"Hayır."
"Üzgünüm sevgilim.."
Olayların ciddiyetinin farkına varınca gözlerim doldu, neden yapmıştı bunu? Herşey çok güzel ilerliyordu. Aklımdan geçen soruların ağızımdan çıkması bir oldu.
"Neden yaptın bunu? Herşey yolundayken neden yaptın bunu?"
"Böyle olması gerekiyordu Jungkook.."
Bakışları yerdeydi, yüzüme bakmıyordu. Gözlerime bakması için yalvarır gibi bakıyordum gözlerine. Fakat karşı taraftan gelen bir cevap yoktu. Ayaklandım ve elime geçen bütün eşyalarımı bir çantaya sıkıştırmaya başladım.
Taehyung yavaş adımlar ile Jungkook'a yaklaştı.
"Jungkook.."
Az önce yüzüme bile bakmazken şimdi ne söyleyecekti? Göz ardı ettim, kaşlarımı çatmış göz yaşlarımın akmaması için uğraşıyordum. Çantayı sırtıma aldım, evden çıkarken Taehyung'un yüzüne bile bakmadım, bu acıtmıştı.
Kendimi arabaya atınca göz yaşlarımı tutamamıştım.
"Jungkook, şimdi kendini toparla. Bu göz yaşlarını.. Geceye saklayacağız."
Gözlerimi ovup arabayı abimin evine doğru sürdüm.
......................................................................
Kapıyı çaldım, kapıyı açan saçı başı sabaha kadar bilgisayar başında kod yazmaktan dağılmış J-Hope, yani abim açtı.
"Ne lan bu sabahın köründe..?"
Saçını karıştırırken tek gözünü açamıyordu bile, fazla rahat şekilde içeri geçtim.
"Hangi rüzgar getirdi seni buralara."
"Ayrıldık, burdayım artık."
"Nee?"
Dalga geçer gibi sorması daha da moralimi bozmuştu.
"Hmhm,doğru duydun."
"Ne oldu, niye ayrıldınız?"
"Bilmem, ayrılmak istediğini söyledi."
"Niye bu kadar rahatsın oğlum, insan bir ağlar."
Yüzüne bakıp sadece sırıtmak ile yetindim.
Benim için ayırdığı, daha doğrusu benim zorla ayırttığım bir odam vardı.
"Hadi o zaman ben odama çıkayım hyung"
çantam ile birlikte odama çıktım.
"Duygusuz piç.."
Odaya girdiğim de herhangi bir duygusal değişim yaşamadım, özlem duyguma daha ağır basan şeyler vardı, yani ayrılık acısı diyelim.
......................................................................
Abim eve Suga denen benden yaşça büyük manitasını çağırdı, arada bir burada kalıyordu ama hakkında pekte bir bilgim yoktu.
Gülüşmeleri duyuluyordu, onların gülüşmelerini duydukça aklıma Taehyung geliyordu.
Saat 00.00'a yaklaştıkça daha da gömülüyordum yatağıma.
Ev sessizleşti, saat 01:17'ydi.Suga uyusa da abim eminim ki uyanıktı. Telefondan Tanju Okan - Kadınım şarkısını açtım, şarkıyı açmam ile sabahtan beri içimde tuttuğum o duygu yığını gözlerimden yaşlar ile akmaya başladı. Bir yandan fotoğraflarımıza bakıyordum, anlam vermeye çalışıyordum, gerçekten hiç bir sebep yokken, belki de vardı fakat ben bilmiyordum... Bunları düşündükçe ağlamam daha da şiddetleniyordu. Uzun zamandır maske ardına saklamaya çalışıp sert görünmeye çalıltığım duygularım tek bir gecede maskeyi kırıp geçti.
