"Sevgilim bu sensiz geçen 4.yılım senin olmadığın hergün bir yanım buruk .Kabul edemiyorum bir türlü senin ölümünü o günkü ceset hala gözümün önüne geliyor ya da doktorun yaptığı testte sana ait olduğunu söylediği an geliyor ama olmuyor ,yapamıyorum sanki kabul edersem sen diye biri hiç varolmuş olmuyacak bu yüzden korkuyorum anılarımız beni terk edecek gibi korkuyorum. "
"Hergün yazdığım gibi bu günde yazdım deftere sana anlatıyorum yine sensiz günleri senin verdiğin deftere bu defter son hediye senden kalan son parça.Herkesin hayatı bir düzene girdi, İdil o artık üniversite gidiyor doktor olucak bir yandan da çalışıyor kimseden yardım istemiyor tek başına kalmış gibi davranıyor oysa ben varım Berk var ama o hep uzak ne kadar üzülüyorum bir bilsen ona iyi bakmam gerek o bana senin emanetin.
Berk, annemlerin yanında çalışıyor polis olamadı o yangın yüzünden sizi kurtarayım derken olamadı,vazgeçti hayallerinden biliyorum içinde bir eksiklik var hayallerinin gerçek olmadı bir eksiklik. Ben onları mutlu edemedim sevgilim
Ben polis oldum hayallerimdeki gibi ama sevincini bile yaşayamadım arkadaşımla aynı mesleği istiyorduk onunla hayaller kuruyorduk ama o olamazken benim kutlamam canımı yakardı sadece kazandım o kadar.
Ama ne olursa olsun beraberiz sen ve Rüzgar olmadan sizi çok özledim
Rüzgarın neşeli hallerini ,sana sataşmasını ,sürekli gezmek isteyen hayatı deli dolu yaşayan halini çok özledim.Keske burda olsa ve "salak mısın sen" deseydi ve sarılabilseydim
Sevgilim, Toprağım sen giderken beni de götürdün sanki de bedenim kalmış gibi .Yaşıyorum sadece kalbi atan,nefes alan bir ölüyüm ben neden sevdiğim her insanı kaybediyorum Toprak.
Kokunu,gülüşünü, gözlerini,sarılmanı seni çok özledim sevgilim ne olur bir mucize olsun bizim için ne olur.
