აუქციონი

11

- პატარა გოგო , შენი და აქ მუშაობს , ამიტომ ან მას მიეხმარე ან ოთახიდან ხელის შესაშლელად ნუ გამოხვალ . - სარა მკაცრი მზერით უტევს კიმს და თავისი და რომ შემოდის ოთახში ყალბად იღიმის

- ოლივია რატომ უნდა დავჩეთ მის სახლში რომ იმუშავო - წარბებს კრავს

- ამ.. პატრონმა ბინა სხვას მიაქირავა და დასარჩენი არ გვქონდა.. - თავს იქექს ოლივია და უხერცულად უღიმის საკუთარი დას .

- გვექირავა სხვა . Თუ გაგვიჭირდებოდა ჩემს ყულაბას გავტეხდი

- განა რამდენი გექნება მაგ ყულაბაში - თვალებს ატრიალებს ოლივია

- მაგრამ ამ კაცთან რატო უნდა ვიცხოვროთ

- მისმინე..უბრალოდ გაჩუმდი და შენს ოთახში ადი.. - მკლავებზე ხელები დაავლო და სამზარეულოში შებრუნდა , სარაც ზანტად ადის მეორე სართულზე . Სიმრთლე რომ თქვას უკმაყოფილო არც არის , ამხელა სახლზე ყველა იოცნებებდა . Საღამომდე ოთახში იყო და დროს ძლივძლივობით კლავდა სანამ მისაღებიდან ხმაური იმდენად არ მატულობს რომ უკვე შეწუხებული ოთახიდან გადის

Კიბეებიდან ექვსი მამაკაცს მიაყოლა თვალი რომლებიცე მისაღების მდივანზე გადანაწილდნენ და ხმაურიანი სიცილით იკლებდნენ ოთახს .

Მალევე ოლივია შედის ოთახში და ეკითხება თუ რას მიირთმევენ , სარა კი კიბეებზე დგას და მათ მზერით ბურღავს .

- ეს ისაა ხო.. - ჯონგუკი უცნაური მზერით ათვალიერებს გოგოს თითქოს პირველადი დაინახაო

- როდისღა უნდა გააგდო - სარა წარბებს კრავს , ოლივიაც ამჩნევს და ყურადღების გასაფანტად ყავას მოვიტანო ყვირის და სამზარეულოში გარბის . Მანამდე კი სარა ნელი ნაბიჯით ჩადის ქვემოთ . Კიმიც ამჩნევს და თავს უკან აგდებს სავარძელზე

- პატარა გოგო , შენს ოთახში ადი

- ისინი ვინ არიან - წარბს წევს ის და ამჯერად მისაღებში ჩერდება - ეს უზრდელი თუ კიდევ ერთხელ ჩემს დას შეხედავს თვალებს ამოვკორტნი ფრჩხილებით

- არცერთი არ არის შენი საქმე პატარა გოგო . - ჯონგუკი ამჯერად მას ხვრეტს მზერით

- ბედავს და მეც მიყურებს ეს იდიოტი - წარბებს კრავს და ოლივია სამზარეულოდან მოდის რო სარა ოთახში გააგდოს .