TÜKENMEK ÜZERE OLAN UMUTLAR

GİRİŞ

(7 Kasım 2023)

(Yazarın anlatımıyla)

"Evet çocuklar bildiğiniz üzere tiyatro kulübü bizim sınıfa çıktı. Şimdi bu kulüp için seçimleri konferans salonunda yapacağız. Sessiz bir şekilde herkes aşağıya insin"
"Çekil şuradan be!" Sınıfın en sinir bozucu, parasıyla herkesi satın alabileceğini sanan kızı, sınıfın sessiz ama bir o kadar da hırçın olan kıza çarparak, daha doğrusu onu itikleyerek, yanından geçti.
"Kızıl cadı!" Günce onun arkasından söylenip göz devirse de kız oralı değildi. Kalçasını sallaya sallaya çıkmıştı sınıftan...

"Herkes sessizce otursun! Sessiz olun ama!" Herkes en önü kapmaya çalışırken Günce, orta sıralarda bir yere oturup kapşonunun şapkasını kapatıp bekledi. "Şimdi... Ebrar gel kızım... Dağıtıver şu kağıtları"
"Tamam hocam" Ebrar her zamanki yürüyüşüyle hocanın elinden kağıtları alıp kırıta kırıta yürüyüp kağıtları dağıtmaya başladı.

"Evet çocuklar herkes kağıdını aldıysa biraz süre vereyim okuyun sonra ikişerli halde çağırıp seçim yapacağım"
"Tamam hocam!"

////

(10 dakika sonra)

"Evet arkadaşlar! Son olarak sahneye... Günce ve ... Burak geliyor."
"Hazır mısınız çocuklar?"
"Evet hocam"
"Evet"
"Pekâlâ başlayın"
"Nasıl geldin buraya söyle, hem niye?
Bahçenin duvarları yüksek, zor aşılması, Kim olduğunu düşün bir de,
Mezar olur sana bu yer, bizden biri görürse."
Günce alıntı boyunca Burak'ın gözüne baktı. Hayatında ilk defa bir erkeğin gözünün içine bu kadar uzun bakıyordu... Utanmıştı...
"Evet Burak sıra sende"
Burak genzini temizleyip başladı söze,
"Aşkın hafif kanatlarıyla aştım bu duvarları,
Durdura-"
"GÜNCEE!!" bir kadının konferans salonunun kapısını sinirle açınca herkes şok içinde kadına bakıyordu. Kadının gözleri ise kızını arıyordu. Yani... Günce'yi...
"A-anne?" Kadının soluna dönerek kızını görünce hızla koluna yapışıp, "seni işe yaramaz mahluk!" Diye bağırdı. Günce utanıyor, insanlar şok olmuş bir vaziyette izliyordu olan biteni...

"Hanımefendi neler oluyor?"
"Kusura bakmayın hocam! Toplantıdan geliyorum da, Günce'yi almam lazım"
"Ne için?"
"Bir işimiz vardı."
"İzin kağıdı getirmeniz gerekiyor hanımefendi "
"Nereden alabilirim?"
"Müdür yardımcısı Cihan Beyden"
"Odası nerede?"
"Bir üst katta "
"Tamam hocam "
Kadın salondan çıkınca Günce gözleri dolu bir şekilde kendini olduğu yere bıraktı.

Bir süre sonra herkes şokunu atlatmış kimi gülüyor kimi de neler olduğu hakkında konuşuyordu. Günce boş gözlerle bakarken, Burak Günce 'nin yanına gelip "iyi misin?" Diye sordu ama Günce oralı değil gibiydi. Burak daha fazla üstlemek istemediği için sessizce kenara çekildi. O esnada Günce'nin annesi gelip," buyurun hocam" deyip kağıdı hocaya verdi. Ardından "dersinizi böldüğüm için kusura bakmayın. İyi dersler" diyerek, Günce'yi kolundan tutup kaldırdı daha sonra salondan dışarı çıkardı. Salonun kapısının önünde,"okul mokul yok sana! Zaten o kadar talibin vardı. Veririm birine gidersin! Bıktım artık senden!" Diye bağırarak kıza vurdu.
İçerideki herkes bu son konuşmayı duymuştu...
Fakat kimse müdahale etmemişti....
Çünkü şaşkındı herkes...
En çok da Ebrar....
Zorbalık yaptığı kızın böyle bir annesi olduğunu bilmiyordu. Nereden bilebilirdi ki? Sonuçta kimsenin alnında acısı yazmıyordu.

Günce, hiçbir şey söylemeden, hiçbir mimik oynatmadan annesinin dediklerini dinliyor. Belli yerden sonra duyma yetisini kaybetmiş gibi bir uğultu hissediyordu. Vücudu karıncalanmıştı...
O sadece on yedi yaşında bir çocuktu...
On yedi yaşında bir çocuk....
On yedi yaşında....
Çocuk....
Ama annesine göre oldukça büyüktü....

/////////////////////////////////////////////////////////////////

Bölümü beğenip beğenmediğinizi lütfen yorumlarda belirtin. :)

Bölüm hakkında konuşacak olursam. Biraz hüzünlü bitmiş olabilir. Ancak gelecek bölümlerde aşka da, mutluluğa da, heyecana da oldukça doyacağız ksksksks
Onun dışında Günce hakkında konuşacak olursam, Günce oldukça güçlü bir kız fakat gücünü bir tek ailesine karşı kullanamıyor. Onlara karşı hep ezilen oluyor....

Ama eminim ki herkesin ailesi ile dertleri, sorunları var. Ama bunun üstesinden birlikte geleceğiz.

Siz, Ben ve Günce

Okumada ve beklemede kalın.
Sizi seviyorum minik kelebeklerim🦋