Clatania University School of Magic

CHAPTER 3: THE MAN AND THE WILDIAN

Chapter 3

Dahan dahan akong naglakad at nagpakita sa manloloob at patakbong nilapitan para sana ipukpuk ang hawak kong stick ng bigla akong madulas dahil basa ako't kakalabas ko pa lang ng banyo, napapikit ako't handa ng salubungin ng halik ang sahig.

Ngunit segundo ang lumipas isang mainit na bisig lamang ang naramdaman ko, pagmulat ko ng mga mata ko'y isang matipuno at may hitsurang lalaki ang sumalubong sa mukha, nanlaki ang mga mata ko't nagwala kaya diritso akong bumagsak sa sahig.

Walang hiyang hayop nato, apaka gentledog!

"Why did you let me go?!" I shout

"Nagpumiglas ka, you should know that. And you're wearing nothing but a towel to cover your body." Nakagat ko ang labi ko dahil may point naman sya.

"Nevermind that, what are you doing here? Magnanakaw kano?" Bintang ko ng bigla nyakong panlisikan ng mata.

"Gusto mong bilhin kita? Get dressed already!" Nakanguso akong tumayo saka nanguha ng damit sa kabinet ko.

"Turn around."

"What for?"

"Magbibihis ako! Stupid!"

"Ikaw ang stupid, how can you be so confident na hindi kita sisilipan? Not that sisilip ako hindi naman kagandahan yang katawan mo. But how can you dressed up while there's a man in front of you?" Napanguso ako dahil may point naman sya, maglalakad na sana ako papunta sa banyo ng may narinig akong kalabog mula sa labas ng bintana ko.

Agad akong tumakbo para at binuksan ang bintana, di alintana ang lakas ng ulan ang ihip ng hangin at kahit nakahubad ako'y sinilip ko parin kung anong nangyayari pero wala  naman akong nakita.

Napa-igtad ako ng hawakan ng manloloob ang balikat ko't pinalayo sa bintana saka niya ito sinarado at tinulak ako paloob sa banyo.

"Magbihis kana, nagmamadali tayo." Anas nito, kaya kahit naguguluhan ay nagbihis na lamang ako. Pagkalabas ko ng banyo'y naka-upo siya sa sahig habang inilalagay ang mga damit ko sa maleta.

Hawak hawak niya ang underware ko, naramdaman ko ang pagdaloy ng dugo ko sa mukha ko. Agad akong tumakbo sa direksyon niya saka siya bintukan at inagaw ang underwear ko at inayos ang gamit sa loob ng maleta.

Pinanlisikan nyako ng mata kaya pinanlisikan korin sya, magsasalita pa sana ako ng makarinig na naman ako ng kalabog sa bintana ko, napasigaw ako sa gulat kaya agad akong hinila nitong manloloob.

"We must leave!" Saad nito saka ako hinila palabas ng kwarto dala dala ang maleta ko, kayo agad akong nanlaban at binawi ang kamay ko sa kanya.

"I'm not going with some stranger! And clearly there's someone who's trying to get in our house and I'm not leaving my parents alone!" I shouted but he held my hands again ang drag me.

"I'll explain everything after we left, we're in danger, not that I can't handle them. But still! We must hurry up!" He said not even giving me a glance.

"If we're in danger so is my parents! You idiot let me go!" Pagpupumiglas ko, at nung mabitawan nyako'y gumulong ako pabalik sa loob ng kwarto ko saka ako sinalubong ng bagay na hindi ko inaasahang makita.

Sumisikip ang dibdib ko't nahihirapan akong huminga, that things about to hit me with it's claw when the guy in my room earlier pulled me. Hinila nyako sa gilid ng cabinet ko saka mahigpit ang hawak sa bibig ko.

Balak ata akong patayin ng animal nato.

Ilang minuto ang dumaan bago umalis ang mga Wildian kanina, binitawan naman ako ng manloloob. Kahit na wala na ang kamay niya sa bibig ko'y hindi parin ako makahinga, nanginginig ang boung katawan ko sa takot at kaba.

"We must hurry up before sila bumalik ulit, don't worry about your parents they're safe. Wildians can't see someone who does not possess magic, we're the one's in danger! Let's go!" Saad nito saka ako hinila ulit palabas ng kwarto ko at naglakad kami paloob sa guest room.

"Why are they here?" I ask unknowingly, lutang parin ako't nanginginig sa kaba at takot.

"I don't know either." He answered without glancing at me, nagpalabas siya ng susi galing sa bulsa saka itinusok sa lock ng cabinet ng kwarto, kunot noo ko siyang pinanood after nyang inunlock ang cabinet ay binuksan nya ito.

Ilang beses kong pinikit dilat ang mga mata ko dahil sa hindi kapani paniwalang nasaksihan ko, the door opened and instead of an empty closet with spider webs and rats,  gubat ang sumalubong samin.

"W.wait! What! This doesn't make sense at all!" I said habang hila hila nyako kasama ang maleta ko, ilang minuto lang kaming naglakad ng may sumalubong saming pulang sasakyan huminto ito sa harapan saka bumukas ng bintana ng driver's seat.

"Yow! How's fetching?" That guy ask without even looking at me, when I turn around I can't see our house at all, napa-igtad ako ng may jacket na yumakap sa katawan ko.

"Don't worry about them, get inside already." He said saka niya binuksan ang pinto ng kotse ang pumasok, tinignan ko ulit ang dinadaanan namin kanina saka ako pumasok sa kotse.

...

We're riding his car, and I don't know kung saan kami papunta. Kanina pako inaantok pero pinipigilan ko ito dahil baka kung saan ako dalhin at kung anong gawin nitong animal nato sakin.

"I know you're tired, get some sleep." Saad nitong hindi naman ako nilingon, kibit balikat ito't sa daan ang tingin. Magkatabi pala kami dito sa backseat.

"Nek nek mo! Ano pang gawin mo sakin." Saad ko sabay lingon sa bintana, madilim na at magubat ang dinadaanan namin.

"Ganda mo naman." Ingos nito. Ang kapal talaga.

"Yes of course." Napa-irap ito sa sagot ko sabay buntong hininga.

"I know you're worried about your parents but you shouldn't be. Kung mag sstay kadun ilalagay molang sila sa kapahamakan, it's true that Wildians can't see and can't sense non magic bieng but if they're accompanied with someone who possess one they're visible." He explained, kagat labi akong napatingin sa bintana, maybe it's good for them if it's for they're safety then I'll leave.

"B.but." he cut my word even before I finished talking.

"The school will handle this matter, and I'm sure they'll understand." Napatangon na lamang ako.

"Seriously a Wildians? Anong ginagawa nila dun?" The guy who drives the car ask.

"I don't know, but I'm sure they're after her. They're already lurking around her house bago pako dumating that's why I sneaked into her room but---." I cut him before nya masabi ang pagtatagpo namin.

"It's not necessary na malaman niya kung anong nangyari kanina, just shut up!" He chuckled kaya napa-irap ako sa kabalbalan ng animal nato.

"It must be nerve wrecking, this must be your first time meeting those beast. Don't worry, soon you'll be able to defeat their kinds." The driver asked.

"Yeah right, it's my first time."

"Anyways, asan ba tayo pupunta? I don't even know you yet here you are abducting me!" Nilingon ko na sya, habang seryosong tinitigan. Lumingon naman ito pabalik.

"To Clatania University."

..............

End

Slay author nyo, imbis na gawin ang rrl, ito yung inaatupag