kuma

8. bölüm( yürek yangını)

Pınar uyanmış ve hazırlanmıştı aşağıya inip kahvaltı masasında yerini almıştı avzem hanım ile göz göze geldiler ve avzem hanım bakışlarını kaçırmıştı Abdulkadir ağa ise sessizliğini bozmuş ve pınara bir kaç soru sormuştu...

Abdulkadir ağa; gelin hanım sen şimdi bu konaktan gitmek istersin ha öylemi...

Pınar gelin; evet baba bu güne kadar hep savaştım kalbimle ruhumla hep çabaladım ama olmuyor ben yapamıyorum burada kaldıkça Şervan ve kumanın mutlu aile tablolarına hergün şahitlik edeceğim o yüzden ne kendime bu işkenceyi yaşatırım nede size bir fazlalıkmışım gibi görünürüm herkes kendi hayatına bakar...

Abdulkadir ağa; eyer sen bu evden gidersen törelerimize karşı çıkmış olacaksın bizi hiçe sayacaksın en önemlisi şervanı...

Pınar gelin; herşeyi düşündüm ben siz merak etmeyin ...

Leyla gözlerini açmış dün gece nasıl uyuduysa hala öyleydi kımıldamadan sabaha kadar uyumuştu. Yanına bakıp Şervan Ağa'nın hala uyuduğunu görünce hemen ayaklanıp banyoya doğru yürüyordu vücudu agrıyor ağır adımlarla banyoya gidiyordu banyoya ulaşmış ve kapıyı kapatıp kitlemişti yüzüne bakmıştı aynadan dümdüz sacları dağılmış, dün ağlamaktan kızarmış uyumasıylada şişmiş gözler, sol dudak kenarında yara, burnunda kurumuş kan izi kendine bakınca gözyaşları boncuk boncuk yine akıyordu göz yasları sesiz sedasız ard arda akıyordu... Leyla ne haldeydi bu duruma artık bir son vermesi gerekiyordu... suyu açıp kendini suya teslim etmişti sıcak su Leyla'nın yaralarını acıtıyordu sırtı mosmor olmuştu. su sesiyle uyanan Şervan ağa esnemiş kolarını uzatarak kendine gelmişti gözlerini açmasıyla başında sidetli bir ağrı hisetti başını sıvazlayıp yanına baktı yastıkta kan izleri vardı ne olmuştu tam hatırlayamasada az çok leylayala kavga ettiğini ve yine Leyla'nın canını yaktığının farkındaydı... aslında artık Şervan da bıkmıştı bu güne kadar leyladan başka hiç bir kadına el kaldırmamıştı... Şervan ağaya göre Leyla asla ama asla laftan anlamıyordu , o nedense hep tam tersini yapıyordu ama halbuki o hiç bir zamn Leyla'ya inanmamıştı...

Leyla bornozuyla banyodan çıkmış yavaş adımlarla dolabından elbiselerini çıkarmıştı Şervan Ağa'nın yüzüne bakmadan yine banyoya gidip elbislerini giydi Şervan ağa o sırada dikkatle Leyla'ya bakıyordu havluyla sardığı saçları ve giydiği bornozu ile karşısndaydı bu kız daha düne kadar utanırken şuanda öyle karşısına geçmiş artık meydan okurcasına işlerini hal ediyordu... Şervan ağa Leyla çıktıktan sonra banyoya girmiş hemen kısa bir duş almış çıkmıştı Leyla ortalığı toplamış ve yatağında oturuyordu
şervan ağa Leyla'ya bakarak

Şervan ağa; elbiselerim nerde..? dediğinde Leyla

leyla; dolap orda çıkar kendine Şervan ağa demişti Şervan ağa sinirle şaşırmıştı...

Şervan ağa; ne demek oluyor bu..!

Leyla; sen pınarın kocasısın git ondan iste demesi ile Şervan ağa Leyla yaklaşmış ve kolundan sıkıca tutarak
Şervan ağa; ne diyorsun sen canına mı susadın...!!!

Leyla; evet canıma susadım ben öldürmüyorum sen öldür beni yeter yaşatıkların bu evde ölüden farksızım anlıyormusun... demişti Şervan ağa çok şaşırmıştı leyladan bu tonda ses çıkacağını beklemiyordu sertliğini koruyarak ben ne dersem o Leyla hanım yatakta karım, gün içinde hizmetçimsin anladınmı deyip kolunu bırakmıştı hazırlanıp aşağı kahvaltıya inmişti Şervan ağa Leyla ise odasında oturacakti aşağı inmek istemiyordu...

Şervan ağa aşağıda gördüğü pınarla yüzüne mutluluk gelmiş baş ağrısını unutmuştu ve hemn yanına oturarak

Şervan ağa;günaydın gülamı dedi.