Only For You

Chapter 7

After 1 year

Grumaduate na rin ako sa wakas. I just turned 21 kahapon. 

Pero di ko pa rin mapigilan ang malungkot tuwing sumasagi sa isip ko si Kyle. I still love him and I really miss him.

.......Flashback.......

After 1 month ng maiburol si Kyle. Ikinabigla ko talaga ng ipagtapat ni Tita na i-d-in-onate ng mga ito ang mga mata ni Kyle. 

I dont know kung sinadya ba nilang wag sabihin sakin ng iburol na si Kyle ay wala na ang mga mata nito.

"I really don't know Faith pero nakita ko nalang yung card. 

At katabi nung card ay nakasulat yung name na "Brandon Angeles". 

Pinahanap namin yung nakasulat na pangalan. He's a very intelligent and hardworking man. Nakita na namin siya. 

I cant help it but I hug him tight, he looks like Kyle." napaiyak si Tita habang sinasabi yun

"tama na yan Hon." and he hug tita. Tiningnan ulit ako ni tito

"How about you Faith, do you want to see him?"

Napa.isip ako. Him? So lalaki yung recipient ni Kyle. Hindi ko pa ata kayang makita , kahit mga mata lang yun. Maaalala ko na naman si Kyle.

"No tito, hindi pa siguro. Next time nalang po pag handa na ako. 

I know there's a right time po na magkita kami."

....... End of flashback.......

Siguro this is the right time para makilala ko na si Brandon. Handa na siguro ako. Its been 1 year mula ng mamatay si Kyle. Kinontak ko agad si tita

Dialling Tita Karla .....

"Hello po Tita"

"Faith? Kumusta ka na?"

"I'm fine tita. By the way may hihingin po sana ako sa inyo."

"Sure iha, ano ba yun?

"Maybe this is the right time para makilala ko siya, Pwede niyo po ba akong samahan kay Brandon Angeles?"

"Oh sure iha. I will arrange for that."

"Thanks Tita. See you! Bye."

End Call.......

xxxxxx After 2 days xxxxxx

Excited na akong makilala ang taong nagmamay.ari sa mga mata ni Kyle. 

Gaganapin daw yung pagkikita namin sa isang restaurant na pagmamay-ari nito.

Kinakabahan ako. Ano kaya una kong gagawin pag nagkita kami.

Will I hug him? No I don't know him.

Nag.iisip ako kung anong dapat kung gawin ng magsalita si Tita.

"There he is" sabi ni Tita

Oh my. Hindi ako makagalaw. Ang lakas ng tibok ng puso ko. 

He is good looking, kamukha niya pa si Kyle. Para siyang matured face ni Kyle. 

Nang tiningnan ko siya sa mga mata. I was shocked. Nabuhay ulit si Kyle?

"Hi" nakangiting bati ng lalaki. Hindi ko maalis ang mga mata ko sa kanya. I can see his perfect.

"I'm really sorry. Hinanda ko pa kasi yung mga pagkain na i.seserve ngayon."

"Its okay iho." Sabi ni tito at muling tumingin sakin

"Mary Faith, this is Brandon Angeles." - tito

Naka.nganga lang ako. "Oh my God! Kyle."

Ipinakilala naman ako ni tita. "Brandon, this is Mary Faith. Ang childhood best friend at naiwang girlfriend ni Kyle."

And he smile. Ginantihan ko naman siya ng ngiti. 

Di ko maipaliwanag yung nararamdaman ko.

 Ilang sandali rin tilang nag-uusap ang mga mata namin. But I dont know if pareho kami ng iniisip.

"Nice meeting you." and he offer his hands. Tinanggap ko naman ito.

"Same here," and then we shake hands.

 pero bakit? Di ko maintindihan, ang bilis ng tibok ng puso ko. 

Mas mabilis pa sa normal beat nito. ATt parang nakuryente pa ata ako. And I remember the same feeling nung .....

"Sir i.seserve na po namin yung foods."

At dun lang napukaw ang tila lumilipad na diwa ko. At agad ko namang binitawan yung kamay niya.

"Oh sige. Please." at lumakad na ulit yung waitress

"Pasensya na Brandon. Katulad ng naging reaksyon namin nang una ka naming makita. 

Faith was stunned." Sabi ni tita.