Wrong Copy | Taekook

Bölüm-8/Resmi Tanışma

Ehem :>

Evet geri döndüm

Sınavlarım bitti (1 buçuk hafta oldu)

Ve sonunda yeni bölüm yazabiliyorum

İyi okumalarr

(Bol bol oy ve yorum lütfenn <3)

...

Taehyung'a attığım son mesajla birlikte telefonumu kapatıp cebime koydum. Ayaklanıp onun sınıfına doğru adımladım.

Sonunda sınıfına geldiğimde sınıfa doğru bir adım attım ve gözlerimle onu aradım. Sabah çantasını koyduğum sıraya göz gezdirdiğimde sıranın boş olduğunu gördüm.

''Belki de sonunda iki gram beynini kullanıp kendine yemek almayı akıl edebilmiştir.'' dedim kendi kendime.

''İki gram beynim olduğunu sanmıyorum.'' arkamdan söylediği şeyle hafifçe sıçrayıp arkamı döndüm.

''Ayş! Korkuttun amına koyayım.''

''Üzgünüm 'iki gram' beyni olan insanlar bazen böyle şeyleri tahmin edemiyor.''

''Ya dalga geçme amına koyayım. Hadi ne istiyorsan gidip alalım daha sınıfa çıkıp uyuyacağım.''

''Peki. Tavşancığım hadi gidelim.'' alışmıştım artık tavşancık sözüne. Hafifçe kıkırdayıp sınıftan çıktım. O da peşimden geliyordu.

Bir kat aşağı inip kantine ulaştığımızda ona dönüp elimi uzattım. Yüzündeki sevimli gülümsemesiyle elini benimkinin üzerine koydu.

Elimin üzerine koyduğu eliyle, bakışlarımı elinden yüzüne çıkarmıştım.

''Tam olarak napıyorsun?''

''Elini uzattın bende tuttum.'' gülümsemesi hala devam ediyordu.

''Salak o anlamda elimi uzatmadım ki.''

''Ne anlamında uzattın?''

''Para canım para. Hani bir şeyler alacağım ya para gerekli.''

Diğer elini kaldırıp ceplerinde hafifçe gezindirdi. Ardından yüzünü bana döndü.

''Hay aksi paramı yanıma almayı unutmuşum.'' Ne demek istediğini anlamış bir şekilde iç çektim.

''Tamam amına koyayım. Sen geç şöyle ne istiyorsun söyle ben alacağım.'' Hafifçe düşünür gibi yaptı ardından konuştu.

''Hmm. Bisküvi fena olmazdı aslında. Bir de yanına soda alırsın.'' başımla onaylayıp sıraya girdim.

Önümdeki birkaç kişinin alacaklarını almasıyla sıra bana gelmişti. Taehyung'un istediği şeyleri ve kendi istediğim sodayı alıp sıradan çıktım.

Gözlerimle kısaca onu aradıktan sonra oturduğu masayı gördüm. Telefonuyla ilgileniyordu. Adımlayıp yanına ulaşınca bisküvisini ve sodasını masaya bıraktım.

Başını telefonundan kaldırıp önce masaya koyduklarıma ardından da bana bakıp gülümsedi.

''Saol tavşancık.'' yüzünde samimi ve tatlı bir gülümseme vardı. Aynı şekilde gülümseyerek karşıladım teşekkürünü.

Ardından bir sandalye çekip bende oturdum. Kısa bir süre sonra telefonunu bırakıp bana döndü.

''Ee Jeon tanıt bakalım kendini. Resmi olarak hiç tanışmadık.''

''Adımı biliyor muydun?'' diye sordum şaşkınlığımı gizleyemeden.

''Bir süredir evet.'' dedi.