yoongi:hemde çok...
iyi ama... seviyorsa neden onu sevmeyen birini istesin ki bir insan özelliklede onunla aynı evde yaşayacak, onu severek öpmeyecek sarılmayacak hatta dudaklarını hissetmeyecek birini neden istesin sevsin?... ah yoon aklımı karıştırıyorsun puşt herif!
jimin: iyi ama... neden seni öpmeyecek sarılmayacak isteyerek sevmeyecek birini seviyorsun ya da neden ben neden zoraki neden bir kız değil? onca kişi varken beni seçmen...
yoonginin gözleri gökyüzündeki en parlak yıldız gibi parladı
yoongi: bazen.. , neyse bir gün anlayacaksın jimin.
jimin? ismimi söylemesi hoşuma gitmemişti gereksizce onunla hemen bağ kurmuştum sanki çoktandır tanışıyormuşuz gibi fakat daha 1 gün oldu, çok garip kendimi kötü hissetmiştim...
jimin: p-peki.... ben eşyalarımı hazırlayım.
yoongi başını sallayıp odadan çıktı ve ve kapıyı nazikçe kapattı ben ise orada öylece heykel gibi kalmıştım neyi anlayacaktım, neden öyle dedi? ah... her neyse düşünmeden hazırlanmam lazım...
.
.
.
.
eşyalarımı ve bavulumu hazırladıktan sonra yoongiyi çağırdım
jimin: YOONGİ!
yaklaşık 30 saniye içerisinde yoongi kapıyı açtı ve kapı kulpuna yaslanarak gülümsedi
yoongi: efendim? sorun nedir.
jimin: bunlar çok ağır taşımama yardımcı olabilir misin.?
yoongi: tabii ki.
yoongi yaklaştı ve bavullarla beraber beni üstüne aldı. tanrım ne yapmaya çalışıyor bu çocuk böyle!
yoongi: rahat mısın?
jimin:hm... ne demezsin canım sanırsın pamuk tarlası!
sevgili bebeklerim yeni bölüm geldiiii<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN NEFESİ- YOONMİN
FanfictionJimin zengin bir ailenin çocuğuydu bir gün ünlü mafya min yoongi jimini gördü onu bir süre araştırmaya pek zahmet etmedi çünkü o min yoongi ne isterse alır...