Kneel Down, Professor

Chapter 5

"Don't touch anything here in my room."

Bigla akong napatigil dahil sa narinig ko. Napalingon ako sa kanya at binigyan siya ng nagtataka look.

Is he hiding something from me? Pero why naman?

"Why?"

"Because it's my room."

Well tama nga naman, hindi nga siya pumapasok sa kwarto ko eh, at hindi ko rin pinapagalaw ang mga gamit ko. We respect each other's privacy.

"Okay."

Nakatitig lang siya sa akin. Nagkatitigan lang kami at naramdaman ko nalang na biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

I don't know bigla nalang akong kinabahan.

Hindi ko alam kong anong gagawin ko sa sitwasyon na ito, kung lalabas na ba or gagamutin ko ang sugat niya. Pero by just touching him my heart beats fast.

"Just go to your room. I can handle myself."

Napatango nalang ako at yumuko habang papalabas sa silid niya. Bago ko sinara ang pinto niya ay nagsalita muna ako.

"Call me if you need anything and if hindi ka comfortable magpatulong sak'in tawagin mo nalang si Nanay sa baba. Alis na po ako."

Wala akong narinig ni anong salita kaya isinara ko na ang kwarto niya.

Napapatanong din ba kayo bakit siya naging asawa ko?

Simple lang, dahil magkababata sila ni Kuya atsaka naging magpartners na rin ang parents namin sa business. Para kase lumakas lalo ang mga kompanya namin kailangan daw magpakasal kaming dalawa.

Ewan ko nga kina Mommy kaya umo-o nalang ako sa mga oras na iyon. Actually crush ko naman talaga dati si Prof Dhale, kuya tawag ko sa kanya noon.

Mapagkakatiwalaan kase daw si Prof Dhale kaya panatag si Mama na ipakasal ako sa kanya dahil alam niya raw na hindi ako pababayaan nito.

Pero ayoko kaseng umikot ang mundo ko at magpakasal sa isang taong hindi naman ako gusto. Napilitan nga lang siguro yun eh.

Nakabalik na ako sa baba. Nadatnan ko si Nanay Wilma na nagreready na para sa lunch time.

Napansin niya agad ako. "Mabuti iha nakauwi kana." Nakangiting saad niya.

I smiled back. "Yes Nay, he needs me right now."

"Halika na't magtanghalian muna."

"Mamaya nalang ho ako Nay, magpapahinga nalang po muna ako saglit. Medyo inaantok pa po kase ako."

Tumango si Nanay at hinayaan ako. Iinitin nalang daw niya yung ulam para mamaya. Sinabihan ko siya na kumain ng marami kasama ang iba pa.

Bumalik ako sa taas. Nagtungo ako sa katapat na pintuan ng kwarto ni Dhale. Pagpasok ko ay naamoy ko ang mabangong kwarto ko. Inaalagan pa rin kahit wala ako.

Nahiga ako sa kama at tinitigan ang kisame. I wonder how did that man accept me here in his house. Did he really do it because he love me? Or just because of the business?

They say that Prof Dhale is such a nice person but I can't see it. Infront of me is such a cold and heartless Professor.

Dahil sa pagod ay napapikit na rin ako.

***

Unti-unti kong minulat ang aking mga mata. Nagising ako dahil sa biglaang gutom na nararamdaman ko. Napakadilim ng paligid. Wala ng makikitang sinag mula sa bintana. Gabi na pala.

Bumango ako at inayos ang higaan ko. Lumabas ako ng aking kwarto. Napatingin ako sa pinto na nasa harap lamang ng kwarto ko.

I walked slowly until I reach his door. I knock many times and no one is answering kaya napagpasyahan ko na pumunta nalang sa kusina.