Bir kaç gündür kimseyle konuşmuyorduk hele de abimle evde o kadar kamera bile var ama meyveye inandı yemeğimi odamda yiyip vaktimi bale yaparak geçiriyordum
Herkes uyuyor olmalıydı hala bu yuzden ,odada çok fazla kalmak istemiyordum bahçeye çıkacaktım biraz.
Saçımı toplayıp üstümü giyindim artık beni o kadar zorlamasa da ilk zamanlar çok kötüydü bu durum .
Kemerimi de el yordamıyla bulup onu da taktım bir gömlek üzerine çok kalın olmayan bir kazıktı zaten dün geceden melek abla benim için hazırlamıştı tabi kemer dışında.
İlk önce mutfağa gittim masanın üzerindeki meyve tabağından muz alıp yedim Aral abim gelmiş o da kahve yapıyordu kendine , çözümü atmak için tezgaha doğru yürürken ayağım kaydı her neye bastım bilmiyorum ama sabun gibi bir yapısı vardı Aral abimle çarpışmıştım elindeki kahve onun eline benim de üzerime dökülmüştü yatıyordum.
" kör müsün salak yandı elim " diye elini suya tuttuğunu işittim suyun sesinden üzerim yanıyordu açıdan ağlıyordum
" ne oldu burda ?" Babamın gelmesiyle iyice korkmaya başlamıştım
" bana çarptı sonrada elime sıcak kahve döküldü " dedi Aral abim
" ben sana demedim mi mutfağa tek başına girme diye şirin, kaç kez söylemem lazım, ya daha kötü yansaydı"
" bu gün Allah korudu diyelim ne zaman bitecek senin bu sakarlığın "
Babamın bağırmasıyla daha çok ağladım
Ya ben daha çok yandım göğsümden aşağı akmıştı çok yanmıştı canım ama o yine bana kızıyordu" kes zırlamayı gözüm görmesin seni diye kolumdan tutup ittirdi yine birine çarpmıştım .
" ağlama şirin hadi yukarı gidelim diye beni odama çıkarttı melek abla .
Odaya girer girmez Üzerimi çıkarttım
" melek abla çok sıcaktı yanıyo ,çok yaniyo dedim ağlayarak .(Sıcak su kahve çay gibi şeylerin yanıkları bu şekilde oluyormuş olmuyorsa da böyle düşünün lütfen)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BALERİN [ AILE ]
ChickLitLösemi hastası ablasının hayatını kurtarmak için dünyaya gelen mecburi bir çocuk, Sevgi bekleyen ama bunu alamayan ,ailenin ilgisiz kalmış görme engelli ve balerin kızları .