~Yeonji'den devam~
Sabah telefonun çalmasıyla hemen uyandım. Kim böyle 15 kere aramıştı ki? Arayan Mun'du. Hemen açtım.
Telefon konuşmaları~
Yeonji:Ne oldu Mun?
Mun:Yeonji neden açmıyorsun telefonu! Hızlı ol oraya geliyoruz!
Yeonji:Hey, neler oluyor?
Mun:Ma Juseok. Yine bir şeylerin peşinde!
Yeonji:Ne! Tamam hemen hazırlanıyorum.
-----
Telefonu kapatır kapatmaz hemen yataktan kalktım. Wong'la mı uyumuştum? Neden?
Acele etmem gerekti. Hemen kıyafetlerimi alıp banyoya gittim. Kıyafetleri giyindikten sonra elimi yüzümü yıkadım. Hemen banyodan çıktım . Wong halâ uyuyordu. Hemen odadan çıkıp ayakkabılarımı giyindim ve çıktım. Kulaklığı aktive ettim.
Yeonji*kulaklık*:Nerdesiniz? Bende size yakınlaşayım.
Motak*kulaklık*:Geldik sayılır bir yere ayrılma.
Motak'ın dediğini gibi bekledim. Arabayı gördüm hemen kapıyı açıp bindim.
Yeonji:Neler oluyor?
Mun:Ma Juseok. Bir terk edilmiş binada. Birşeylerin peşinde.
Hana:Biraz daha hızlı Motak.
Motak:Tamam.
Motak daha da hızlanmaya başladı. Amcam neyin peşindeydi?
------------
Amcamın bulunduğu yere geldik. Hemen arabadan indik. Binaya çıkmaya başladık. Böyle bir yerde ne işi olabilirdi ki?
Hana: Dikkatli olalım.
Gözümü kapatıp geleceğe baktım. Hepimiz amcam ile dövüşüyorduk. Fakat amcam fazlasıyla güçlüydü. Birimize bişey olacakken birinin beni dürtmesiyle gözümü açtım.
Mun:Neden gözünü kapatıyorsun?
Yeonji:Geleceğe baktım.
Bayan Chu:Neler oluyordu?
Yeonji:Amcam çok güçlenmiş. Hepimiz ile aynanda dövüşüyordu.
Motak:Dikkatli olmak gerek.
Hemen bir kata çıktık. Amcamı gördüm.
Yeonji:Amca?
Bay Ma:Vay. Demek geldiniz.
2. Sesi ile konuşuyordu. Şuan kendinde değildi. İçindeki ruh iyice girmişti.
Mun:Bay Ma. Sizi kurtarabiliriz. Lütfen bizi dinleyin.
Bay Ma:Öyle mi? Buyur gel.
Mun yavaş yavaş Amcama doğru yürümeye başladı. Hayır! Bir terslik vardı.
Yeonji:Mun dur!
Hemen Mun'a doğru koşup onu ittim. Bende bir yere savruldum. Sırtım duvarla buluştuğunda yere düştüm. Eğer ben Mun'u itmeseydim belki o zor durumda olabilirdi.
Hana:Yeonji!
Hana yanıma gelip beni kaldırdı.
Hana:İyi misin?
