Sa isang silid aralang nakalimutan na.
At natatabunan Ng alikabok.
Dalawang upuang magkasunod.
Na puno Ng masasayang ala ala.
Kung saan Ang utak ay natuto at Ang puso ay umasa.
taon Ang inilaan akoy naghintay Ng
kaytagal.
Na Ang nasa puso't isip ay Ang iyong ngiti.
Sa silyang nasa luob Ng nakalimutang silid.
Na Kung saan Ang puso ay unang kumabig.
At sa nakalimutang silid ay natutong umibig.-Zieghi

YOU ARE READING
Nakalimutang silid
Poetrypara sa mga hindi pa naka wala sa pagkagapos sa pag ibig ng kahapon