ိုယ့်သမီးလေး..လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်အ
ထန်လေး..အားရပါးရလိုးပေးလိုက်မယ်ဟဲ့ လို့
အဆင်ချေ ာနေပါမှ အပျိုကြီးကမထင်မှတ်ပါပဲ
ရောက်ချလာလို့ မချိမဆန့်နဲ့ပြန်သွားရရှာတာကိုနောက်ကထိုင်ကြည့်နေတဲ့ကိုပေါစိန်..မျက်
စေ့အောက်ကသမီးပုံရိပ်ပျေ ာက်သွားလို့ခေါင်း
ပြန်လှည့်လာတော့..ချက်ချင်းမတ်တပ်ထ,ရပ်မိ
လျက်သားဖြစ်သွားတယ်။အထန်အပီျုကြီး မြန်
ချက်က ဘယ်လောက်ကြီးမျ ားအလိုးခံချင်နေပြီမသိဘူး..အကျႌတွေ ဘော်လီတွေချွတ်ပြီးသွားလို့ရေလဲထမီကိုတောင်မှရင်လျှ ားနေပြီ။ကျေ ာ
ခိုင်းထားလျက်သားမို့အနောက်ကပဲမြင်ရတာ
ခါးလေးကကျဉ်ကျဉ်လေး..။ဖင်ကြီးကကားကား
ကြီးပါဆိုမှဖင်သားတွေကဖုဖုကြီးဖူးပြီးတက်နေ
လိုက်တာ..တစ်ကယ့်ကိုတစ်လုံးတစ်ခဲကြီးရိုင်း
နေတယ်။သုံးလေးနှစ်လောက်သူ့အဖေအလိုးခံ
ထားရတယ်ဆိုပေမယ့် ဆွဲဆောင်အားကောင်း
ချက်ကအလိုးခံထားပြီးသားလို့ထင်ရက်စရာမရှိ
အောင်လှတယ်။ဆံပင်ကကောင်း..အသားအ
ရည်ကလှလှဝင်းဝင်း..ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က
ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း..ချမ်းသာလှတယ်လို့မဆို
နိုင်ပေမယ့် ဆွဲကြိူ း လက်စွပ် လက်ကောက်..
ဟန်းချိန်းလောက်မပြောနဲ့ခြေချေ ာင်းလေးတွေမှာကအစ,ရွှေဆင်ထားတာ..တစ်ကိုယ်လုံးက
ဘယ်နေရာပဲလှုပ်လှုပ်ရွှေရောင်တစ်ဝင်းဝင်းနဲ့
ကိုယ့်လိုလူဆီလာကုန်းလိမ့်မယ်လို့ဘယ်တုန်း
ကမှမထင်ခဲ့မိဘူး။အလှအပတွေ ပစ္စည်းဥစ္စာ
တွေ ဘယ်လောက်ပြည့်စုံပြည့်စုံ နောက်ဆုံးမှာ
တော့ လီးအောက်ကိုရောက်ရတာပါပဲလားလို့
တွေးမိတော့ ကိုယ့်လီးကိုကိုယ်ပြန်ငုံ့ကြည့်မိ
တာငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲငေါ့ပြီးတောင်နေပြီ။
သူကလဲ အထာတော့တော်တော်နပ်တဲ့မိန်းမ..
အိမ်ဖက်ကလှမ်းကြည့်ရင်ဘယ်လိုမှမမြင်နိုင်
အောင် ခါးကျေ ာ်ကျေ ာ်ရင်ညွန့်လောက်မြင့်တဲ့
အုတ်ရေကန်လေးအကွယ်မှာအဝတ်သွားလဲ
တာ.သူ့နောက်ကနေချိုင်းနှစ်ဖက်ကြားထဲလက်
လျှို သွင်းဖက်ပြီးနို့လုံးအိအိကြီးနှစ်လုံးကိုမိမိရရ
ကြီးဆုပ်ဖက်တော့တာပေါ့..။ဖူးဖူးကြီးဖုထစ်နေ
ပြီး ကားကားကြီးပြည့်နေတဲ့ဖင်ကြီးကြားထဲကို
လီးကြီးကထောင်လျက်သားကြီးကပ်ဖိနေတာ
မို့ သူကဖင်လူးပြီးရုန်းတာပေါ့။သူ့ဖင်ကြီးကဝေ့လိုက်.ဝဲလိုက်..ရှေ့ကိုတိုးလိုက် နောက်တွန်း
လိုက်နဲ့ နွဲ့နွဲ့ နွဲ့နွဲ့လေးပဲရုန်းနေတာ..လက်တွေကလည်းသူ့နို့လုံးကြီးတွေပေါ်ကကိုပေါစိန်အုပ်
ဖိဆုပ်နယ်နေတဲ့လက်ချေ ာင်းတွေကိုဆွဲဖယ်
သလိုလို မဖယ်သလိုလို..
" မလုပ်နဲ့လေ လေးလေး..လူတွေမြင်ကုန်
မယ်လေ..အာ့ အာ့..အိ..လွှတ်ပါ..နို့ရီးတွေကို
အလုံးလိုက်ကြီးဆုပ်ထားတာ.ခါထဲ..လွှတ်ပါ.. လွှတ်တော့နော်..အဲလောက်ဆိုရပြီပေါ့.."
ကိုပေါစိန်ကနို့ကြီးတွေဖိဆုပ်နယ်ရင်းနဲ့သူ့
လည်တိုင်..လည်ကုတ်..နားရွက်ဖျ ားလေးတွေ
ကိုနမ်းလိုက်..နှုတ်ခမ်းမွှာတွေနဲ့ဖွဖွဖိညှပ်ဆွဲနေ
လိုက်..ဖင်ကြားထဲကိုလီးနဲ့ကော့ကော့ထိုးပေး
လိုက်လုပ်နေတာ..လွှတ်မပေးဘူး။
" ချစ်တယ်ကွာ မဌေးရာ..ဖင်ရီးကလဲအကြီး
ကြီးပဲ.ကိုယ့်လီးက သေးတောင်သေးနေမလား
မသိဘူး.."
" အို အို.သေးဘူး..သေးပါဘူး..ဌေးက ဖင်ပဲ
ကြီးတာ..ဟိုဟာကကျဉ်းကျဉ်းလေး..အို..အာ့..
မချွတ်နဲ့လေ လေးစိန်..အိုး..တုံးလုံးကြီးဖြစ်နေ
လိမ့်မယ်လို့..မချွတ်နဲ့နော်..မချွတ်နဲ့."
ကိုပေါစိန်ကနို့ကြီးတွေကိုနယ်နေရင်းထမီ
ဆွဲချွတ်တာ..ဌေးဌေးမြင့်ကမရုန်းပေမယ့်ထမီ
အချွတ်မခံပဲလက်တွေကိုဆွဲဖယ်တယ်။အဲဒါနဲ့
ကိုပေါစိန်လက်တစ်ဖက်ကပုဆိုးကိုချွတ်ချပစ်
လိုက်ရင်းသူ့ထမီကိုနောက်ကနေဆွဲပင့်လှန်
ပြန်တာပဲ။သူကလဲ ထမီကိုပြန်ပြန်ဖိချနေတော့
နို့တွေကပေါ်ကုန်ပြန်တာပေါ့။ရှေ့လည်းဖုံးရ
နောက်လည်းဖိရနဲ့ ထမီကိုသူဘယ်လိုမှထိန်း
လို့မနိုင်တော့ဘူး..ခါးပေါ်ကိုအကွင်းလိုက်ကြီး
ရောက်နေပြီးနို့လုံးကြီးတွေကအိအိကြီးတွေတွဲ
ပြီးပေါ်နေပြီ။ဒီတော့မှသူကမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြန်
လှည့်လာပြီးလည်တိုင်ကိုအတင်းဖက်ထားတာ
သူ့ထမီကကွင်းလုံးကျွတ်ပုံကျသွားတာပေါ့။ အဲ
လိုဖက်ရုံတင်မက,ပဲ နှုတ်ခမ်းတွေကိုပါအငမ်း
မရ လာစုပ်တော့ကိုပေါစိန်သတိဝင်ပြီးသူ့လျှ ာ
ကိုပူးစုပ်ပစ်တာ..တော်တော်လေးကြာတယ်။
သူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်တိုင်ကိုမလွှတ်ပဲနဲ့
ကျန်တဲ့လက်က ဂွေးဥနဲ့လီးကိုလာဆော့တာ
အထာကကျွမ်းနေပြီ..။လဒစ်ဖျ ားနဲ့သူ့စောက်
ပတ်အကွဲကြောင်းကိုထယ်ထိုးဆော့နေတော့
စောက်ရည်တွေရွှဲအောင်ထွက်နေမှန်းသိလိုက်
ပြီမို့ကိုပေါစိန်လီးက စောက်ခေါင်းထဲကိုဝင်ချင်
ပြီလေ..ကော့ ကော့ထိုးတာပေါ့..။လျှ ာတစ်ခု
လုံးကလည်းဘယ်လိုပဲစုပ်စုပ်..လူးချင်သလိုလူး
အရသာကတအားထူးတာ..မနေနိုင်အောင်ထူး
လွန်းတော့ စုပ်လေလီးတောင်လေ စုပ်လေလီး
တောင်လေနဲ့ လျှ ာချင်းပူးစုပ်ရတာတောင်မှတွန့်
့်ချင်လာတယ်..
" လိုးရအောင်နော် ဌေး.."
" လူမိမယ် ကိုယ်ရဲ့.ဌေးကြောက်တယ်နော်
တုံးလုံးရီး.."
ကိုပေါစိန်ကသူ့ပုဆိုးကိုပြန်ကောက်ပြီးတမံ
သလင်းပေါ်မှာဖြန်ခင်းမယ်ပြင်ရင်း
" လူမိတော့လဲ ယူပစ်မယ်ကွာ..ဘာဖြစ်လဲ.. တုံးလုံးလိုးရတာက ပိုဖီးရှိတယ်..ကိုကြီးအောင်
နဲ့လိုးတော့လဲ တုံးလုံးလိုးကြတာပဲ မလား.."
" သူလိုးချင်တိုင်း.. ဇွတ်ပဲတော့်..အဲလောက်
တုံးလုံးကြီးလိုးချင်နေရင် အိမ်လာလိုး..နေ့တိုင်းလာခဲ့..ညဆိုတုံးလုံးချွတ်အိပ်တာ.."
" တကယ်လား..ကိုကြီးအောင်ကရော..လူ
ချင်းဆုံနေမယ် "
" အိုး..ပိုင်ပါတယ်..လာသာလာခဲ့..အဖေက
သိပ်မလိုးနိုင်တော့ပါဘူး..လိုးလဲခဏလေးပဲ..
လာမှာလား..ညဆိုရင်ရတယ်.."
မဌေးကကိုပေါစိန်လက်မောင်းကိုကိုင်ထား
တာ..မလွှတ်ဘူး။ပုဆိုးကိုဖြန့်တော့လည်းသူက
လိုက်ဖြန့်ကူရင်းဖြည်းဖြည်းချင်းဖင်ချထိုင်ရာက
ကျေ ာခင်းချပေးတယ်။ကျေ ာခင်းမိပြီးသွားတာ
တောင်မှသူ့လက်ကမလွှတ်သေးပဲကိုပေါစိန်ရဲ့
မျက်နှာကိုမော့ကြည့်ရင်းမေးနေတာဆိုတော့.
သူ့အဖေလိုးပေးတာလေးနဲ့မတင်းတိမ်နိုင်တော့
လောက်တဲ့ထိ တော်တော်ကြီးကိုဆာလောင်ပြီ
ဆိုတာပေါ်လွင်နေတာပေါ့..
" ညလဲလာခဲ့မယ်..အခုလဲလိုးမယ်..ပေါင်
တွေက ကားပီးထောင်ထားပေးလေကွာ.."
" အဟင့်..အဟင့်.တကယ်လာခဲ့ရမှာနော်..
အင့်..ဒီလောက်ဆို ရပီလား..ဟင့် မကြည့်နဲ့
ကွာ..ရှက်တယ်.."
ပေါင်လုံးဝင်းဝင်းတောင့်တောင့်ကြီးတွေကို
ရင်ပတ်နဲ့ကပ်နေတဲ့အထိဆွဲမြှင့်ကားပေးထား
ပြီးဒူးတွေကိုလက်တွေနဲ့ဆွဲထားပေးရာက သူ့
စောက်ဖုတ်ဖောင်းကားကြီးကိုကြည့်နေမှန်းသိ
သွားတော့ လက်တစ်ဖက်နဲ့စောက်ဖုတ်ကိုအုပ်
ထားလိုက်သေးတယ်..။ကိုပေါစိန်ဒူးချထိုင်လို့
သူ့ပေါင်တစ်လုံးကိုနည်းနည်းလေးတွန်းတင်ပြီး
ခွင်ကျပြင်တော့ အဲဒီလက်နဲ့ပဲလီးကိုလာဆွဲပြီး
စောက်ခေါင်းဝ,တည့်တည့်ကိုထိုးတေ့ပေးထား
တာ..
