ucube şapkalı çocuk, hyunmin/ seungjin

baş başa

chan ve minho dedikleri gibi tatile gitmişlerdi. ve ev tamamiyle seungmin'e kalmıştı. daha doğrusu seungmin ve hyunjin'e. seungmin bu güzel haberi alır almaz heyecanla ve biraz da utanarak hyunjin'e haber vermişti.

hyunjin birkaç gün benimle kalmak ister misin?

tamamiyle baş başa olacağız.

seungmin heyecanlıydı, gergindi ve neler hissettiğini de bilmiyordu. hyunjin'e karşı nasıl davranması gerektiğini de bilmiyordu. ne yapacaktı? heyecanlı davranıp onu öpüp koklamalı mıydı, böyle yaparsa hyunjin onun hakkında kötü düşünür müydü?

seungmin aklında dönüp dolaşan bu sorulara bir cevap bulamayacağını fark edince oflayarak ayaklandı. hyunjin geldiğinde neler olduğunu göreceklerdi sonuçta. ayrıca böyle basit bir meseleyi hyunjin'le birlikte halledebilirlerdi.

hyunjin'le birlikte her şeyi halledebilirlerdi.

x

seungmin doğru düşünmüştü. çünkü çalan kapıyı açtığı an karşısında gördüğü sevgilisiyle birlikte tüm endişeleri silinmişti.

"hoşgeldin" dedi seungmin gülümseyerek.

hyunjin de tam olarak aynı şekilde gülümsedi.

"hoşbuldum.""

hyunjin çekinmeden içeri adımlayıp seungmin'e sıkıcı sarıldı. ilk defa hoşlandığı birinin elini tutan çocuklar gibi kıkırdıyorlardı. hyunjin geri çekilip seungmin'i kısaca öptü. ve bunu birkaç kısa öpücük daha takip etti.

"çok mu özledin beni?" diye kıkırdadı seungmin.

"umarım sen de beni özlemişsindir yoksa gerçekten üzüleceğim" dedi hyunjin çocuk gibi dudaklarını büzerek.

seungmin ise gülerek hyunjin'in eline uzandı ve onu mutfağa sürükledi.

"çok güzel kokuyor, bana kahve mi yaptın yoksa?"

seungmin kafasını sallayarak yukarıdaki dolaptan kupaları aldı. kolları hafif hafif temas ederek kahvelerini hazırladı ikili. mutfaktaki radyodan kısık sesli müzik yankılanıyordu. seungmin ise kendini rüyada gibi hissetmeye başlamıştı bile.

"rüyada mıyım hyunjin?"

bunu duymasıyla hyunjin'in kaşları çatıldı.

" o ne demek?"

"en son kendimi ne zaman bu kadar rahat ve huzurlu hissetim bilmiyorum" dedi seungmin utangaç bir gülümsemeyle. hyunjin'in tam karşısına tezgaha yaslanmış ufak yudumlarla kahvesini içiyordu.

x

ideal gece dedikleri şey buydu galiba. seungmin hayatı boyunca aşk romanlarında birlikte uyuyan insanları kıskanmıştı. uzun süre boyunca da sabah uyandığında yanında ona sarılarak uyuyan birinin olması hayalini kurmuştu.

ve şu an yaşadığı an gözlerini dolduracak kadar benzerdi. karşılarında düşük bütçeli bir romcom filmi açık, uzanmışlardı. hyunjin kafasını seungmin'in bacaklarına koyarak bir nevi kucağına kıvrılmıştı. seungmin arada erkek arkadaşının uzun saçlarını okşuyordu ve kesinlikle filmden ziyade onu izliyordu.

"birlikte zaman geçirmeye başlayalı baya oluyor ama nasıl hala hyunglarımla tanışmadın acaba?" dedi seungmin.

hyunjin'i, gerçekten sevdiği ilk kişiyi, chan ve minho'yla tanıştırmak için sabırsızlanıyordu. ama arkadaşlarıyla sevgilisi bir türlü denk gelmiyorlardı.

"bilmem ki" diye mırıldandı hyunjin.

" döndüklerinde bir an önce plan yapalım. sizi tanıştırmak istiyorum." dedi seungmin hevesle.

" konuşuruz sevgilim"

aldığı yanıt seungmin'i hoşnut etmemişti. geçiştirilmek bu hayatta en sevmediği şeylerden biriydi. ve yakın çevresi bunu yapmamaları gerektiğini bilirdi.

"hyunjin beni geçiştiriyorsun" diye homurdandı seungmin. sinirliydi, fakat sesinin çok sert çıkmamasına özen göstermişti. baş başa kaldıkları ilk geceden çocuğa saldırmak istemiyordu.

"sen de üsteliyorsun seungmin"

hyunjin'in görmemesini fırsat bilerek gözlerini devirdi seungmin.

"şunun şurasında arkadaşlarımla tanışmaktan bahsediyoruz çünkü"

" bilmiyorum seungmin. bir süre bu konuda konuşmak da istemiyorum, üzerime gelme lütfen" diyerek konuşmayı kestirip atmıştı hyunjin. ardından da açık olan filmi izlemeye geri dönmüştü.

seungmin ise hyunjin'in bu haline bir anlam verememişti.

x

bu fic için o kadar heyecanlıyım ki bir an önce ilerleyip aklımdaki her şeyi yazmak istiyorum.

umarım beğenmişsinizdir.

oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim.

sonraki bölümde görüşmek üzeere.