حور بغضب: بتعمل اي روح يا زين الشغل وابعد
ونهضت من عل قدميه وقالت
حور: انت قليل الادب
زين بررود: انا قليل الادب انت مراتي اعمل للي انا عوزه وتاني حاجه بقي انت اللي مزعلني ومش عوزه تصلحيني
حور: حولت اصلحك وانت اللي قليل الاب
زين: حور انت عبيطه انا جوزك واعمل اللي انا عوزه
حور و بدا صوتها يرتفع نسبيا: لاء مش تعمل اللي انت عوزه انا مش عبد عندك ده يبقي بي مزاجي مش بمزاجك انت
زين و نهض واقترب منها: والله بجد عارفه مش همد ايدي عليكي عشان ده سبب تافه بنسبه ليا تمام بس لو اكررت تاني وعليتي صوتك عليا مش هتشوفي كويس تمام
حور وهي تترجع و خائفه؛ وانت لما تقول كدا هخاف
زين: اه هتخافي ما انت خايفه دلوقتي مش هتخافي لما اهددك
حور: انا مش هطول مع ووحد زيك الكلام
زين مسكها من قفها وقالها: مش اي عيدي كلامك
حور: زين بهزر اقسم بالله بهزر مالك
زين: والله طب الهزار ده متهزرهوش تاني
حور: حاضر والله حاضر مش ههزر اصلا
زين: تمام اما نشوف
حور: اقصد ههزر بس مش الهزار اللي انت مش بتحبه
زين: لاء متهزريش اصلا والكلمه تتسمع
حور: حاضر اوووف
في مكان تاني
..
حنان بعد ان وصلت اللي قبر زوجها
حنان: وحشتني وحشتني اووي يا ابو العيال
فضلت قاعده معه يجي٤سعات
وفضلت اتكلم معه و مشيت وانا ماشيه
يتبع...
