Herkes kendi sınıfını heyecanla arıyordu. Sınıfta en ön sıralardan yer kapabilmek için bende dahil hepimiz resmen depar atıyorduk. Taa ki ben yere kapaklanana kadar. Ayağım yerinden çıkmış bir tuğlaya takılmıştı. Yere düştüğümde sağ kolumu hissetmiyordum. Bir anda çok acımaya başladı. Burnum kanıyordu. Poyraz ve Rüzgar hemen Yanıma koştu ve tabii ki Asya da hemen Yanımda belirdi. Asya benim en yakın arkadaşım. Onunla anaokulundan beri birlikteyiz. Neyse olayı anlatmaya devam edeyim. Ardından diğer arkadaşlarım ve bir Sürü öğretmen Başıma toplandı. Bir öğretmen beni kucakladı ve bir arabaya bindirdi. Uyandığımda kolum alçıya alınmıştı. Kolum kırılmış. Kolumun ağrısı hafiflemişti. Odanın her tarafı çiçeklerle doluydu. Başımda okul müdürü sınıf öğretmenim ve tanımadığım birkaç öğretmen daha vardı. Veee tabi ki annem. Başımda Öylece duruyordu. Size biraz annemden bahsedeyim. Annem dünyadaki en süper annedir. Eğlenceli, cool, soğuk kanlı... O Dünya'nın en muhteşem annesi. "Iyi misin bebeğim?" diye sordu. " Iyiyim anneciğim, Süperim" dedim. Sesim biraz solgun çıkıyordu. Tam kolumun durumunu soracaktım ki içeriye Asya, Poyraz, Rüzgar ve Aren girdi. Aren benim resmen ruh ikizim. O çok iyi bir çocuk. Dünyadaki en süper bro. Dördü de Yanıma geldi ve nasıl olduğumu sordu. Iyi olduğumu söyledim. Kim olduğunu bilmediğim öğretmenlerden biri "artık gitmemiz gerek çocuklar, okula dönmelisiniz" dedi. Aren'le özel tokalaşmamızı yaptık ve onlar okula geri döndü. Şuan gerçekten de çok üzgünüm okulun ilk gününden kolumu kırdım. Okulun son günü tam Parça olarak çıkmam büyük mucize olur.
Doktor içeri girdi. Ve sağ kolumu yaklaşık 1, 1 buçuk ay kullanamayacağımı söyledi. Buna gerçekten çok üzülmüştüm. Üzülmemin asıl nedeni benim solak olmamdı. Eğer sol kolum kırılmış olsaydı uzun bir süre yazı yazamayacaktım. Ama buna da şükür. Eğitim şart😄 Biz de sınıf öğretmenim, okul müdürü ve kim olduğunu bilmediğim öğretmenlerle birlikte okula döndük okula girdiğimde Sınıfta beni küçük bir Sürpriz bekliyordu. Herkes bana geçmiş olsun kartları hazırlamıştı ve tahtayı süslemişlerdi. Hepsine teşekkür ettim ve sırama doğru ilerlerken kapı gıcırtıyla ardına kadar açıldı. Arkama dönüp Kapıdan içeri giren kişiye baktığımda Öylece dona kaldım...
