အပိုင်း(၃)

898 117 12
                                    

Unicode

ထိုနေ့ကနေစပြီး ဟာအိုနဲ့ဟန်ဘင်းရဲ့ဆက်ဆံရေးက
တစ်ပတ်အတွင်းသိသိသာသာပြောင်းလဲသွားတော့သည်။
ဟန်ဘင်းနဲ့ခင်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင်ဟာအိုသိလာတာတစ်ခုက
ထိုကျောင်းသားဥက္ကဌလေးသည် လူအတော်ကပ်တာပင်။
ဟာအိုရဲ့အခန်းတံခါးကိုတစ်နေ့သုံးခါလောက်အနည်းဆုံး
လာထုတတ်ပြီး ၊ အစားအသောက်ကိုလည်း ဟာအိုရဲ့
အခန်းနံပါတ်နှင့်အမြဲလိုလိုမှာစားတတ်သည်၊၊
သို့သော်အစားအသောက်ဖိုးကိုတော့
ဟာအိုကိုမရှင်းခိုင်း၍သာတော်တော့သည်ဟုပြောရမည်။

ဟာအိုဒီနေ့တာဝန်ကျပြန်လို့အမှိုက်သွားပစ်ရာတွင်
ခါးကိုဓားထိထားတဲ့လူက လူကိုရိုက်နှက်
ဆုံးမနေပြန်တာကြောင့် ဒဏ်ရာကပိုပြဲသွားလို့
ဟာအို စူပုတ်ပုတ်နဲ့ ဆေးထည့်ပေးနေရပြန်သည်။

"မင်းက တကယ်ပဲကျောင်းသားဥက္ကဌလား "

ဟာအိုရဲ့အမေးကို ဟန်ဘင်းက လေထွက်ရုံလောက်လေးရယ်ရင်း

"ဟျောင်း က ဘယ်လိုထင်လို့လဲ ?"

"ငါကတော့ မင်းကိုတွေ့လိုက်တိုင်းရန်ဖြစ်နေတာပဲ "

"ကျွန်တော်လည်း ရန်မဖြစ်ချင်ပါဘူးဟျောင်းရဲ့
အခုကောင်တွေက တခြားကျောင်းကပြောင်းလာပြီး
လူပါးလာဝနေလို့နည်းနည်းဆုံးမလိုက်တာပါ "

"အေး ... အဲ့မှာကြပ်ကြပ်ဆုံးမ မင်းတစ်ကိုယ်လုံးလည်း
ဒဏ်ရာတွေချည်းပဲ မျက်နှာတွေလည်းထိထားသေးတယ်
ဒဏ်ရာဟောင်းလည်းပြန်ထိသေးတယ် အဲ့တာကို
ရယ်ချင်နေသေးတာလား "

"အင်း ... ပျော်လို့ "

"ဘာ??"

"ဟုတ်တယ်လေ ကိုယ်ဒဏ်ရာရတဲ့အချိန်မှာ ဆေးထည့်ပေးမယ့်လူ
ရှိတာလောက် ပျော်ဖို့ကောင်းတဲ့ကိစ္စဘယ်မှာရှိဦးမှာလည်း "

ဟာအိုက စိတ်ပူလို့ပြောနေတာကို ရွှတ်နောက်နောက်နဲ့
ပြန်ပြောနေတဲ့ဟန်ဘင်းကြောင့် ဟာအိုစိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့
ဒဏ်ရာပေါ်ကို အရက်ပျံတို့ပေးလိုက်တော့ ဟန်ဘင်းတစ်ယောက်
ငယ်သံပါအောင်ထအော်မိမတတ်ဖြစ်သွားတော့သည်။

"အားလားလား ...ရက်စက်လိုက်တာဟျောင်းရယ် "

"ရက်စက်ရမှာပဲ မင်းက အကောင်းပြောနေတာကို လက်မှမခံတာ"

My beloved school president (binhao)UxZ(complete)Where stories live. Discover now