6. Bölüm

2 1 0
                                    

Güneşin sesinden*
Yanımda ne telefonum ne de kitap vardı aktivite olarak yapabildiğim tek şey eski püskü bir televizyondan haber izlemekti o da hemşire açarsa..
Bende dedim benim en iyi yaptığım şey ne? Düşünmek o zaman düşüneyim ama sırf düşünmemek için dışarı çıkmamış mıydım? Off kafam o kadar dolu ki kendi kendime bile konuşabilirim şuan. Acaba Cem duydu mu kaza geçirdiğimi? Gerçi duysa da gelmez... ben sadece arkadaşıyım bir de leylası var doğru onu nasıl unutabilirim bunu dediğime inanamıyorum ama keşke yanımda Emre olsa en azından konuşurduk, ama o da soğuk davranıyor gerçi tanımadığı içindir,şimdi aklıma geldi de telefonum nerde lan benim Emre mi aldı acaba ya da hemşireye sorayım gelince.

Hemşire gelir*

Güneş; pardon acaba bir şey sorabilir miyim?
Hemşire; tabi ki dinliyorum
Güneş; acaba çantam sizin elinize ulaştı mı ya da telefonum?
Hemşire;evet arkadaşınız bırakmıştı.
Güneş. Telefonumu ve şarj aletimi alabilir miyim
Hemşire; getiriyorum.

Sevinmiştim Emre en azından bunu akıl edebilmişti gerçi adamı ne kadar tanıyorum ki böyle konuşuyorum,o beni hastaneye getirmeseydi ne olurdu kim bilir. Geleceğini söylemişti gelince tekrar teşekkür edeyim en iyisi.

Hemşire telefonu ve şarj aletini getirdi*

Telefonu aldığım gibi elim direk Cem'i aramaya gitti fakat neden arayacaktım ki merak bile etmemiş beni... bir tane bile mesaj atmamış o zaman dün gece konuştukları neydi sırf duygusal boşluğu İçin mi beni kullanmaya çalıştı. Ama o böyle bir şey yapmaz, yapamazdı, belki de yapardı,ben konduramadım.
O kadar canım acıyordu ki her anlamda fiziksel ve duygusal kapım çaldı gözlerim dolmuştu hemen sildim gözlerimi.
Güneş; girin
Emre gelmişti...Elinde çiçek vardı
Emre; geçmiş olsun tekrardan,bu da geçmiş olsun hediyem
Güneş; çok teşekkür ederim Emre,asıl ben sana çok teşekkür ederim
Emre; neden ki?
Güneş; belki de sen olmasan ölüyordum ya da yerimden hareket edemeyecektim. Minnettarım sana
Emre; öyle şey mi olur, kim olsa yapardı.

Emre içinden*
Aslında şuan yüzüne haykırmak istiyordum ben yaptım diye ama yapamıyordum o kadar utanıyordum ki hem de üzülüyordum kız onu kurtardığımı düşünüyordu, bilmiyordu ki onu bu hale ben soktum... Kaan bir gün sen benim elime düşersin.. şu durum bir geçsin

Güneş; Emre iyi misin, nereye daldın?
Emre; evet,evet iyiyim sadece biraz uykusuz kaldım o yüzden
Güneş;ben özür dilerim ya çok uykun varsa burda yanımda bir koltuk var yatabilirsin
Emre; 1-2 saat uyusam çok iyi olur
Güneş; geç,geç şu dolapta yastık ve battaniye var al istersen

Emre koltukta uyuya kaldı*

Güneşin sesinden*
Emre'nin verdiği çiçeklere bakıyordum, ne kadar güzeller, derken Emre'nin olduğu yere baktığım zaman üstünün açıldığını gördüm, uyandırmak istemediğim için zar zor yerimden kalkmaya çalıştım canım çok acıyordu ama deyneklere tutunarak yanına gittim üstünü örterken yanına düştüm (yazardan; çok klişe oldu biliyorum) ama o uyanmadı aksine yana çekildi ve sanki beni yanına çekti biraz kalkmaya çalıştığım zaman sarıldı, ve o an sanki kalbim yerinden çıkacaktı, sonra ikimizde orda uyumuşuz, fakat kapının açılma sesiyle uyandım kısık gözlerle gelenin kim olduğunu ayırt etmeye çalışırken gelenin Kaan olduğunu gördüm o an çığlığı bastım fakat kimse gelmedi, emre uyanmadı Kaan yaklaştı yaklaştı ve 34 dedi ve koluma bir bıçak sapladı, sol koluma o an uyandım emre beni sarsarak uyandırıyordu yanımda hemşireler vardı.

Güneş; ne oldu bana
Emre; çığlık atıyordun rüyanda ben seni uyandırmaya çalıştıkça daha çok attın bende korkumdan hemşireleri çağırdım.
Hemşire; iyi misiniz güneş hanım?
Güneş; evet iyiyim teşekkür ederim.
Hemşire; eğer kendinizi kötü hissedersiniz yandaki hapları İçin.
Güneş; peki teşekkür ederim
Emre; güneş gerçekten iyi misin?
Güneş; evet iyiyim, iyi saol
Emre; uyandığım da yanımdaydın,nasıl geldin?
Güneş; üstünü açmıştın, bende deyneklere tutunarak yanına geldim üstünü örteyim derken yanına düştüm sende uyanmadın,kalkayım derken sen yana çekildin sonra da sarıldın bu yüzden gidemedim.
Emre; ben özür dilerim...
Güneş; önemli değil benim hatam
Emre: ne hatası, saçmalama istersen?
O an sadece gülmekle yetindim, çünkü konuşmak gücü kendimde bulamıyordum.
Emre; senin gamzen mi var? Ne güzel..
Güneş; evet.. ama ben sevmiyorum
Emre; neden?
Güneş;bilmem.. hoşuma gitmiyor
Emre: anladım...
Uzun bir süre sessizlik oldu
Güneş; bir şey sorucam
Emre; dinliyorum
Güneş; bana çarpan kişiyi gördün mü?
Emre; hayır... hemen kaçtı
Güneş; peki plakasını biliyor musun?
Emre; hayır o an sana odaklandığım İçin bakamadım
Güneş; arabanın rengi siyah, range over mıydı?
Emre; evet sanırım... neden sordun ki?
Güneş;burdan çıkınca şikayetçi olucam, sanırım bana vuran kişiyi tanıyorum
Kaan; kim ki acaba
Güneş; senin burda ne işin var?!
Kaan; aaa hastaya geçmiş olsuna geldik herhalde
Kaan; korkma ama bir şey yapmayacağım şimdilik

Emre'ye baktığım zaman emre yoktu
Kaan; boşuna arama sadece ikimiz varız
Kaan; çok romantik değil miiiiii
Güneş; benden uzak dur iğrenç herif, sana bir şey bile yapmadım
Kaan; belki sen değil ama,ailen çok şey yaptı
Kaan; sen beni nasıl ailemden kopardıysan,aynısı bende sana yapacağım güneşim.
Güneş; güneşim?
Kaan; diyemez miyim?
Güneş; diyemezsin, ben sana kaanım diyor muyum?
Kaan; bu olaylar yaşanmasa demeni ne kadar çok isterdim anlatamam
Güneş; kapa çeneni siktir git artık
Kaan; aaa ne kadar ayıp sana hiç yakışmıyor küfür
Emre; güneş,güneş beni duyuyor musun?
Güneş; o nerde?
Emre; kim nerde?
Güneş; Kaan
Emre; Kaan kim?
Güneş; ay boşver benim kafam karışıkta biraz
Emre; anladım. Ben bir kantine gidiyorum istediğin bir şey var mı?
Güneş; hayır, yok ama erken gel.
Emre; tamam tamam gelicem

Emre dışarı çıkar
Kaan; güneşim... ne kadar da aptalsın hepsini bir rüya zannediyorsun.

Ayyy bu bölümü ne kadar çok beğendim anlatamam, hele sonlara doğru abooo, neyse görüşürüzzz 🤍🤍

38.GünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin