Dixia

1. Bölüm

Ben Nur 14 yaşındayım. 8. sınıf olduğum için dershaneye başlamıştım o yüzden eve geç gitmiştim. Kapının önüne geldiğimde çantamda anahtarımı aradım. Lanet olsun. Anahtar evde kalmış. Zile basmaktan başka çarem yoktu. Zile bastım. Kapıyı annem açmıştı "Senin anahtarın yok mu ne diye zile basıyon" diye bağırdı

Ses tonundan anlamak zor değildi. Yine içmişti. "anahtarı evde unutmuşum"

Deyip merdivenlere yöneldim. Annem arkamdan küfürler savurdu ama umursamadım bile çünkü her seferinde aynı şeyi yapıyodu.

Odama çıkıp kapıyı kapattım ve kitaplıktan en az 15 kez okuyup bitirdiğim kitabı alıp okumaya başladım. Annem sadece okulda yemek yemem için para veriyodu. Bu gün okulda yemek yemek yerine parayı kitap almak istiyodum.

1-2 saat sonra annemin beni çağırdığını duydum. Oflaya puflaya aşağı indim. Yemek yapmamı istedi eve birisi gelcekmiş.

Al işte yine başlıyoruz. Annem nerdeyse her gün eve başka bi adam çağırırdı.

*4 YIL ÖNCE*

Babamı 4 yıl önce 10 yaşımda kaybettim. O zaman dan beri annemden nefret ediyorum. Neden mi? Çünkü babamın ölmesine neden olan annem. Babam ölmeden önce çok zengindik babam bi gün gelip bize "Tüm mirası mı annene bıraktım" dedi

Keşke demeseydi

ilk başlarda annem"canım kocam" "tatlım" "Aşkım çok sağol" diye babama yalakalık yaptı.

1 hafta falan geçmişti. Annem elinde 2 kahveyle oturma odasına geldi. "Canım sana kendi ellerimle kahve yaptım" dedi annem. Babam gülümsedi

"Ne zahmet ettin aşkım hizmetçiler yapardı" diye karşılık verdi babam. annem ısrar etmeye devam edince aldı ve içti. Aha koptu kıyamet...

Babam kahvesinden bir yudum almıştı ki boğazına bir şey takılmış gibi öksürmeye başladı

korkuyla babamın yanına koştum. Su getirip verdim ama nafile. Anneme baktığımda ilk şoku yaşadım. Annem kahkahalarla gülüyordu. "YARDIM ETSENE" Diye anneme bağırdığımda bana öle bi baktı ki öldüreceğini sandım.

Ağlamaktan harap olmuştum. Tam o sırada babamın yere yığılmasıyla ikinci şoku yaşadım...

*Şimdiki Zaman*

Ne kadar istemesem de yemeği hazırladım ve paramı alıp yeni açılan kitapçıya gittim.

Çok güzeldi. Yeni açıldığı için çalışan sadece bir kişi vardı. Adam beni gördüğünde yanıma gelip nasıl bir kitap istediğimi sordu. Kesinlikle korku. Korku kitaplarına bayılırım

Adam tam sana göre bir kitabım var diyip bi kapıdan girdi. Beklemeye başladım. 1-2 dk sonra elinde bir kutuyla geldi. kutuyu alıp baktım. Bir kitap ve yanında çok güzel mavi bir kolye vardı.

Oradaki adama sorduğumda yanında hediye olarak verildiğini söyledi. mutlu olmuştum parayı ödedim ve kutuyu alıp çıktım.

Evin önüne geldim. Anahtarımla kapıyı açtığımda annemin bi adamla yemek yiyip sohbet ettiğini gördüm. O anda adam beni gördü.

Beni baştan aşağı süzdü. Göz devirdim ve odama doğru yürümeye başladım.

Odama çıktığımda yeni aldığım kitabı açtım ve okumaya başladım. Tam o anda aklıma kolye geldi. Hemen kutudan çıkarıp boynuma taktım.

Çok güzel duruyordu. Yeni aldığım kitabı okumaya başladım. Tam o sırada yukarı gelen adım sesleri duydum. Odaya geçiolardı büyük ihtimal. Takmadım kitap okumaya devam ettim.

Kitap okurken uyuyakaldım. Gece odama yaklaşan ayak sesleri duydum. Önemsemedim yine o admlardn dır diye düşündüm... Lanet olsun! Kapıyı kitlemeyi unutmuştum.

uyuyo taklidi yapmaya karar verdim. O an kapının açıldığını duydum. Napıcaktım? Korkuyordum. Bana yaklaştığını hissettiğim anda acı olu bir çığlık duydum.

Gözlerim anında fal taşı gibi açıldı. Gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum.

Yerde annemin eve çağırdığı adam. Ona bakan bana arkası dönük olan bi suliet vardı. Bembeyaz uzun saçlarını gördüğümde kız olduğunu anladım. Adamın başında dikilmişti.

Kız hafif kafasını çevirdi ama hala yüzünü göremiyordum. Bir anda ışık patlaması oldu. Işık dağıldığında hem adam yoktu hemde o kız.

Bişiyin yerde parladığını görünece eğildim. Yerde gördüğüm şeyle şok geçirdim...

________________________________________

Canlarım biraz kısa oldu farkındayım yakın zamanda gelicek yeni bölüm ilk bölümü nasıl buldunuz?