ဌေးဌေးမြင့်ကအမှုသည်တစ်ယောက်နဲ့သွား
တွေ့ဖို့အရေး..အဖော်လိုက်ပေးပါဦးဆိုပြီးလာ
ခေါ်နေသံကြားတော့ခင်မာရီအိပ်ယာကနိုးလာတယ်။အိပ်မှုန်စုပ်ဖွားနဲ့နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့
မနက်ဆယ်နာရီတောင်ထိုးတော့မယ်။အိပ်ယာ
ထဲကလူးလဲထ,ပြီးအပြင်ထွက်လာတော့အစ်မ
ကမဌေးနဲ့လိုက်သွားတာ ဖင်တွေကိုပဲမြင်လိုက်
ရတော့တယ်။သူတို့လိုးနေကြတာ တစ်ညလုံး
ဆိုတော့ ခင်မာရီလည်းအိပ်လို့မရတဲ့အတူတူ
ကြည့်လိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်နေမိတာတစ်ညလုံး
မို့ နုံးခွေနေပြီ။စောက်ရည်တွေကလည်းပေပွနေ
တာနဲ့ရေလဲထမီလေးကောက်ယူပြီးရေတွင်းကို
ထွက်လာခဲ့လိုက်တာ..အဖေနဲ့ဆုံရော။အဖေကဆယ့်နှစ်ပွဲသမား..သွားချင်တဲ့အချိန်မှာသွား
ချင်တဲ့ဖဲဝိုင်းကိုသွားတာ..မသွားချင်ရင်တော့နေ
ရောပဲ။ခါတိုင်းဆိုဒီအချိန်အိမ်မှာမရှိတော့တာပဲ
မျ ားပေမယ့် ဒီနေ့တော့ဖဲဝိုင်းမသွားတော့ဘူး
ထင်တာပဲ..ရေတွေဘာတွေချိုး လို့..
မနေ့ညတုန်းကလိုးနေရင်းတန်းလန်းမှာမျက်
လုံးချင်းဆုံပြီးပြုံးပြ မျက်စေ့မှိတ်ပြ လျှ ာထုတ်ပြခဲ့ကြတာတွေပြန်မြင်ယောင်တော့မျက်နှာရော
စောက်ဖုတ်ပါထူအမ်းလာတာနဲ့ရေလဲထမီလေး
လဲဝတ်ရင်းအဖေ့ကိုခိုးကြည့်မိတာ.မျက်လုံးချင်း
ကဆုံမိကြပြန်တယ်။
" သွားကျဲ မ..မနေ့ကစာကျက်ရင်းဘာဖြစ်
လာလဲပြော..မညာနဲ့နော်.. အဖေကညာတဲ့လူဆိုရင်မကြိုက်ဘူး.."
စည်သူကျေ ာ်နဲ့မစို့မပို့အလိုးခံခဲ့ရတာအဖေ
ဘယ်လိုမျ ားသိသွားပါလိမ့်လို့ထူပူသွားတာနဲ့
ကျေ ာက်ရုပ်လိုဖြစ်သွားပြီးလက်ထဲမှဖြန့်ကိုင်
ထားမိတဲ့ရေလဲထမီကိုရင်လျှ ားဖို့မေ့နေတယ်။
တစ်ညလုံးသူတို့သားအဖလိုးနေကြတာ ဒီအ
ကြောင်းလဲပြောသံမကြားတော့မမမာကြည်က
ပြောပြလို့သိသွားတာလဲမဖြစ်နိုင်။ရည်းစားနဲ့အ
လိုးခံတဲ့ကိစ္စ..အဖေ့ကိုပြောပြရမယ်ဆိုတာက
လည်းဖြစ်မှမဖြစ်နိုင်တာ..ဆွံ့အ,နေပြီးမျက်လုံး
အဝိုင်းသားနဲ့အဖေ့ကိုငေးကြည့်နေမိတယ်။သူ့
လီးကြီးကိုစိတ်ကူးယဉ်ပြီး စုပ်နေ နမ်းနေ ယက်
ပေးနေမိတဲ့အရသာတွေ..အပျေ ာ်တွေဆိုတာ
ကလည်းကြက်ပျေ ာက်ငှက်ပျေ ာက်..ပျေ ာက်။
ပူနွေး ထူအမ်းခါစ,စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့မျက်နှာက
လည်းဖျတ်ကနဲအေးခဲသွားပြီးငိုချ ပစ်လိုက်ချုင်
သလိုတောင်မှ ဖြစ်လာတယ်။
" ဟဲ့..ထမီအပြဲက စောက်ဖုတ်နဲ့တည့်တည့်
ကြီးနော်.အဖေဆိုပြီးစိတ်ကိုလာမဆွ.လာမစမ်းနဲ့ဗျ..ကိုယ့်သမီး ငယ်နေသေးသလားလို့ ကြည့်
နေတာ သိလား..ဟင်း သွားကကျဲသလောက်
စောက်ပတ်ကပြဲနေပြီ..သွားကျဲ မ..ပါးစပ်ပြဲမ.."
ခင်မာရီယောင်ယမ်းပြီးသူ့စောက်ပတ်ကိုငုံ့
ကြည့်လိုက်မိသေးတယ်။ပြီးတော့မှသူ့ ထမီကိုဗလုံးဗထွေးနဲ့နို့လုံးတွေအကြားမှာဖြစ်သလိုလုံး
ထွေးထိုးညှပ်ပြီး.အဖေ့ဆီအပြေးအလွှားသွား..
ရင်ပတ်ကြီးကိုတစ်ဘုံးဘုံးထု..ခါးကိုအတင်းဆွဲ
ဖက်..ရင်ခွင်ထဲပါးဖိကပ်ပြီးမျက်ရည်တွေစီးကျ
လာတယ်..။ပါးစပ်ကလည်းသောင်စဉ်ရေမရတဲ့
စကားတွေက တစ်တွတ်တွတ်..
" ဘယ်မှာပြဲလို့လဲ..ဘာပြဲတာလဲ..ထမီလဲမ
ပြဲဘူး.ပါးစပ်လဲမပြဲဘူး.စောက်ပတ်လဲမပြဲဘူး.
စောက်ပတ်က စေ့စေ့လေးပူးပြီးပေါင်ကြားမှာညှပ်နေတာ.."
ကိုပေါစိန်ကလည်းသူ့သမီးဖင်ကောက်ကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖိဖိဆုပ်..နှုတ်ခမ်းထူလေး
နှစ်လွှာကြားထဲလက်ညှိုးထိုးသွင်းဆော့နေရင်း
ဇွတ်ငြင်းတယ်..
" ပြဲတယ်ကွ..ပြဲတယ်..ပါးစပ်ကပြဲတယ်..မညာနဲ့..နခမ်းကြားမှာ သွားလေးကငုတ်တုတ်နဲ့
တောင်မှ ခေါထွက်နေသေးတယ်..ပြူ းတောက်
နေတာပဲ..ညကအကုန်မြင်ပြီးပြီ.. "
ခင်မာရီကအငိုတိတ်သွားပေမယ့်တစ်ချက်
တစ်ချက် ရှိုက်ချင်နေသေးတယ်..။သူ့အဖေထိုး
သွင်းထဲ့ထားတဲ့လက်ညှိုးကို လျှ ာနဲ့ရစ်စုပ်လူး
ဆော့နေမိရင်း
" ဟင့်ဟင့်.ဟင့်.ဟင့်..အဲဒါစောက်စေ့ဖေရဲ့
သိလား..စောက်စေ့ စောက်စေ့..ဟင့် အဟင့်..
စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ချေ ာင်းတွေထိုးသွင်း
ထားတော့ နခမ်းသားတွေက ဟ,ကွဲသွားရလို့
သာ သူကငုတ်စိလေးပေါ်လာတာ..ဒီအတိုင်း
ဆို မြုပ်နေတာ..သိလား.."
ပြောစရာစကားမရှိတော့သလိုနှစ်ယောက်
သားပါးစပ်ပိတ်သွားကြပေမယ့်..ဖင်ဆုပ်နယ်
နေတဲ့လက်နဲ့ လက်စုပ်နေတဲ့လျှ ာတွေကတော့
အရှိန်တွေမြင့်ပြီး ပြင်းထန်နေပြီ..။ကိုပေါစိန်က
သူ့သမီးကိုရင်ချင်းကပ်ဖြစ်သွားအောင်လို့ ဖင်
ဆုပ်နယ်နေတဲ့လက်နဲ့ဆွဲလှည့်လိုက်တော့မာရီ
ကလည်းအလိုက်သင့်လေးမျှောလှည့်လိုက်လာ
ရင်းသူ့အဖေမျက်နှာကိုရွှန်းရွှန်းလဲ့လဲ့မော့ကြည့်
တာ မျက်တောင်မခတ်ဘူး..
" ပြောပါဦး..မနေ့က စာကျက်ရင်းအလိုးခံခဲ့
တဲ့အကြောင်း..အကုန်ပြောနော်..ကော်ဖီပင်
တွေကြားကနေအဖေချေ ာင်းကြည့်နေတာ.."
ခင်မာရီကဘယ်ပြောချင်ပါ့မလဲ..အခုမှတွေ့
ဖူး ကြုံဖူးတာဆိုတော့ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့အဖြစ်ကိုပဲ
စိတ်ရောက်နေတာ.သူ့အဖေလှိမ့်နေ အစ်နေပြီ
ဆိုတာကိုသတိမထားမိဘူး..
" ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်အင်းကွာ..ဖေမြင်တယ်
ဆိုလဲ..ပြီးပြီပဲလို့..ပြောချင်ဘူး.."
ကိုပေါစိန်က မမြင်ပဲနဲ့မြင်ပြီးသားလိုလိုအစ်
ထားတာဆိုတော့ စကားကဆုံးနေတာ..မချင့်မ
ရဲ ဖြစ်လာတယ်။မာရီ့ဖင်ကောက်ကြီးကိုဆွဲပင့်
ဖက်ပြီးမ,တော့ မာရီကခြေဖျ ားလေးထောက်
ပြီးလိုက်လာတာ.အရပ်သိပ်မမြင့်တဲ့မေရီ့ဆီးခုံနဲ့တောင်မတ်နေတဲ့သူ့လီးတန်ဖိမိပူးကပ်နေပြီ။
" ဖေအိမ်သာကဆင်းတော့အသံကြားလို့
လိုက်ကြည့်တာ..သမီးတို့ကလိုးလို့ပြီးနေပြီ..
ပြောကွာ..သေချ ာပြန်ပြောပြ..မာကြည်ရောက်
လာလို့ စကားပြတ်သွားဦးမယ်..ပြော "
မေရီ သက်ပြင်းလေးချ ပြလိုက်သေးတယ်..
မပြောမဖြစ်လို့ ပြောရတယ်ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့.
" သူကစာကျက်သလိုလိုနဲ့ နမ်းနေ နှုတ်ခမ်းစုပ်နေတာအကြာကြီးအဖေရ..နို့တွေချေလိုက် စောက်ပတ်နှိုက်လိုက်နဲ့ဆိုတော့ သမီးကသိပ်မခံစားနိုင်ဘူး..အဲလိုမချိမဆန့်ခံစားလာရတိုင်း
မမကြီးကို လာ လာလိုးပစ်ခဲ့ရတာမျ ားပြီ "
ကိုပေါစိန်ကမျက်လုံးကျယ်လာတော့ခင်မာရီ့
ကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်ပြီးရေတွင်းကြမ်းခင်းတမံ
သလင်းအုတ်ဘောင်ပေါ်မှာဖင်ချထိုင်တယ်။သူ့
သမီးလည်းနံဘေးမှာကပ်ယှဉ်ထိုင်ပြီးမျက်နှာပြ
ရမှာရှက်နေတော့သူ့ရင်ခွင်ထဲကျေ ာမှီလျက်ပုံချ
ထိုင်ပစ်တော့တာပေါ့။ကိုပေါစိန်ကမာရီ့ကိုယ်
လုံးလေးကို ထွေးဖက်လိုက်တာ..ထမီလွှာပေါ်
ကနေလက်တစ်အုပ်စာမက,မို့မို့ကြီးပြူ းမောက်
နေတဲ့နို့လုံးတင်းတင်းကြီးပေါ်ကိုလက်ဖဝါးက
အုပ်မိသွားတယ်။နို့လုံးကြီးကိုမသိမသာလေးဖိဖိဆုပ်နေရင်း..
" ဟ..မာကြည်နဲ့လိုးတာပွတ်တာတွေအဖေ
မသိပါလား.တော်တော်နှုတ်လုံတဲ့သမီးတွေပဲ..
ဟား..နို့လုံးရီးက မာတင်းနေတာပါပဲလားသမီးရာ.."
ခင်မာရီကလည်း မသိဟန်ဆောင်ပေးပြီး
မျေှ ာလိုက်တာပဲ..
" အင်း အင်း.အဲလိုတွေ..အဲလိုတွေနယ်တာ
ဖေရဲ့..နို့.နို့..နို့သီး.ဟိုလေ.နို့သီးခေါင်းရော.."
