မာနလင်းထင်အိမ်ထဲရောက်တော့
ဦးသန်းထွန်းဦးအိမ်ထဲမှာရှိတဲ့လူအကုန်လုံးကိုထွက်သွားခိုင်းလိုက်ကျွန်တော်တစ်ယောက်မှမမြင်ချင်ဘူး
အိမ်ထဲကိုကျွန်တော်ခွင့်ပြုချက်မရဘဲတစ်ယောက်မှမဝင်စေနဲ့
ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်လေး
ဦးသန်းထွန်းဦးလဲမာနလင်းထင်ပြောတဲ့အတိုင်းအပြင်ကိုအကုန်လုံးကိုထွက်သွားခိုင်းလိုက်တ်တယ်
"မင်းလာ"
"အကို့ငယ်လက်နာတယ်"
မာနလင်းထင်လဲသူပြောတာတွေကိုနားမထောင်ဘဲသူ့အိပ်ရာစီကိုသာသူ့ကိုတွန်းလိုက်တယ်
"အာ့"
ရွှေရုပ်ငယ်တစ်ယောက်ခါးကြောမျက်သွားပင်မဲ့ဒီအခန်းထဲကထွက်ဖို့သာသူအာရုံရောက်နေတော့တယ်
"အကိုငယ်ငယ်တောင်ပန်ပါတယ်"
မာနတစ်ယောက်ပြောစကားတွေကိုနားမထောင်တော့ဘဲ
ရွှေရုပ်ငယ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုသာအပိုင်ယူလိုက်တယ်
ပြွစ်.......ပြွစ်
သူနမ်းတာတွေခံဘူးပင်မဲ့ဒီတစ်ခါညှင်တာမူမရှိဘဲအကြမ်းပတမ်းနမ်းနေတာကြောင့်ရွှေရုပ်ငယ်တစ်ယောက်မနေနိုင်တော့ကာ
ရွှေရုပ်တစ်ယောက်မာနကိုတွန်းထုတ်ပြီးပါးကိုရိုက်လိုက်တော့တယ်
ဖြန်း....
မာနတစ်ယာက်ဒေါသအစမတန်ထွက်သွားတော့မယ်
ရွှေရုပ်ငယ်တစ်ယောက်သူမှားသွားတာကိုသိပြီး
ပိုတောင်ကြောက်ရွံသွားတော့တယ်
မာနတစ်ယောက်သူ့အနမ်းတွေကိုပြန်စတင်လိုက်ပြီးရွှေရုပ်ရဲ့ပါစပ်ထဲထိလျှာများကိုစုပ်ယူလိုက်တော့တယ်
အောက်တို့တစ်ဖြေးဖြေးဆင်းသွားပြီးသူ့ရဲ့လည်တိုင်မှာအမှတ်အသားတွေလုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်
"အာ့အကို့နာတယ်"
ပြီးကြသူ့ရဲ့ညှပ်ရိုးတွေကိုပါကိုက်တော့
ရွှေရုပ်လွှာရဲ့ညီးသံကသူ့ရဲ့ရမ္မကကိုပိုရွေ့လိုချင်တက်မက်သွားတယ်
"အာ့အွန့်"
ရွှေရုပ်လွှာရဲ့ဂါဝန်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး
သူ့ရဲ့လှပနေတဲ့ရင်သားတွေကိုရန်စရှာတော့တယ်
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ပိုင်သောအစေခံ
Fanfictionရွှေရုပ်ငယ်တစ်ယောက်မိဘတွေအကြွေးပိပြီးမာနလင်းထင်ဆိုတဲ့အဥေးသားတစ်ယောက်စီရောက်သွားတယ် မာနလင်းထင်ကကော်ရွှေရုပ်လွှာကိုဘယ်လိုလုပ်မလဲရွှေရုပ်ငယ်ကကော်ထွက်ပြေးလွတ်မြောက််မလား ေ႐ႊ႐ုပ္ငယ္တစ္ေယာက္မိဘေတြအေႂကြးပိၿပီးမာနလင္းထင္ဆိုတဲ့အဥေးသားတစ္ေယာက္စီေရာက္သြားတယ္ မ...
