şu sıralar kapının önündeki dükkanın basamaklarına oturuyorum.
eve girmeden önce orada takılıyorum.
aslında pek bir şey yapmıyorum.
evde ne yapıyorsam o.
ama gece karanlığını seviyorum, akşamı çok seviyorum.
sanırım daha içli dışlı olmak istiyorum.
bazen birini bekliyormuş gibi hissediyorum.
bazen oturup vakit geçirince sanki üstümden bir yük kalkıyor.
nedenini bilmiyorum.
oturuyorum öylece.
bir taraflarım donuyor ama aldırmıyorum, hatta o bile saçma bir şekilde tatmin ediyor beni.
şehre bakmayı, şehri izlemeyi çok seviyorum.
kendimi hep orada buluyorum sanki.
bir de şarkı dinlemeyi daha keyifli hâle getiriyor.
caddede bağırarak şarkıya eşlik etmek daha da keyifli oluyor.
öyle işte.
biraz böyle biraz şöyle.
ortaya karışık.
şimdi durup sokağı izleyeceğim bir süre.
çünküsü yok.
öyle istedim.
bir de sokak lambaları çok hoş.
