Dün gece yine yalnız kalmamı saymaysak iyiydi.Abimlerle takılıp boş boş esprilerine gülüyordum.Offf 16 yaşında genç bir kızın ve 17 yaşında ki ergenlerin eğlence anlayışı farklıydı elbette o nedenle yanlarında fazla durmayıp odama kapandım yinee.
Şimdi annemle elimizde bitki çaylarımızla çiçekleri seyrediyorduk.Bu güzel manzara aynı zamanda odamın balkonundan da çok güzel gözüküyordu.Ozellikle ay ışığı vurduğunda.
"Anne sence çiçeklerin yanından geçen bir şelale olsa güzel olmaz mıydı?"
"Eğer bu ormanın içinde olsaydı olurdu güzelim ancak bahçenin alanı kısıtlı.Sihirli bir şelale yapsak bile sığmaz buraya."
"Tüh çok güzel olurdu.Tuvali bitirdim cidden bu sefer çok güzel oldu.Ciceklere sadece ay ışığı vurmuyor,suyun yansımasıda onları mukemmellestiriyor."
"O zaman kesin odamda güzel duracak."
"Annee o benimm."
Omuz silkip çayını icmeye devam etti.Cok geçmeden abimde bize eşlik etti.
"Bu güzel iki hanımefendiye onlar gibi güzel iki papatya."
Önümüzde diz çökerek bize papatya uzatmıştı.Hemde seradan.
"Louis çiçeklerimizden uzak dur!"
Annemle aynı anda aynı şeyi söylememiz üzerine birbirimize bakıp sırıttık.
"Yapay bunlar."
Bunu söylerken defalarca onu çiçekleri koparmaması icin uyarmıştık.Simdi böyle söyleyince ister istemez üzüldüm.Azarlıyormusuz gibi oldu.Kendimi affettirmek amaçlı yanağına bir öpücük kondurdum.
"O zaman teşekkür ederiz Bay Parkinson."
"Eh rica edeyim bende."
Yerden kalkıp bizim aramıza oturdu ve kollarını hem bana hem anneme sardı.
Sohbet etmeye dalmıştık.Annem ne kadar yorulduğundan bahsetmeye başlamıştı ki abim onu "Anne dima var ya bütün işi o yapıyor sen nasıl yoruluyorsun?" Diye susturdu.E haklııı sohbet iyice uzadı.Konudan konuya atlayıp konustuk.Abimin çocukluğundan,annemin dayımla olan eğlenceli kavgalarından... akşam yemeğine yakın mutfağa geçtik.Dima herşeyi hazırlamıştı yine.
"Dima mantı mı yaptın?!!"
"Efendim seviyor diye yapmıştım."
"Çok cooook teşekkürler Dima."
Başını eğip geri çekildi içeriye masayı kurmaya geçti veletlik dostum.Masa hazır olunca geçtik hep beraber Pansy yine yoktu.Her fırsatta partilere gider yemeği kaçırırdı.Peki babam buna birşey diyor mu yooook.Onun gözdesi ne olacak.
Yemekte çok tedirgindim.Freya ile buluşmak istedigimi sabah anneme söylemiştim oda babamdan izin istememi söylemişti.Babamın izin vermeyeceğini bilmeme rağmen içimde bir umut vardı.Korkuyordum ve oldukça bıkmıştım bu durumdan onun karşısında güçsüzleşiyordum.Surekli onun tarafından küçümseniyor ve hor görülüyordum.
"Şey baba eğer iznin olursa yarın Freya ile buluşmak istiyorum."
"Ne gerek var.Zaten yemeklerde görüşüyorsunuz."
Ve yemeğini yemeğe devam etti.Cidden mi Pansy e öyle demiyorsun ama ha.
"Rosier ler yemeklere düzgün katılamıyor biliyorsun baba."
"Okulda görüşürsünüz zaten açılmasına az kaldı."
"Bunu Pansy e de söylüyor musun? Neden ayrımcılık yapıp sürekli ona izin veriyor hatalarını görmezden geliyorsun?"
