Wild ✓

11|ilgilendirmiyor

Yoongi

Jungkook'un şu an sırf kıskandığı için burda olması kadar saçma bir şey yoktu. Burda olduğumu nerden öğrendiğini de anlamamıştım.

Hem, benim bir alfayla olacağımı nerden biliyordu? Masaya o kadar sinirli gelmişti ki, sandalyesini sesli ve sinirli bir şekilde koymuştu.

Şu an ise kolunu omzuma atmış, ne yaparsam yapayım çekmeyip daha sıkı tuttuğu için de bir süre sonra vazgeçmiştim.

İstemiyordum burda olmasını evet ama, feromanları garip bir şekilde iyi geliyordu. Dünden beri iyi değildim ve canım yanıyordu. Kurdum onu istiyordu.

Şimdiyse, kahretsin ki kendimi iyi hissediyordum..

"Siz ne yapıyordunuz burda?"

Jungkook'un sinir ve kıskançlık bulundurduğu gözleriyle bakıp konuşmasıyla dişlerimin arasından "seni ilgilendirmiyor." Diye fısıldamıştım.

Jungkook ise gülmüş ve kulağıma yaklaşmıştı.

"Sana, senin en çok beni ilgilendirdiğini söylemiştim."

"Bipolar mısın sen?"

Sinirle konuşmuş ve uzaklaşmıştım kendisinden. Bipolar gibi hareket edip duruyordu. Umrumda değilsin diyor ama bir alfanın yanında görünce deliye dönüyordu.

Ve böyle şeyleri söylüyordu!

"Nerden çıkardın bunu?"

Hiç fark etmeden masadan kalkıp giden hoseok ile gözlerimi kapatmış "sikeyim" diye mırıldanmıştım. Ardından jungkook'u itmiş ve benden uzaklaşmasını sağlamıştım.

"Bir daha bana bu kadar yaklaşma. Bipolar gibi hareket etmeyi de kes, umrumda değilsin diyip görmemezlikten geldikten sonra bir alfayla görünce krize giriyorsun."

Jungkook dilini dudaklarında gezdirmiş, gözlerini kapatıp başını geriye atmıştı. Elini masaya yaslamıştı ve, kaslarının gerildiğini çok net görebiliyordum.

Umrumda değildi.

"Bir daha, sakın. Böyle bir şeyi yapmaya kalkma. İstediğim kişiyle-"

"Sakın o cümlenin devamını getirme."

Jungkook sinirle konuşmuş, ardından etrafına baktıktan sonra kolumdan tutup kaldırmıştı beni. Kendisine ters bir şekilde bakmış ve kolumu çekmiştim hemen.

"Dokunma. Ne yaptığını sanıyorsu-"

"Eve gidip konuşacağız. Burda konuşamayız. Yürü."

"Hiç bir yere gelmiyorum."

Beni evine götürmeye çalışıyordu! Şu an bile feromanları yüzünden zaten zor duruyordum. Bir de eve mi gidecektik? Hah, asla öyle bir şey olmaz.

Jungkook boş bakan gözlerini bana çevirmiş ve sinirle konuşmuştu. "Bak zaten umrumda değilsin tamam mı? Bilmiyorum farkında mısın ama, unuttuğun zaman elinin üst kısmına bakman yeterli olur." Demiş ve bakışlarını çevirmişti daha sonrasında.

"Umrunda olmayan birine umrunda değilmiş gibi davran o zaman! Sürekli umrumda değilsin demeyi kes!"

Gözlerim dolmuştu. Sikik gözlerim dolmuştu ve omegamın bu duygusal yönünden nefret ediyordum.

"Eğlendin ve bitti."

"Ben öyle söyleme-"

"Kes sesini artık. Başından beri sana inanmamalıydım zaten."

Jungkook yutkunmuş ve tam bir şey söyleyecekken yanımıza seokjin hyung gelmişti. Arkamı dönerek gözlerimi silmiştim hemen.

"Neler oluyor burda? Müşterilere sinema keyfi yaptırdınız."

Seokjin hyung yanıma gelip sormuş ve jungkook'a döndüğünde öylece kalakalmıştı. Jungkook ise yutkunuyor, gözlerini seokjin hyungdan kaçırıyordu.

İkilinin arasında geçen garip bakışmayı anlamamıştım. Seokjin boğazını temizlemiş ve bana bakmıştı tekrardan.

"İyi misin?"

"İyiyim. Hoseok gitti hyung."

"Biliyorum. İşi çıkmış söyledi bana."

Elimle saçlarımı geriye taramış ve öylece duran jungkook'a gözlerimi devirmiştim. Seokjin hyung da ikimize bakmış ve bana dönerek jungook'u göstermişti.

"Bu kim?"

"Eşiyim."

"Maalesef. Oldu öyle bir şey."

Seokjin hyung jungkook'a bakarak gülmüş ve parlayan gözleriyle bakmıştı. Tanrı aşkına burda neler dönüyor?

Ben daha hiç bir şeye anlam veremezken seokjin hyung'un jungkook'a bakarak söylediği şeyle şokla bakmıştım.

"Değişmemişsin. Hâla o küçük çocuksun..."

Jungkook ise yutkunmuş ve dolu gözlerini başka tarafa çevirmişti. Jungkook'un gözleri mi dolmuştu...?

•••

Teori uretin bakalimm... bunlarin arasinda ne olmus sizce?

Jungkook yoongiyi eve goturuyo bu arada🤫🤐

Gorusuruz sizi cok cok optumm