သူ့သမီးကစိတ်လိုလက်ရ မျေ ာပါလာပြီမှန်း
ကိုပေါစိန်ကသဘောပေါက်တော့နို့လုံးကြီးကို
ရော..နို့သီးခေါင်းလေးကိုရော..နို့တန်ကြော
ခပ်ခဲခဲလေးကိုပါလှိမ့်လှိမ့်ချေတော့တာပေါ့။မာရီ
ကအသက်ရှူ သံတွေပြင်းလာတဲ့အပြင်ပါးစပ် ပါ
ဟ,ဟပြီးအသက်ရှူ ထုတ်နေတာမြင်တော့ မာ
မာမို့မို့ကြီးမောက်ပြီးတင်းနေတဲ့အပျို နို့လုံးနှစ်
လုံးကြားမှာလုံးထွေးစုချည်ထားတဲ့ထမီအထက်
ဆင်စ,ကိုလက်ချေ ာင်းကြီးတွေနဲ့ဆွဲဆွဲဖြည်ချ
တယ်လေ။မာရီ့လက်တစ်ဖက်ကလည်းအဖေ့
ပေါင်တစ်လုံးပေါ်ကိုအမှတ်တမဲ့လိုလိုနဲ့ရောက်
လာပြီးပေါင်တွင်းသားတွေကိုတစ်ရွရွ တစ်မွမွနဲ့
ပွတ်သပ်ဆွမြှူ နေတာ လက်နဲ့လီးဒစ်အဖျ ားကထိတော့မယ်။နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားကနေထမီ
အထက်ဆင်စ,လုံးဝကြီးပြုတ်ထွက်ပြေလျေ ာ
သွားတာကိုမြင်တော့မှပဲ ပါးစပ်ကြီးဟ,ပြီးလေ
ပူတွေမှုတ်ထုတ်တယ်။မာရီကလည်းဖင်ကြီးကို
လျေှ ာပြီးသူ့ရင်ခွင်ထဲကိုယ်လုံးပုံချ လှဲအိပ်ပစ်
လိုက်တော့မျက်လုံးပြူ းမျက်ဆံပြူ းနဲ့တံတွေးမျို ချရင်း..
" အင်း.အင်း..သူကသမီးနို့လုံးကြီးကိုဒီလို
လေး ဒီလိုလေးနယ်ပေးနေတော့ သမီးကငြိမ်ခံ
နေတာပဲလား..တွန်းမလွှတ်ဘူးလား.."
ခင်မာရီကသူ့အဖေပေါင်ကိုလက်သီးဆုပ်
လေးနဲ့တစ်ချက်ထုရင်း..
" အာ..အဖေကလဲ..ဘယ်တွန်းလွှတ်မလဲ..
အဲလိုအနှိုက်ခံချင်လို့ပဲချိန်းတွေ့တဲ့ဟာကို.."
ကိုပေါစိန်လက်တွေက ထမီအထက်ဆင်စ,
ကိုမ,ပြီးလျှို ဝင်သွားပြီ။ထမီနွမ်းနွမ်းပါးပါးလေး
လွှမ်းနေတဲ့နို့လုံးတွေကိုကိုင်ရ ဆုပ်ရတဲ့အထိ
အတွေ့အရသာနဲ့ အဝတ်မပါပဲအသားအသွေး
ချင်းထိရ ကိုင်ရ..ဆုပ်နယ်ရတဲ့အရသာကမတူ
ညီပဲကွဲပြားနေပေမယ့်..အခုမှပဲတင်းပြည့်ကျပ်
ပြည့်..ပြည့်စုံသွားသလိုလိုမို့စကားဆက်ဖို့ကို
တောင်မှမေ့နေတယ်။ခင်မာရီ့ဆီကတစ်ရှီးရှီးနဲ့
ညည်းရင်း ညည်းရင်းလေပူတွေကို ဟားကနဲ..
ဟားကနဲ မှုတ်ထုတ်နေရတာကိုကြားရ တော့မှနို့သီးခေါင်းလေးကိုဆွဲဆွဲလှိမ့်နေရင်း..
" အင်း..အင်း..ဟုတ်ပါပီ..တွန်းမလွှတ်ဘူး
ဆိုတော့.."
ခင်မာရီကလည်းသွေးတွေပူလာ..ဆူလာပြီ
လေ..
" အိုး..သမီးနို့ကိုမကိုင်စေချင်သလိုလို.. ဘာလိုလိုနဲ့သူ့လက်ကိုဆွဲဖယ်ရင်း လီးပေါ်ကိုလက်
တင်ထားလိုက်တာလေ..ပထမတော့လက်ခုံပဲထိရုံတင်တာပေါ့.."
ရင်ခွင်ထဲမှာလှဲအိပ်နေတဲ့သူ့သမီးရဲ့နို့လုံး
တင်းတင်းကြီးကိုဆုပ်နယ်နေတဲ့လက်ချေ ာင်း
တွေက အောက်ဖက်ကိုရွေ့ဆင်းပြီးတစ်မွမွနဲ့
ဆီးခုံပေါ်..စောက်မွှေးတွေပေါ်..။အာခြောက်
နေတဲ့အသံကြီးနဲ့..
" နောက်တော့.."
စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်ကိုမျ ားအုပ်ကိုင်နှိုက်ဆွ
လိုက်ပြီလားလို့ရင်တစ်ဖိုဖိုဖြစ်နေတာ.စောက်
မွှေးရှည်ကြီးတွေကိုပဲလာဆွဲဖွဆော့နေပြီး ရှေ့
ကိုဆက်မတိုးလာတာကို ခင်မာရီက အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေပြီ..
" နောက်တော့.ခဏတဖြုတ် ဟိုလိုလို ဒီလိုလို
လုပ်နေပြီးလက်ဖဝါးနဲ့ ဒီလိုအုပ်တင်ဆုပ်ပြီးစမ်း
ကြည့်လိုက်တာ.."
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ အံကိုဖိကြိတ်ပြီးပေါင်ပေါ်မှာတစ်ရွရွ တစ်မွမွပွတ်သပ်ဆွမြှူ နေတဲ့လက်
ကသူ့အဖေလီးအချေ ာင်းလိုက်ကြီးကို ခြေမြန်
လက်မြန်ကြီးဆုပ်ပစ်တာ..
" အာ့..ဟားလားလား.အားပါးပါး..မာတောင်
တောက်ခဲနေတာပါပဲလားအဖေရယ်.လက်ဆုပ်
ထဲမှာတစ်လှုပ်လှုပ်နဲ့.."
" အင်း..ဟား..အဲလိုမျိုးရီး ဆုပ်မိတာလား..
သူ့လီးကအဲလိုရီးမာတောက်ခဲနေတာလား.."
" ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း.ဟုတ်ဘူး.သူ့ဟာကို
ပြောတာဟုတ်ဘူး..ဒါရီးကိုပြောတာ..ဒီလီးကြီး
ကိုပြောတာ..ဟောဒီဖေ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို
ပြောနေတာ..မသိဘူး..စုပ်မှာပဲ..အားရပါးရစုပ်
မှာပဲ..အွတ် အု အု အွတ်..ပလပ်..ပြွတ်.."
အသက်ကငယ်သေးတော့စိတ်မြန်သလို သူ့
လက်တွေ ပါးစပ်တွေကလည်းမြန်တယ်လေ..။
လောဘတစ်ကြီးနဲ့သူ့အဖေပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုဆွဲချ
ပစ်ပြီးငေါက်တောက်ကြီးငေါ့တောင်နေတဲ့လီး
ကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲပြီးပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းတာ
အတိုင်းအဆမရှိကြီးဆိုတော့အာခေါင်ထဲထိ
သွင်းမိလျက်သားဖြစ်သွားတယ်။တစ်အုအုတစ်
အွတ်အွတ်နဲ့တစ်ခံနေတော့မှမျက်ရည်တွေအဝဲ
သားနဲ့ပြန်ထုတ်ပြီးလဒစ်ဖျ ားကိုလျှ ာနဲ့ယက်..
အဖူးလိုက်ကြီးငုံပြီးစုပ်တာ..တစ်ပြွတ်ပြွတ်တစ်
ပွတ်ပွတ်နဲ့အသံတွေမြည်နေတယ်။လီးစုပ်ရင်း
သူ့ကိုယ်လုံးကိုသူ့အဇေရင်ခွင်ထဲမှာပဲလူးလွန့်
လှည့်လိုက်ပြီးမျက်နှာကိုမော့ကြည့်တာ..သူ့အ
ဖေကမျက်လုံးတွေပြူ း.ပါးစပ်ကြီးဖွင့်ပြီးအသက်
ရှူ နေရတာမြင်တော့စိတ်ထဲကကျနပ်သွားတာ
ထင်ပါရဲ့.မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြနေလိုက်သေး
တယ်..အာဂ ။
" စောက်ပတ်နှိုက်ပေးလေ လို့..ဟင့် ဟင့်..
ဟိုဘဲဆို သူ့လီးလေးကိုင်မိရုံနဲ့ လက်ချေ ာင်း
တွေကစောက်ခေါင်းထဲရောက်နေပြီ..အဟင့်
အဟင့်..အင်း.အင်း..အဲလို အဲလို..ပြွတ် ပွတ်
ပု ပလွတ်..ပျတ်..ပျတ်.."
စောက်ဖုတ်ကြီးကတစ်ရှိမ်းရှိမ်းနဲ့ပူနွေးနေ
ပြီလေ။စိတ်ကထန်ထန်နဲ့..သွေးသားဆူကြွစ,
အရွယ်ကောင်းမှာ ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးကိုအနှိုက် အလိုးမှမခံရရင်သူမနေနိုင်တော့ဘူးပေါ့။အဲဒါနဲ့
သူ့အဖေကိုစောက်ပတ်နှိုက်ခိုင်းတာကိုပေါစိန်
လက်တွေစောက်ဖုတ်ပေါ်ကိုအုပ်တင်ဆွလာပြီ
ဆိုတော့မှ လီးပြန်စုပ်တယ်။တတ်လို့ရယ်တော့
မဟုတ်ဘူးပေါ့လေ..ကြားဖူးနားဝရယ်..စာအုပ်
တွေထဲကဖတ်ဖူးတာရယ်..သူလုပ်ချင်ဖြစ်ချင်တဲ့
ဆန္ဒတွေရယ်ပေါင်းပြီးသူ့အဖေလီးဒစ်ကိုပါးစပ်
ထဲငုံလို့ လျှ ာဖျ ားလေးနဲ့ရစ်ရစ်ဝိုက်ဆွဲရင်းနဲ့က
တစ်မျှဉ်းမျှဉ်းနဲ့ဆွဲစုပ်တာ..ကိုပေါစိန်လဒစ်ပေါ်ကိုပုရွက်ဆိတ်အုံကြီးပြုတ်ကျပြေးလျေှ ာက်နေ
ကြတယ်လို့ထင်ရတဲ့အထိပူနွေးရွစိမ့်နေတယ်။
မျက်စေ့မှိတ်ပြီးတစ်အီးအီးနဲ့အကြာကြီးခံစား
နေရတာ..အရသာကလွန်လွန်းလာပြီလေ။လီးရည်ကထွက်ချင်နေပြီဆိုတော့လီးကြီးကော့ထိုး
ရင်းမျက်စေ့ဖွင့်လိုက်တာ.သူ့မျက်စေ့ရှေ့တည့်တည့်မှာ ခင်မာကြည်နဲ့ဌေးဌေးမြင့်တို့အပြင်က
ပြန်လာတာကိုမြင်လိုက်တယ်။သမီးကြီးကအိမ်
ထဲတန်းဝင်သွားပေမယ့်ဌေးဌေးမြင့်ကသူတို့ကို
မျက်နှာမလွှဲ မျက်တောင်မခတ်ပဲကြည့်ရင်း ရေ
တွင်းဆီကိုလျေှ ာက်လာတာနဲ့..မာရီ့ကိုအသာ
တွန်းဖယ်ပြီးဣနြေ္ဒမပျက်ထိုင်နေလိုက်ရတယ်။
အခုထိအရှိန်မလျေ ာ့နိုင်သေးပဲတောင်မတ်နေတဲ့ကိုပေါစိန်လီးတန်ကြီးကို မဌေးဌေးမြင့် စူးစူးရဲရဲ..မခွာနိုင်ပဲစိုက်ကြည့်နေတာ သိသာလွန်း
နေတယ်..။ခင်မာရီကလည်းအသက်ငယ်သေး
ပေမယ့်အထာနပ်တယ်လေ.ဟန်မပျက်အောင်
ရေစည်မှာ ရေလောင်းချိုးနေပြီ..
" ဌေး လိုက်နေတဲ့အမှုကအာမခံမယ့်လူ လို
နေလို့ လေးစိန်ရဲ့..အဲဒါ လေးစိန်အားရင်.."
ဆိုပြီး တစ်ငေါ့ငေါ့လှုပ်နေတဲ့လီးတန်ကြီးကို
လက်ညှိုးထိုးရင်းလေသံကိုနှိမ့်ချလိုက်တာ..
" ကြောက်စရာရီး..ကြီးရီးပဲ "
