გათენდა:
დედაჩემი მამლის ფუნქციას ასრულებდა, რადგან სოფელში ყველა მამალი გაიგუდა ისეთი სუნია, ადგილობრივებს ისიც კი უკვირთ თვითონ როგორ ძლებენ, მოკლედ დედაჩემი დილით 6ზე მომვარდა გაიღვიძეს ძახილით, ტრუსი რა შემატყო ერთი, ჩუმათ რობეთქვა მაგრამ არა უნდა იპანიკიოროს რაა. მოკლედ ჩემს გაღვიძებაში მამასაც გაეღვიძა. დედაჩემი იძახის ჩაიცვი დროზე და 1 საათიანი ზლოზინი არ დამანახოო, მაგრამ რათ გინდა მე უფრო მალე ჩავიცვი ვიდრე თვითონ.
მოკლედ როგორც იყო მოახერხა რომ თავი მოეწესრიგებინა და გავსულიყავით ამ წყეული სახლიდან. სახლის ზღურბლს რომ ვაბიჯებდი ვამბობდი რომ მე იქ დაბრუნებული არ ვიყავი. არა ცრემლიც არ გადმომიგდია. I was so happy😍
ნუ მოკლედ გაბედით გარეთ, ჩავჯექით მანქანაში, გზაში ვფიქრობდი რომ ახალ სკოლაში მომიწევდა მისვლა, როგორი იქნებოდა იქაურობა რამდენად მეგობრული კლასელები დამხვდებოდნენ... მაგრამ ვიცოდი რომ იქ მისვლისთანავე ეს ყველაფერი უმნიშვნელო იქნებოდა. როგორც ფრენის არამოყვარე ჩემი ოჯახი ამბობს მანქანით მგზავრობა ბევრად კარგი და სასიამოვნოა💪🏻👽 ხოდა ამიტომ ახლა 9 საათი მანქანით უნდა ვიყურყუტოთ რომ ჩავიდეთ სეულში😭😭 ნეტა შუა გზაში არ გამეგო ტელეფონს დავტენიდი მაინც. არ მიყვარს მგზავრობა, მაგრამ ეს ჩემი ახალი ცხოვრებაა. რა გზა დამრჩენია, დილას 6 საათზე გამაღვიძეს და მეძინება, ხოდა its time too sleep baes😍 მთელი გზა საქმე არ მექნება.
3 საათი ზლოზინით გავიდა და უკვე ჩემა მუცელმა ბღავილი დაიწყო, მამაჩემმა მანქანა გააჩერა და ჩემი საყვარელი ფუნთუშები იყიდა😍I loveee, not father I love funtusa💪🏻 გზაში ვჭამე ეს ფუნთუშები, მამაჩემს მეტ ნაკლებად აინტერესებს მანქანის სისუფთავე, მაინც გაყიდვას უპირებს, მაგრამ კიდევ 6 საათი უნდა ვიჯდე მანქანაში ამიტომ მაქსიმლურ დონეზე შევეცადე ისე ფაქიზად მეჭამა ჩემი ულამაზესი სახის გარდა არაფერი არ დასვრილიყო😆 ხო და მაინც არ გამომივიდა, რაღაცეები კი დაისვარა მაგრამ ეგ არაფერი. ზედმეტად შემაწუხებელი რომ არ იყოს ამ მანქანის ძრავის გამაყრუებელი ზმუილი ალბათ მგზავრობა უფრო სასიამოვნო და ნაკლებად ნერვის მომშლელი იქნებოდა.
