Essa "Bak canım tamam haklısın zor bir dönemden geçiyorsun ama artık konuştun her şey bitti geriye dönüpte üzülmenin bir anlamı yok." diye beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama ben onu tınlamıyordum. Canım çok açıyordu! Benim için en doğru olanını yapmıştım ama niye bu kadar üzülüyordum,niye canım çok yanıyordu,niye bunların hepsi benim başıma geliyordu,artık niye hayattan keyif almıyordum? Essa "Setra istersen anneni arayıp bugün bizde kalman için izin alıyım!" Essa'nın ailesi Essa çok küçükken ölmüş,tek başına yaşıyor bazenleri teyzesine,dayısına gidiyor. "Essa senin için problem olur mu ?" dedim. Essa "Tabikide hayır" diye çıkıştı. "Tamam mı?" diye sorduğunda tamam anlamında başımı salladım. Annemi aradı annem benim nerde olduğumu sorduğunda Essa ;
"Merak etmeyin Setra benim yanımda sadece kendisini pek iyi hissetmediğini söylediği için bizde kalmak isteyip istemediğini sordum" dediğinde annemde " Eğer Setra kabul ettiyse benim için sıkıntı yok " demiş Essa " Evet kabul etti" dediğinde ise annem " Peki o zaman görüşürüz kendinize iyi bakın" diyip telefonu kapatmış. Essa bana gülerek sarıldı. Hemen masanın üstündeki eşyalarımızı alarak Essa'nın evine doğru gidiyorduk. Eve vardığımızda Essa hemen üst kattaki kalacağım odayı gösterdi kalacağım oda kahverengi ve beyaz renklere hakim bir odaydı şık bir şekilde tasarlanmıştı,dekorasyonda çok güzeldi. Yatağın üstüne rahat kıyafetler koydu sonrada bana dönerek "Setra banyo müsait istersen duş alabilirsin,ben aşağıdayım yatağın üstündeki kıyafetleri senin için bıraktım." diyip odadan çıktı. Banyoda sıcak suyla duş aldıktan sonra odaya gidip yatağın üstündeki kıyafetleri giydim daha sonra aşağıya inip Essa'yla beraber yemek yaptık. Yemeğimizi yedikten sonra bulaşıkları yıkadık hava soğumuştu Essa hemen gidip şömineyi yaktı şöminenin başında otururken Essa;
"Banyo yaptıktan sonra rahatladın mı?" dedi "Evet" dediğimde "Ben gidip kahve yapıyım biraz daha kendine gelmen gerek sen burda otur" diyip yüzünde bir tebessümle mutfağa gitti...
