Jestem tak cholernie zmęczona.
Nic nie robię,
A i tak się męczę.
W komputerze,
Czeka na mnie kilka opowiadań,
Które trzeba skończyć,
A ja nie mam na to siły.
Nie mam siły,
Poprawiać kolejnych literek,
Które robią się duże,
Kiedy tylko zaczynam nowy wiersz.
Jestem tak zmęczona,
Że ledwo pisze te słowa.
Jestem tak zmęczona,
Że nie potrafię sobie pomóc.
Jestem już zmęczona do tego stopnia,
Że nie wołam po pomoc,
Wszystko sprowadza się do jednego zdania:
„Nie ma sensu"
Więc po co ja to w ogóle piszę?
Jestem zmęczona,
Nie ma sensu.
CZYTASZ
Exegi monumentum aere perennius - ostatnie co po mnie zostanie
PoesiaZbiór "wierszy" które piszę do tzw. szuflady. Mam swój styl pisania więc nie każdemu to będzie pasować. To tylko moje dziedzictwo, ten mój "pomnik trwalszy niż ze spiżu" który zostanie kiedy mnie już nie będzie.
