτσε ...τι είναι αυτό; « Αεροπορικά Κρήτη- Θεσσαλονίκη 50 ευρώ!!!»... Πιστεύω πως είναι περιττό να αναφέρω πως τα έκλεισα και τώρα ετοιμάζω βαλίτσες, σωστά; Ούτε εγώ ο ίδιος δεν με είχα για τόσο αυθόρμητο, ήταν καλή προσφορά, ναι η πτήση φεύγει σε 3 ώρες και θα τρέξω αλλά πιστεύω αξίζει. Δεν θα κουβαλήσω όλο το σπίτι, έναν σάκο θα πάρω μόνο, να μην έχω και βάρος. Ρούχα, λάπτοπ, πορτοφόλι, κλειδιά, ξεχνάω κάτι; Νιώθω πως ξεχνάω κάτι, κάτι σημαντικό, σωστά; Τέλος πάντων... Ο δρόμος για το αεροδρόμιο συνήθως είναι μακρής, σήμερα ήταν έξτρα μακρής και κουραστικός καθώς είχε κίνηση. Τέτοιο άγχος και βιασύνη έχω να βιώσω από τα 18 μου
~
Π- ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Σ- Μην σου πω του αιώνα
Δ- Imagine Dragons στην Ελλάδα!!!
Β- Γεγονός το οποίο θα χάσουμε αν δεν διαλυθεί αυτή η κίνηση
Δ- Θα προλάβουμε μην αγχώνεσαι
Β- Διονύση, η πτήση μας φεύγει σε 40 λεπτά και είμαστε ακόμα Αριστοτέλους
Π- Τώρα αγχώνεις και εμένα
Σ- Θα είμασταν είδη εκεί αν ξεκινούσαμε πιο νωρίς
Β- Πώς θα ξεκινούσαμε πιο νωρίς αφού έδινα μάθημα;
Σ- Ας έγραφες πιο γρήγορα
Δ- Τι λες βρε αγόρι μου; Είσαι καλά;
Π- Ναι Στέφανε, άνθρωπος είναι όχι ρομπότ!
Σ- Μπορούσες να κάνεις πιο γρήγορα, κι εσύ Πάνο να ήσουν μια φορά στην ώρα σου, κι εσύ Διονύση να μην έκανες τόση ώρα με την Μαρία
Β- Στέφανε, όλοι βιαζόμαστε, αλλά δεν βλέπεις κανέναν να έχει νεύρα και να τα βγάζει στους υπόλοιπους
Σ- Ναι, καλώς
Π- Βασιλική φτάνουμε;
Β- Σε λίγο θα είμαστε εκεί
Π- Να είστε έτοιμοι να φύγουμε
Β- Κάτσε πρέπει να παρκάρουμε
Π- Τι το ήθελες το αμάξι;
Β- Συγγνώμη που σας έφερα εγκαίρως
Δ- Πάμε, πάμε , πάμε!!!
Σ- Πύλη 8
Β- Προλάβαμε;
Υπεύθυνος- Είστε τυχεροί, το λεωφορείο περιμένει κάτω, περάστε τον έλεγχο και κατεβείτε γρήγορα
Π- Παναγία μου, τι άγχος ήταν αυτό;
Σ- Ευτυχώς προλάβαμε
Β- Ναι, πάλι καλά, ήμασταν όντως πολύ τυχεροί
Δ- Μην κάνετε φασαρία
Β- Γιατί; Τι έγινε;
Δ- Ο Πάνος αποκοιμήθηκε, τον κατέβαλε μάλλον αυτό το πέρα δώθε
Β- Ξύπνα τον, μην τρομάξει με την απογείωση. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ!!!
~
Ταξιτζής- Κύριε Παναγιώτη; Φτάσαμε
Π- Σας ευχαριστώ πολύ, πόσο είναι;
Τ- 15 ευρώ
Π- Ορίστε
Τ- Σας ευχαριστώ, αλλά πρέπει να τρέξετε αν θέλετε να προλάβετε την πτήση
Φαίνεται πως δεν είμαι ο μόνος που είδε αυτή την φανταστική προσφορά, γίνεται ένας χαμός στο αεροδρόμιο. Μια όμορφη κοπέλα μπροστά μου ,με σγουρά καστανά μαλλιά και μια μπλούζα των Queen, ήταν με δύο βαλίτσες και ένα σακίδιο, η τύπισσα μάλλον μετακομίζει. Κάπως έτσι ήμουν κι εγώ όταν πήγαινα Κρήτη.
-Μήπως χρειάζεσαι βοήθεια;
-Όχι ευχαριστώ, τα καταφέρνω και μόνη μου
Θα έλεγα πως αυτό είναι girl power* αλλά ήταν αρκετά αγενής. Δεν έδωσα πολύ σημασία, έτσι και αλλιώς βιαζόμουν. Αφού εννοείτε περνούσε τις δύο βαλίτσες και τον σάκο από έλεγχο, η κοπέλα έκανε μια ζωή να τελειώσει, και έπρεπε να τις ελέγξουν μία μία γιατί αποφάσισε να βάλει ένα μπουκάλι νερό στην κάθε αποσκευή, λες και δεν θα τα έβρισκαν. Συγχίστηκα με τόση αναμονή, θα έχανα την πτήση. Εγώ όπως πάντα γρήγορος εννοείτε! Γενικά είμαι πάντα στην ώρα μου. Στην είσοδο της πύλης είχε μαζευτεί κόσμος, τσάμπα εν τέλη γιατί ανακοίνωσαν καθυστέρηση ένα μισάωρο. Όλες οι θέσεις είναι πιασμένες εκτός από μία. Πολύ τυχερός είμαι σήμερα!
-Συγγνώμη, τι νομίζεις πως κάνεις;
-Ορίστε;
-Είσαι πάλι εσύ, με ακολουθείς;
-Είσαι η κοπέλα με τις πολλές βαλίτσες
-Ναι, μία από τις οποίες κάθετε δίπλα σου και αγνόησες τελείως
-Συγγνώμη, νόμιζα ήταν του διπλανού
-Έχεις δει πολλούς μποντιμπλιντεράδες με ροζ τσάντες
-(κρατήθηκα πολύ να μην γελάσω) Δεν κρίνω τον κόσμο, ίσως του αρέσει
-Χα, τέλος πάντων, μπορώ να έχω την θέση μου πίσω;
-Φυσικά, άλλωστε είναι εμφανές πως την χρειάζεσαι περισσότερο
-Τι πάει να πει αυτό; Πως είμαι αδύναμη; Πως δεν μπορώ;
-( Θίγεται εύκολα) Προς θεού κοπέλα μου, εννοώ πως έχεις περισσότερα πράγματα, θα σου είναι πιο χρήσιμη από ότι θα είναι σε εμένα
-Α σε ευχαριστώ
-Παρακαλώ; Έτσι και αλλιώς εσύ είπες πως καθόσουν
-Ναι
Θεέ μου, τι ανισόρροπος άνθρωπος, τι σπαστικιά κοπέλα, θέλω απλά να την πνίξω. Πώς γίνεται ένα τόσο δα πλασματάκι να κάνει τόσο σαματά για μια καρέκλα. Θα πάω να κάτσω μακριά της, δεν θέλω ούτε να την βλέπω. Μια κοπέλα γύρω στα 25, ούτε 1.70, ξανθιά με καστανά μάτια , και έντονα χαρακτηριστικά, βασικιά, δεν είναι καν όμορφη ...σωστά; Δεν πρόκειται να την ξανά δω έτσι και αλλιώς στην ζωή μου, θα γίνει μια αστεία ιστορία να λέω. Με την κοπέλα να με τρώει το μυαλό και να με νευριάζει έφτασε η ώρα για επιβίβαση. Το αεροπλάνο φαινόταν από την τζαμαρία, ήταν κάποια από τις πολλές αεροπορικές εταιρίες. Είχε χρώματα άσπρο με μπλε όπως η ελληνική σημαία και ήταν μεγάλο και επιβλητικό, καθαρό και στιβαρό. Μπορούσες να καταλάβεις πολλά για τον τρόπο λειτουργείας του μόνο μου το κοιτούσες. Έτσι θα κάνω και το δικό μου. Περάσαμε τον έλεγχο και κατεβήκαμε κάτω στο αστικό, ευτυχώς η κοπέλα ήταν άφαντη, μάλλον είναι σε άλλη πτήση, τι κρίμα. Καθόλου δεν μπορώ τον πολύ κόσμο, ειδικά σε τέτοια κατάσταση, μέσα σε αστικό, μανάδες με μωρά, βαλίτσες μεγαλύτερες από εμάς, πιστεύω όλος ο κόσμος θέλει τον χώρο του, ευτυχώς δεν κρατάνε πολύ. Οι αεροσυνοδοί πολύ γλυκές, μας πρόσφεραν καραμέλες καθώς μπαίναμε με ένα πλατύ χαμόγελο, και είπαν σε όλους καλή πτήση. Για να δούμε τώρα, θέση 17F , πάντα διαλέγω θέση δίπλα σε παράθυρο, μου αρέσει πολύ να βλέπω πως ανεβαίνουμε και να φαίνονται τα πάντα μικρά, και μετά όταν είμαστε πάνω από τα σύννεφα που είναι όλο το τοπίο άσπρο, λες και έχει λαγκάρει ένα παιχνίδι, είναι τόσο όμορφα και γαλήνια.
« Κυρίες και κύριοι, θα υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση καθώς μερικοί από τους επιβάτες έχουν παραμείνει στον έλεγχο για περαιτέρω ψάξιμο»
Αν είναι δυνατόν, θα περιμένει ολόκληρο αεροπλάνο για μερικούς επιβάτες; Που είμαι σίγουρος βασικά πως είναι μόνο ένας χαζός που άργησε και δεν έβρισκε το εισιτήριο ή την ταυτότητα του. Εκτός αν ταξιδεύουμε παρέα με τον Μπιν Λάντεν και δεν μας το είπαν. Ποιος άνθρωπος είναι τόσο αργός που έχει καθυστερήσει ολόκληρο αεροπλάνο;
-Εδώ είμαι, έφτασα
(Μόλις απαντήθηκε το ερώτημα)
Αεροσυνοδός- Που είναι η θέση σας κυρία Εμμανουηλίδου;
-Ορίστε το εισιτήριο
-17E, ακολουθήστε με
-Πρέπει να μου κάνεις πλάκα
-( Ωραία θα περάσουμε και σήμερα) Βρε, που χάθηκες ψυχή; Δεν σε είδα στον έλεγχο
-Με χρειαζόντουσαν και έκατσα παραπάνω
-Σε χρειαζόντουσαν;
-Ναι
-Εγώ υπέθεσα πως δεν έβρισκες καμία ταυτότητα, δεν ήξερα πως ήσουν τόσο σημαντική
-Ε λοιπόν είμαι. Νομίζω χτυπάει το κινητό σου
-Παρακαλώ;
-Πάνο; Η Βασιλική είμαι
-Έλα κορίτσι μου, τι κάνεις; Πώς είσαι;
-Είμαι μια χαρά , δόξα τον θεό. Υποθέτω πως είχες ένα τηλεφώνημα , σωστά;
-«Μπιπ, μπιπ» Ναι, με πήρε ο Στέφανος
-Ωραία, άρα θα κατέβεις Βέροια;
-«Μπιπ, μπιπ» Ναι, τώρα είμαι στο αεροπλάνο, εσύ;
-...
-Βασιλική;
-Τελείωσε η μπαταρία μου, φανταστικά. Φορτιστής, φορτιστής; Θυμήθηκα τι ξέχασα. Τώρα; Τι θα κάνω;
-Τι έγινε; Στο έκλεισε η κοπέλα σου; Χαχα
-Πρώτων, δεν είναι η κοπέλα μου, δεύτερον με τελείωσε η μπαταρία μου
-Αχ, τι κρίμα
-Υπάρχει καμία περίπτωση να έχεις φορτιστή σε μία από τις πεντακόσιες τσάντες σου;
-Αν το ζητήσεις ευγενικά ίσως και να στον δώσω
-Κυρία Εμμανουηλίδου, θα μπορούσα σας παρακαλώ να δανειστώ τον φορτιστή σας για αυτή την πτήση
-Τώρα οι βαλίτσες μου είναι χρήσιμες ε;
-Ναι, αφού 2 ώρες μετά βγήκαν από τον έλεγχο
-Πώς ξέρεις το όνομα μου;
-Το άκουσα που το είπε η αεροσυνοδός
-Α ώστε σου τράβηξα την προσοχή
-Ή απλώς ήθελα να δω ποιο άτομο έκανε ολόκληρο αεροπλάνο να περιμένει μισή ώρα
-Σωστά, σωστά. Ορίστε ο φορτιστής κύριε...
-Αντωνιάδη, , θα προτιμούσα όμως να μιλάμε στον ενικό αν συμφωνείς
-Φυσικά, Γαλήνη χάρηκα
-Τι τραγική ειρωνεία αφού συντάραξες την δική μου
-Φέρε πίσω τον φορτιστή
-Εντάξει, εντάξει, θα είμαι καλός. Προφανώς δεν είσαι μεγάλη φαν του σαρκασμού
-Αντιθέτως, είμαι η μεγαλύτερη, απλά ήταν μερικές δύσκολες μέρες και δεν έχω την κατάλληλη διάθεση
-Ω αλήθεια ; Να ακούσω
-Δεν θες να ακούσεις
-Είμαστε σε μια πτήση 2 ωρών, το κινητό μου είναι νεκρό και το λάπτοπ μου είναι άχρηστο χωρίς ίντερνετ, η ζωή σου αυτή την στιγμή μου φαίνεται εξαίρετα ενδιαφέρουσα
-Αφού το έθεσες τόσο ωραία και είμαι η μόνη σου πηγή διασκέδασης, τότε να σου πω
-Όλα κυλούσαν όμορφα κάτω στην Κρήτη, ήμουν με το αγόρι μου 3 χρόνια, είχα τους γονείς μου και την πολύ αγαπημένη μου αδερφή η οποία είναι σαν κολλητή μου, αν και τελευταία δεν μου πολύ μιλάει, τελείωσα τις σπουδές μου στο μάρκετινγκ και ήμουν έτοιμη να βγω στην αγορά εργασίας. Με το αγόρι μου, μετά από τόσα χρόνια αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί, και αφού δεν είχε αδέρφια και οικογένεια να υποστηρίξει φάνηκε μια πολύ καλή ιδέα. Έψαξα δουλειές, για να βρούμε ένα καλό σπίτι, πήγα σε συνεντεύξεις, απορρίφθηκα πολλές φορές μέχρι που μια καλή εταιρία που μόλις άνοιξε γραφείο στο Ηράκλειο είχε ανάγκη για διαφήμιση και με πήρε τηλέφωνο ο διευθύνων σύμβουλος για να συζητήσουμε τι ακριβώς θέλει
-Ωχ όχι, μην μου πεις πως σου την έπεσε
-Πίστεψε με θα ήταν καλύτερα να το είχε κάνει
-Μα καλά, τι συνέβη;
-Αν σταματήσεις θα σου πω
-Συγγνώμη, συνέχισε
-Με το που μπήκα μέσα στο γραφείο έπρεπε να καταλάβω πως κάτι θα πάει στραβά
-Όλοι έχουμε αυτή την αίσθηση στις συνεντεύξεις
-Σε αυτή την περίπτωση όμως βγήκε αληθινή αυτή η φοβία. Με το που μπήκα μου είπε απευθείας πως του θυμίζω απίστευτα κάποια που ξέρει αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ποια. Καθόταν το σκεφτόταν πόση ώρα αλλά δεν κατάφερε να θυμηθεί. Συζητήσαμε για το πως θέλει να παρουσιαστεί η εταιρία, για πως θέλει να είναι το σχέδιο στα social media. Μετά έριξε μια καλύτερη ματιά στο βιογραφικό μου και πρόσεξε πως σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων στο Ηράκλειο, όπως ο γιος του. Σκέφτηκα τι σύμπτωση, ίσως τον ξέρω. Με είπε πως τον λένε Κώστα, είναι 27. Τον ρώτησα γιατί δεν έβαλε τον γιο του να κάνει την διαφήμιση και μου είπε πως είναι να αρραβωνιαστεί αυτές τις μέρες και δεν θέλει να τον απασχολήσει όσο έχει τον γάμο. Μου φάνηκε απολύτως λογικό και προφανώς ευχήθηκα τα καλύτερα στο ζεύγος και διαβεβαίωσα πως θα κάνω την καλύτερη δυνατή δουλειά όσο λείπει ο γιος του, οπότε έχοντας λύσει κάθε απορία ετοιμάστηκα να φύγω. Με έτρωγε όμως λίγο το ερώτημα ποιος ήταν αυτός, συμφοιτητής μου κιόλας. Καθώς έφευγα, πρόσεξα μια φωτογραφία της οικογένειας που δεν πήρε το μάτι μου προηγουμένως, ο κύριος Σταύρου ο διευθύνων σύμβουλος, η γυναίκα του και ο γιος του...
-Και; Τον ήξερες τελικά;
-Καθόλου από ότι φαίνεται γι' αυτό τελικά δεν έμεινα και μαζί του
-Κάνεις πλάκα!!!
-Καθόλου!!! Στην φωτογραφία στεκόταν ο διευθύνων σύμβουλος, η γυναίκα του και η 3 ετής μου σχέση!!!
-Μήπως είχε κανέναν χαμένο δίδυμο αδερφό;
-Πέρασε μέχρι και αυτό από το μυαλό μου, το σκεφτόμουν όλο το βράδυ, τόσο πολύ να μην ξέρω αυτόν τον άνθρωπο; Να με είπε ψέματα για την οικογένεια του και να θέλει να τον παντρευτώ κιόλας;
-Πραγματικά ακραίο, οπότε υποθέτω του μίλησες και χωρίσατε;
-Όχι ακριβώς
-Τι εννοείς όχι ακριβώς
-Αυτό ήταν το αρχικό πλάνο, αλλά έλειπε
-Έλλειπε;
-Ναι σε ταξίδι
-Μην μου πεις επαγγελματικό
-Ναι...
-Και ακόμα το πίστευες μετά από αυτό;
-Δεν ήταν σίγουρο πως έλεγε ψέματα
-Προς τα εκεί έτεινε όμως η ζυγαριά
-Έχεις δίκιο, αλλά με άφησε χρόνο να σκεφτώ για το πως να το χειριστώ
-Οπότε τι έκανες;
-Την επόμενη μέρα το πρωί με ξύπνησε ο κύριος Σταύρου, είχαμε κανονίσει μια ακόμα συνάντηση την οποία και ακύρωσε
-Έτσι ξαφνικά; Μήπως έμαθε την αλήθεια;
-Όχι, αλλά μου αποκάλυψε ακόμα λίγη
-Σε λίγο θα σηκωθώ όρθιος από την αγωνία, και δεν χωράω κιόλας
-Μου είπε πως τελικά ο γιος του αποφάσισε να κλεφτεί στην Θεσσαλονίκη, μακριά από την Κρήτη και πως ζήτησε να είναι μόνο οικογένεια, οπότε πρέπει να πάει Θεσσαλονίκη. Του ευχήθηκα καλό ταξίδι και να ζήσουν τα παιδιά, και εκείνη την στιγμή μου είπε κατά λέξη αυτά τα λόγια « Α , παρεμπιπτόντως θυμήθηκα ποια μοιάζεις, την νύφη μου, τι σύμπτωση!!!». Άρχισα να σκέφτομαι πως σαν πολλά αδέρφια μαζεύτηκαν, οπότε αυτομάτως πήρα την δική μου αδερφή
-Να μαντέψω;
-Ακούω
-Δεν το σήκωσε το τηλέφωνο
-Μωρέ εσύ είσαι σαΐνι
-Ευχαριστώ, ευχαριστώ
-Οπότε κάλεσα τα μεγάλα μέσα
-Τους γονείς;
-Τους γονείς, οι οποίοι μου αποκάλυψαν πως η αγαπημένη μου αδερφούλα ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη για μια δουλειά
-ΟΛΟΣ ΤΥΧΑΙΟΣ!!!
-Έψαξα μέσα από τις φίλες , και βρήκα πως στις 6 θα πάνε στο δημαρχείο να κάνουν πολιτικό γάμο
-Δεν ξέρω αν είσαι πολύ καλή ντετέκτιβ ή απλά ανατριχιαστική
-Ας συμφωνήσουμε στο πρώτο για χάρη της ιστορίας
-Καλώς
-Και κατέληξα εδώ, ταξιδεύοντας Θεσσαλονίκη, να κάνω τρομερή είσοδο στον γάμο της αδερφής μου, με 2 βαλίτσες πράγματα
-Άρα μετακομίζεις;
-Όχι ακόμα, αλλά θα γίνει και αυτό
-Τότε τι έχουν μέσα οι βαλίτσες
-Μάντεψε ξανά
-...Τα πράγματα που άφησε σε εσένα
-Ακρβώς
-Και τι σκοπευεις να τα κάνεις;
-Μπορώ να γίνω ο μεγαλύτερος άνθρωπος και να τα αφήσω στον γάμο και να πω στην αδερφή μου " Δικός σου"
-Βαρετό
-Συγγνώμη; Βαρετό;
-Ναι, βαρετό και άδικο. Ο άνθρωπος, σου έλεγε ψέματα για σχεδόν 3 χρόνια, σε απέκρυψε από την οικογένεια του, και τώρα κλέβετε με την αδερφή σου κι εσύ θες απλά να πας να του πεις ορίστε τα πράγματα σου, καλή ζωή;; Είναι άδικο
-Κάποια στιγμή θα του δώσει η ζωή αυτό που του αξίζει
-Δεν είναι σίγουρο, άσε που δεν θα το απολαύσεις τόσο όσο το να κάνεις κάτι η ίδια
-Εσύ τι θα έκανες;
-Αρχικά θα έπαιρνα τους γονείς και όλους τους φίλους να παραβρεθούν στο δημαρχείο, δεν γίνετε να χάσουν τέτοιο γεγονός
-Δηλαδή θα τους έκανες ρεζίλι;
-Περίπου
-Πες και τους καλώ όλους, ακόμα και να έρθουν , δεν μπορώ να κάνω πολλά
-ΧΑΧΑΧΑ
-Τι είναι τόσο αστείο;
-Γράφε
-Θα πάρεις μια από τις βαλίστες του και θα τις ρίξεις στον θερμαίκο και θα το ανακοινώσεις στον γάμο λέγοντας "Ευκαιρία να πιάσεις και άλλα ψάρια", και την δεύτερη θα την πας σε ένα ορφανοτροφείο και θα πεις "Για να βοηθήσεις τα άπορα παδιά χωρίς οικογένεια, όπως εσύ"
-Ιδιοφυές , τι άλλο;
-Προφανώς δεν γίνετε να αφήσεις την αδερφή σου έτσι
-Ναι εννοείτε
-Αφού στην αδερφή σου αρέσει τόσο να μοιράζετε, γιατί να μην μοιραστεί το γεγονός με όλο το ίντερνετ
-Σε σχέση με αυτό που θα κάνω στον Κώστα , αυτό δεν είναι τίποτα
-Δεν με άφησες να τελειώσω, της αρέσει κυρίως να μοιράζετε μαζί σου, γιατί να μην μοιραστεί μαζί σου και το ίδιο "νυφικό";
-Θα βάλω το νυφικό της; Που θα το βρω;
-Μην ξεχνάς πως είναι πολιτικός γάμος, άρα φοράει κάποιο άσπρο φόρεμα
-Σωστά! Πόσο δύσκολο θα είναι να το βρω;
-Πιστεύω πως αν ρωτήσεις από εδώ και εκεί κάτι θα βρεις, θα το βάλεις, θα το αλλάξεις, και θα εμφανιστείς με αυτό. Και η καλύτερη ιδέα είναι να το χρεώσεις στην αδερφή σου, να "μοιραστείτε" και τα έξοδα αυτού του γάμου
-Οφείλω να παραδεχτώ πως οι ιδέες σου είναι μακράν καλύτερες από τις δικές μου, αλλά είναι ύπουλες και κάπως ρηχές
-Χαμηλότερα από το ζεύγος πάντως δεν μπορείς να φτάσεις, αυτό που σου έκαναν ήταν πραγματικά αισχρό
-Εντάξει, συμβαίνουν αυτά
-Απίστευτο!!!
-Ποίο;
-Το γεγονός πως πληγώθηκες, εξαπατήθηκες και μαχαιρώθηκες πισόπλατα όχι μόνο από τον σύντροφο σου αλλά και από την ίδια σου την αδερφή και παρόλα αυτά συνεχίζεις να κρατάς θετική σκέψη
-Η ζωή είναι μικρή για να μας απασχολούν μικρόπράγματα όπως αυτά, και συνεχίζεται , αυτό έχει σημασία
-Εντάξει, συφωνώ σε αυτό, αλλά δεν γίνετε να μην έχεις επιρεαστεί από όλο αυτό, στην θέση σου θα έβραζα από θυμό
-Πιστεύω πως έχω περάσει και χειρότερα, δεν αξίζει να κολλάω και να στεναχωριέμαι για άτομα που δεν με σέβονται
-Θες να μου πεις πως δεν σε ενόχλησε καθόλου όλο αυτό
-Προς θεού, προφανώς και με ενόχλησε, δεν είμαι αναίσθητη, θύμωσα, πόνεσα, εκνευρίστηκα αλλά δεν θα μείνω σε αυτά, θα συνεχίσω την ζωή μου
Κυβερνήτης - Κυρίες και κύριοι, σας μιλάει ο κυβερνήτης. Μόλις φτάσαμε στην Θεσσαλονίκη,εευχαριστούμε που πετάξατε μαζί μας, παρακαλώ να αποβιβαστείτε σιγά-σιγά
-Πέρασαν 2 ώρες;
-Απίστευτο
-Έχεις χρόνο για έναν καφέ ή βιάζεσαι;
-Πιστεύω θα ήταν καλός ένας καφές
-Πάμε λοιπόν