lass mich nicht

11

Taehyung yavaşça Jungkooka yaklaştı aralarındaki o bir nefeslik mesefa dahi kalsın istemiyordu artık son kez izin alircasina gözlerine baktığında Taehyungun utangac tavşanı gözlerini kaçırdı ama geri çekilmedi bu izin verdiği anlamına geliyordu Taehyung mesajı aldığı gibi kendi dudaklarını, Jungkookun dudakları ile buluşturdu
Hırs yoktu,sadece özlem ve sevgi dolu bir öpücüktu bu ama uzun sürdüğü kesindi ha bir de ilk olduğu ama son olmayacağı

Taehyung,jungkooktan ayrılmak istemiyordu çünkü küçüğünün, öpücük sonunda utancagini bu,ama aynı zaman da nefessiz kalmasını istemediğinden ayırdı dudaklarını kiraz dudaklardan,gözlerinde kaybolduğunu hissetti Taehyung

Jungkook al al olmuş yanaklariyla kendini yatakta aşağı kaydırdı ve Taehyungun karnına sarıldı Taehyung bunu beklemiyordu ama hoşuna gitmişti Jungkookun ondan kaçmaması hoşuna gitmişti

"Hyung biliyor musun?,benim çok önceden bir oyuncağım vardı çok severdim onu hemde öyle çok fazla severdim,hatta geçenlerde bana verdiğin beyaz tavsan varya ona çok benziyordu ben,ben o zamanlar mutlu olmuştum hemde çok çok mutlu olmuştum,onu bana getirdin sanmıştım ama sonra onun aynı tavsan olmadığını anladım çünkü annem bir keresinde çok ağladığım için tavşanımin kafasını şey yaptı şey k-kopardi ama sonra,sonra ben onu diktim ama,ama annem sonra onu parçaladı bıçakla paramparça etti ben çok ağladım,çok ağladım"derken dolan gozlerinden yaşlar firar etmeye başlamıştı Taehyung dayanamadı yine ağlamasına,yine içinde bir şeyler koptu hızla küçüğünü kucağına çekti önce göz yaşlarını sildi sonra tek tek gözlerini sonrada yanaklarını öptü suratını iki eli arasına alıp konuşmaya basladi

"Üzülme küçüğüm,ben sana bir sürü tavsan alırım tamam mı? Yeter ki sen üzülme,akıtma incilerini,ayrıca anneyi unut yanında ben varım artık,hiç kimse hiç bir şey yapamaz sana tamam mı güzelim?"

Jungkook sadece başını salladı ve kafasını Taehyungun omzuna yaslayıp sikica sarıldı ona,Taehyung ne kadar içi acisa da ağlamasına,ağlayıp rahatlamasina izin verdi ipek gibi saçların üzerinde parmaklarını gezdirirken bir süre sonra sakinleyen Jungkook kafasını kaldırıp Taehyungun gözlerine bakmaya başladı hala yasliydi gözleri hala ıslattı yanakları ama umursamadı sadece Taehyunga baktı anlamasını istercesine baktı çünkü kendi konuşamayacak kadar yorulmuştu ama Taehyung gözlerinden anladi
"Hayır küçüğüm,hayır,asla, bırakmayacağım seni,çıkar bunu kafandan tamam mi?"

Jungkook hala bakmaya devam ederken Taehyung ne istediğini anlamıştı

"Kaplan sözü sevgilim"

Jungkook utangacca kikirdayip istediğini almanın verdiği rahatlıkla Taehyungun göğsüne sokuldu ve gözlerini kapadı o gece birbirlerine sarılarak uyuyan ikili sessizce birbirlerinden hiç ayrilmayacaklarina söz verdiler

Kisa bi bölümle geldim çünkü neden okumuyonuz abi yorum oy koy bisey koyun devamını istediğiniz anliyim şu bölümü de her attığım şeyi okuyan biri var onun için yazdım yani neyse ben kaçar

Adios Amigos Pancos
Behlul kacarr