Kaçak Hisler/Texting

Giriş

Düzenleme tarihi: 25.07.2024

Giriş

Selammm. Bu bölüm text değil. Karakter hakkında biraz bilgi ve nasıl aşık olduğu kişiye yazma kararı aldığını okuyacağız..

İyi okumalar. Satır arası yorum yapıp oy vermeyi unutmayalım lütfenn

Yanımda küçük bir kız çocuğu vardı. Kumral saçlarının aksine gözlerinin rengi koyu kahverengiydi.

Bu küçük kız bendim. Benim küçüklüğümdü. Yedi yaşındaydı. Gözlerini gözlerime dikmişti. Hiç bir şeyi bilmiyordu daha. Nasıl anlatacaktım? Ağzımı araladım. Konuşmak için. Silikleşmeye başladı.

"Dur, gitme."dedim. Oturduğum yerden doğrularak ve sol elimi uzattım. Ama gitti. Ben ise faça izleri ile dolu olan sol kolumu yere indirdim.

Elimdeki şarap şişesi ile gökyüzü arasında mekik dokuyordu bakışlarım. Liseliydim, on yedi yaşındaydım. Yani on birinci sınıftım.

Bu yaşta içmem doğru değildi, bu yaşta içmeye ihtiyaç duyacak kadar kötü bir halde olmam doğru muydu?

Asfalta tam tamına yedi tane sigara söndürmüştüm. Yedi uğurlu sayımdı çünkü belki de uğursuz. Emin değildim.

Telefonuma mesaj geldiğini belli eden zil sesi ile telefonumu elime aldım.

En yakın arkadaşlarımdan biri olan Gökçe'ydi. Yazdığı mesajı okumak için bildirime tıkladım. Arkadaşlarım vardı, ama yalnızdım.

Nasılsın? Okulda kötü görünüyordun.

İyiyim.

Okulda kötü görünmüyordum. Hiçbir yerde hiçbir zaman kötü görünmüyordum. Ben her zaman herkes için iyiydim. Öyle gözükmeliydim. Kötü bir halde olmaya hakkım yoktu. Sadece yalnızken kendim olabiliyordum. O da ne kadar olursa.

Annem ve babam evli değillerdi. Söylediklerine göre ben daha iki yaşıma yeni girdiğimde boşanmışlardı. Sebebi anlaşamamalarıydı. Bundan emindim bir araya gelmek zorunda kaldıklarında çoğunlukla stresten ya tırnaklarımı avuç içlerime bastırıp avuç içlerimi kanatıyordum ya da tırnak etlerimi yoluyordum.

Şuanda babam ile yaşıyordum. Annem evliydi. Evli olduğu adamında benden büyük bir kızı vardı.

Babam eve geç saatlerde gelmemi sorun eden biri değildi. Hoş beni kızı olarak görmüyordu.

Telefonu saate bakmak için açtım.

02.36

Gökçe'de bana altı dakika önce mesaj atmıştı, Gökçe bu saatlerde uyanık olmazdı ki.

Yarın coğrafya sınavımız ve Türkçe sözlümüz vardı. Artık eve gidip ders çalışmazsam yarın biraz zorlanabilirdim. Annemin bazen beni derslerdeki başarım için sevdiğini düşünüyordum. Hoş, geçen sene matematik sınavından 96 aldığımda bile memnun olmamıştı. Bu sene çok fazla konuşmamıştık. Bana attığı ders çalış konulu mesajlar dışında.

Ellerim ile yerden destek alarak doğruldum ve ayağa kalktım. Zaten yanımda sigara kutum, alkol şişem ve telefonum dışında bir şeyim yoktu. Sigara kutum ve telefonumu da ceketimin cebine koymuştum.

Yolda ilerlerken son yudumunu da içip bitirdiğim şarabın şişesini karşıma çıkan çöp kutusuna gelişi güzel attım.

Annemin isteği üzerine bir süre voleybol kursuna gitmiştim ve şuanda okulun voleybol takımının başkanıydım.

Üç yıldır karşılıksız sevdiğim biri de vardı.

Eve geldiğimde anahtarımı almayı unuttuğumu fark ettim. Zili çalsam babam duymazdı. Her akşam olduğu gibi bu akşam da sızmış olmalıydı.

Yedek anahtar saksının yanındaydı. Zar zor anahtarı alıp kapıyı açtım. Tahmin ettiğim gibi babam televizyon karşısındaki koltukta bir şeyler izlerken sızmıştı. Ev çok kötü kokuyordu. Babam ışıkları kapatmıştı ama ışıkları açsam bile kendine gelmeyeceği de gerçekti. Işıkları açtım ve bira şişelerini mutfağa gidip aldığım çöp poşetine doldurmaya başladım. Evi temizlediğimde saat 03.05'i bulmuştu.

Evimiz iki katlıydı, babam annemle evliyken yaşadığımız evde yaşıyorduk. Odam ikinci kattaydı. Yukarıya, odama çıktım.

Çok uykum vardı ama bir saat sınav konularını tekrar edersem bir şey olmazdı. Çalışma masama geçtim.

Bir değil, iki saat çalışmıştım nasıl olduğunu anlayamadan. Zaman çok hızlı geçmişti ve şuan saat beşti. İki saat uyuyabilirdim ama ders çalışmam gerekliymiş gibi hissediyordum her gün en az beş saat ders çalışmama rağmen. Başım ağrıyordu.

Kötü hissettiğim için eşyalarımı topladım ve bir köşeye ittim. Yatağa yattığım gibi gözlerim kapanmıştı. Tabii alarmımı kurmayı unutmamıştım.. İki saat sonra uyanacaktım ve hazırlanıp yola çıkacaktım. Yarın ne yapacağımı düşünürken uyuyakaldım.

Alarmım çalmadan önce uyanmıştım. Sebebini gördüğüm kabustu.

İyi gitmeyen bir hayatım vardı. Mutlu değildim.

Acaba diye geçirdim içimden, bende bir gün mutlu olabilir miyim?

Günüm her zaman olduğu gibi geçti. Derse gir, çık. Bu kadar.

Eve geldiğimde babam yoktu. İçmeye gitmiş olmalıydı. Ya da birileri ile takılmaya.

Üstümü değiştirdim ve ders çalışmaya başladım.

Hava kararmıştı. Yaklaşık dört saat ders çalışmıştım ve şuan saat on birdi. Aşağı kattan gelen ses ile gözümü kapattım saniyelik. Babamdı.

Sarhoş olduğunu anlamam için aşağıya inmeme gerek yoktu.

Babam sarhoşken evde olmak istemiyordum. Bana yaptığı kötü bir şey yoktu ama korkmadan edemiyordum. Korkum bana bir şey yapabileceği için değildi, yani fiziksel olarak.

Bana asla şiddet uygulamazdı ama sözleri zehirdi. Siyah montumu giydim ve çantamı aldım. Çantam da siyahtı. İçinde biraz para ve telefonum vardı. Odamın kapısını araladım. Ses çıkmamıştı, çıksa bile duyar mıydı?

Eğer yaşadığınız evde sorun yaşıyorsanız, yani ailenizle. Sokaklar hem dostunuz hem de yuvanız olurdu. Sabah ya da akşam fark etmezdi.

Merdivenlerden yine aynı şekilde ses çıkarmamaya özen göstererek indim.

Babam koltukta oturmuş içiyordu. Arkasında olduğum için beni görmedi. Evden çıktım ve sokak ışıklarının altında yürümeye başladım. Parka gelmiştim. Salıncağa oturdum ve hafifçe kendimi sallamaya başladım.

Ne annem ne de babam beni hiç parka getirmemişti.

Sadece yalnızken kendim olmak istemiyordum. Kötü hissettiriyordu ve artık dayanamıyordum.

Aklıma fikir nasıl geldi bilmiyorum, klasikti.

Aşık olduğum kişiye yazacaktım. Bu kararı vermemi belki ağlamam, belki artık dayanamam belki de biraz içmiş olmam sağlamıştı. Dün akşam çok içmiştim ama bugün sadece bir şişe kırmızı şarap içmiştim ve bana çok fazla bir etkisi olduğunu söyleyemezdim.

Numarası bende vardı. Aynı şekilde benim de numaram onda vardı, eskiden. Şuanda numaramı silmiş olduğuna emindim.