Uyandigimda Barlas beni izliyordu
"Günaydın"dedim gülümsemeye çalışarak ama içimdeki kırgınlığı bastiramiyordum
"Aden ben dün olanlar için gerçekten çok üzgünüm senin böyle birşey yapmiyacagini biliyorum sadece ben sana dokunmamisken başkasının çocuğunu taşıyor olman fikri ben delirtti özür dilerim güzelim"
"Barlas dün gerçekten çok ağır şeyler söyledin sen bana bu kadar guvenmezken ben seninle evlenmeye nasıl hazır olabilirim"
"Aden lütfen deme bunu kır dök vur bana gel sinirini benden çıkar ama böyle söyleme"
"Barlas ben senin bana olan inancına karşı inancımı yitirdim beni ayaklar altına alsan bu kadar canımı acitmazdi"
"Aden yapma kalbim dayanmıyor ben sana bu kadar aşıkken bu sözlerin beni bitiriyor"gözlerinden damlalar akıyordu ama suratında bir ağlama belirtisinden çok pişmanlık vardı
"Barlas beni evime bırakır misin biraz ara versek iyi olur"kendine zarar vermemesi için dün onunla kalmıştım hala bundan korkuyorum ama biraz ara vermek iyi olucakti
"Aden lütfen tamam ben evden gidiyim ayrı odalarda kalalım ama lütfen beni sensizlikle sınama"
"Barlas lütfen"dedim titreyen sesimle
O ise sadece kafa sallamakla yetindi
***
Yolculuk boyunca hiç konuşmadık geldiğimizde Barlas bana döndü "Aden bu ara çok uzun sürmesin lütfen"dedi üzgün bı ses tonuyla
"Hoşçakal Barlas"dediğimde Barlas sadece kafa salladı arabadan indim siteye doğru yürüyordum ama Barlas gitmiyordu ne kadar arabanın cam filminden goremesemde beni izlediğini biliyordum
***
Eve geleli saatler olmuştu duş aldıktan sonra giyinip oturmuştum o zamandan beri yere bakıyorum
Bunu daha yeni farketmisken ayaklandim Barlasla yaşamaya çok alışmıştım eksik hissediyordum
Mutfağa geçtim biseyler yemeliyim kahvaltı etmemiştim ama canım hicbirsey yemek istemiyordu bir bardak su katıp içeri geçtim suyumu içtikten sonra hicbirsey yapmak istememem sonucu uykuya daldım
Barlas'tan
Aden akşam yanımda kaldığı için beni affetti düşünmüştüm ama sabah o kalbimi parçalayan şeyleri söyledi evine bırakmamı istedi
Onu evine bıraktım o evine yürürken bende arkasından onu izliyordum çok canım yanıyor benimle evlenmekten şüphe duyması bile beni yıkmaya yetti
O siteye girince biraz daha bekledim belki döner diye ama o dönmedi bende kabullenme hissiyle arabayı çalıştırdım
Artık adenin bu evden gitmesine dayanamıyordum ona o kadar alışmıştım ki onsuz nefes almak istemiyorum
Eve gittiğimde korumalar dışında bütün çalışanlara izin verdim Aden yokken benimde yemek yemenin bı anlamı yoktu
Elime aldığım telefondan evini izlemeye başladım o burdayken evine kamera taktırmıştim bu çok yanlış biliyorum ama ben onu görmeden yaşayamam salonda uyuyordu güzelim
Onu her birlikte yattigimiz gün izliyordum o kadar güzel ki
O sırada Aden'in zili çaldı Kapının önünü gören kamerayı açtığımda bunun adenin karşı komşusu olan ve benimde zamanında Aden'e yakın davranmamasi için uyardigim adam olduğunu gördüm
Aden uyandığında üzerindeki pijamayi farkettim bu benim adeni ilk gördüğüm an üzerinde olan pijamasiydi ailesine ailemin zoruyla kahvaltıya gittiğimde aşağı bu pijamalarla inmişti
O an aşık olmustum ona ben bunları düşünürken Aden kapıyı açtı kıskançlık damarlarım yine kabardı bu pijamayla kapı mi açılırdı
Telefonun sesini açtım ne konuştuklarını duymak için
Kapıdaki genc konuştu
"Aden umarım rahatsız etmiyorum"
"Yok hayır etmiyorsun"
"Ben sana birşey sorucaktim"ne sorucak bu herif benim sevgilime
"Tabii dinliyorum"
"Akşam benimle arkadaşımın doğum gününe gelmek ister misin?"telefonun başında kıskançlıktan deliriyordum
"Sevgilimle planım var ya gelemem maalesef"dediğinde içime su serpildi güzelim benim nasılsa sadık sevgilisine
"Aa erkek arkadaşın olduğunu bilmiyordum"dedi ben ona göstericem erkek arkadaşı
"Ya tanisirsiniz belki bı ara"
"Olabilir ee görüşürüz o zaman"
"Görüşürüz" bebeğim benim ya güzel sevgilim ne güzel karşılık verdi
Aden içeri adimladi koltuğa oturdu eline telefonunu aldı ve bı kaç tuşa basıp kulağına götürdü içimi belki beni arıyordur umudu sardı ama "Efe nasilsin"demesiyle bu umut son buldu
Aden efeyi evine çağırdı artık efeye güveniyordum Aden'in sadık bir dostuydu ne kadar adenin ona verdiği değeri kiskansamda Aden için iyi bir yoldasti
***
Telefondan nihayet ses geldiğinde efenin geldiğini anlamıştım içeri geçtiler nasılsın muhabbetinden sonra konu bizim olaya geldi
Aden anlatmamakta dirensede efe anlattirdi Aden anlatirken ağlamaya başladı o an içimden birşeyler koptu
Onu ağlatan kim ve ne olursa olsun ona cezasını veririm ama bu sefer onu ağlatan bendim canımdan can gidiyordu o ağlarken efe'yle sarıldılar
O an kıskançlık hissetmedim çünkü onun desteği ihtiyacı vardı o ağlarken bende paramparça oluyordum
Efe konuştu"Aden sen bu adamı gerçekten seviyor musun"işte o an nefesimi tuttum aden'den gelicek cevabı bekledim
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Oylarsaniz çok güzel olur gorusurussss🥳
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Takıntı Mı?
ChickLit"Onu seviyor musun" Dedi yutkunarak sanki cevabımdan korkar gibiydi Cevap vermedim onu izliyordum Bı anda "öldürücem onu yaşatmam" dedi çok sinirlendiği her halinden belliydi.
