လှုပ်ခါသွားမှုကြောင့် သင်္ဘောပေါ်ကနေ ယင်စစ်သည်အများအပြား ရေပြင်သို့ ပြုတ်ကျသူကကျ နှင့် အထိအခိုက်များသွားခဲ့သလို သင်္ဘောရဲ့ ကိုယ်ထည်ကပါ အနည်းငယ်တော့ အထိနာသွားခဲ့သည်။
မိုးသက်လေးပြင်းကျချိန်ဟာ လူရိုင်းတွေအတွက် အာသာချက်တစ်ခုလို။ ယင်သင်္ဘောများစီ အနီးကပ်ချဥ်းကပ်လာလျက် တိတ်တဆိတ် သတ်ဖြတ်ကုန်ကျသည်။
အသံတွေကြားရပေမဲ့ အသံတွေရဲ့ ဦးတည်ရာကိုခန့်မှန်းလို့မရ။ ချန်းလိ သူ့ရဲ့ စိတ်အာရုံကို စုစည်းကာ အသံတွေရဲ့ ကွဲပြားမှုကိုနားစွင့်ထားရ၏။ မိုးသံများကြား အနီးနားသို့ တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာသည့် ခြူသံ။ ထိုနှင့်အတူ ဆွဲကြိုးလို ဝတ်ဆင်ထားကြသည့် အရိုးများရဲ့ ရမ်းခါသည့်အခါ ထွက်ပေါ်သောအသံများ။
စစ်သူကြီးတစ်ယောက် ပီသစွာ အရာအရာကို သတိရှိသည့် ချန်းလိက သူရဲ့ဓားကို မြဲမြံစွာ ဆုတ်ကိုင်ပြီး နားကိုစွံထားလေသည်။
အသံနီးလာသည်နှင့် ဓားကို မိုးပေါ်မြှောက်ကာ ခုတ်လွှဲချလိုက်ချလိုက်သည်နှင့် မိုးသက်လေပြင်းကျနေခြင်းကနေ ချက်ခြင်းလက်ငင်း မိုများကင်းစင်သွားပြီး နေရောင်ခြည်ဟာ လင်းထိန်းလာလျက်။
နေရောင်ခြည်ထွက်ပေါ်လာခြင်းနဲ့အတူ အစုလိုက်ပူးကပ်နေကြသည့် ယင်စစ်သည်များဟာ မြင်လိုက်ရတဲ့ လူရိုင်းများကို အသေအကြေတိုက်ခိုက်ကုန်ကြသည်။
ချန်းလိ သူ့ရဲ့ ခြေဖျားထိပ်မှာရှိတဲ့ အရာကိုယူကာ လေပေါ်သို့ ကိုင်မြှောက်လိုက်ရင်း....
"လူရိုင်းစစ်သည်များအားလုံး အညံ့ခံကြတော့!!မင်းတို့ရဲ့ ခေါင်းဆောင် ငါ့ရဲ့ဓားသွားအောက် အသက်ပေးလိုက်ရပြီ။"
လူရိုင်းများက သူ့တို့ခေါင်းဆောင်ရဲ့ ခေါင်းပြက်ကို တွေ့သည်နှင့် တုန်လှုပ်သွားခဲ့ကြရသည်။ ဗျူဟာမရှိ ခေါင်းဆောင်မရှိတော့တဲ့ အခြေအနေမှာ လူရိုင်းများက တပ်ဆုတ်ကာ ထွက်ပြေးဖို့သာ ဦးတည်ကြရ၏။
"အားလုံး... တိုက်!!!"
အညံ့မခံပဲ ထွက်ပြေးဖို့ လုပ်နေသည်ကြောင့် စစ်သူကြီး ချန်းလိက ထပ်မံ အော်ဟစ်ကာ စစ်ပွဲကို ဆင်နွဲရသည်။
