Wild ✓

27|mutlu olacağız

oy ve yorum sayisi ciddi derece dusmeye basladi. artik bende oy sayisi istedigim sayiya ulasana kadar bolum atmayacagim.

kitabi mi sevmiyorsunuz, sıkilmaya mi basladiniz... anlamadim

umarim severek ve heyecanla okuyorsunuzdur

iyi okumalar💗

•••

Yoongi

Jungkook'a hamile olduğumu söylediğim zaman dişlediğim dudağımı serbest bırakmış, geliyorum mesajını görünce oturduğum yerden kalkıp mutfağa su içmeye geçmiştim.

Gereksiz bir korku vardı içimde. Korkmamam gerekiyordu, evet ama... bilmiyorum. Belki de ilk zamanlarda ben istemedim diye, şimdi de jungkook istemez gibi hissediyordum?

Bilmiyorum...

Su içtikten sonra tekrardan salona geçmiş ve gergin bir şekilde jungkook'u beklemeye başlamıştım. Elimi yavaşça karnıma götürdüğümde ise yutkunmuştum.

Uzun bir zamandır midem bulanıyordu. Bizimkiler hamilesin diye şaka yapıyorlardı ama, hiç ciddi bir şekilde düşünmemiştim bunu.

Öğretmenlerden birisinin ilk çocuğunda çektiği zorlukları ve hamilelik sürecini anlatırken kulak misafiri olmuştum sadece...

Olmaz diye düşündüm.

Testi yaparken bile olmayacağını varsayarak yapmıştım ama, olmuştu.

Olduğunu öğrendikten sonra hemen hastaneye gitmiştim. Yanlış çıkma ihtimali var diye. Ama yanlış falan da değildi. Hamileydim.

Mutsuz olurum sanmıştım, çünkü gerçekten bebek istemediğimden emindim.

Ama ultrasonda gördüğüm küçük siyah nokta, doktorun söylediği şeyler ve Jungkook'un mutluluğu aklıma gelince... o kadar çok mutlu olmuştum ki.

Öğrendiğimden beri elim hep karnımdaydı. O gördüğüm küçük siyah nokta aklımdan çıkmıyordu.

Kapının sesli bir şekilde çalmasıyla bir anlık korkmuş ve yerimde sıçramıştım. Jungkook'un geldiğini fark edince yutkunmuş, yavaşça yerimden kalkıp gergin adımlarımı kapıya yönlendirmiştim.

Ancak, kapıyı açmamla beni saran bedenle öylece kalakalmıştım. Jungkook belimi sıkıca sarmış, başını boynuma gömmüştü.

Gözlerim dolarak bende ellerimi boynuna sarmış ve öyle kalmıştık bir süre. Boynuma değen soğuklukla ise gözlerimi sıkıca kapatmıştım.

Ağlıyordu...

ellerim ensesinde, başımı kaldırmış ve ona bakmıştım. ancak o boynuma gömdüğü başını kaldırmıyordu. bende saçlarını yavaşça okşamış, yavaşça başını kaldırmasını sağlamıştım.

jungkook dolu ve parlayan gözleriyle bana bakıyordu. ellerimle akan göz yaşlarını silmiş, dolan gözlerimi kırpıştırmıştım. ağlamamalıydım şimdi.

ağlarsam hiç susmayacakmışım gibi bir his vardı içimde..

jungkook ellerini yanaklarıma yerleştirmiş, gözlerini yüzümün her bir yanında gezdirmişti. gözlerini sıkıca tekrardan kapatmış, dudaklarını birbirine bastırarak hıçkırığını bastırmaya çalışmıştı sanki.

"jungkook..."

seslenmemle gözlerini açıp hemen bana bakmış, gülümsemişti. bende kendisinin gülümsemesine karşılık vermiştim hemen.