They say your first love will feel like your last, but your last love will feel like your first. When Serena Devon Vergara hears the phrase "first love," there's only one name that comes to mind: Oliver Niel Lim Maniego.
But Onli is nothing but a di...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 5
"Taray, perfect. 'Yong sa math madame, pakopya," nakangising sabi ni Jenny.
Binigyan ko siya ng masamang tingin kaya agad din siyang nagpeace sign.
"Damot naman," bulong niya na umabot pa rin sa pandinig ko. "Bakit ka ba nagagalit, perfect score nga di ba?" Inilabas niya ang kanyang papel. "Gusto mo palit na lang tayo."
Bumuntong-hininga ako at tinupi ang papel. Kababalik lang ng seatwork namin na sinagutan noong nakaraan. The one where I was late at hindi nangalahati ang sinagutan. So... Onli did not submit my paper. Sa halip ay ang sinagutan niya ang kanyang pinasa and boom, perfect score. Pero bakit hindi ako natutuwa? Feeling ko pa may utang na loob ako sa kanya. I know that's it is my competitive nature and pride which is making me unhappy right now.
"Girl, okay na iyan. Magpasalamat ka na lang, arte mo," nangigigil na sabi ni Jenny. "Halika, puntahan natin."
"Ayaw ko." Hindi kaya ng pride kong magpasalamat sa kanya!
I debated with my self kung ano ang gagawin ko. Should I confront Onli for not submitting the paper na ako ang sumagot o hayaan ko na lamang? Sa huli ay nanaig pa rin ang pagnanais kong mapanatili ang standing sa klase. Siyempre, perfect score din 'yon. Hindi na ako mag-iinarte pa at magpasalamat na lamang kay Onli. Maybe I'll do it... but privately.
"Hays, sulyap na sana kay June, naging bato pa!" Jenny sulked on the side. Hindi ko siya pinansin at nag-isip ng paraan kung paano ko siya kakausapin upang magpasalamat.
Bilhan ko kaya siya ng iced coffee? Lunch? Ah, wag na baka gawin pang issue iyon ng mga kaklase namin. Siguro aabangan ko na lang siya mamayang uwian. Kapag nakaalis na ang mga classmates namin, saka ko siya pasasalamatan nang walang makarinig. Pwede ko rin siyang itext, kaso it will seem so ungrateful lalo na't nagmaldita ako sa kanya. I should do a proper thank you.
"Si Onli at June ba 'yon?" Tanong ni Jenny at sinundan ng tingin ang dalawang pares na naglalakad sa pathway. "At sina Clarise at Bella ba 'yong kasama nila?"
Napatingin ako sa sinasabi niya. It was indeed Onli and June, kasama sina Clarise at Bella. Mukhang nagpartner-partner pa sila. Mula sa kabilang section sina Clarise at Bella. Kilala sila dahil sila ang mean girls ng San Nicholas High School. Palaging kilay on fleek at pulang-pula ang nguso at pisngi dahil sa lip and cheek tint.
My eyes focused on Onli and Bella. Naniningkit ang mga mata ni Onli sa kangingiti kung anuman ang sinasabi sa kanya ng babae. Tila may sarili silang mundo habang nag-uusap at may pahampas-hampas pang nalalaman si Bella.
"Sugurin ba natin?" Tanong ni Jenny. "Oh, bakit nakabusangot ka diyan?"
Padabog na ibinalik ko sa bag ang mga notebook. "Anong nakabusangot?"
"Ayan oh!" Tinuro niya ang mukha ko. "Huwag mong sabihing..." Napatili siya nang malakas. "Omg! Crush mo ba si Onli?"
Pinanlakihan ko siya nang mata sabay lingon sa paligid. Mahirap na baka may makarinig sa amin at magkalat pa ng fake news. "Jenny, ano ba! Hinaan mo nga 'yang boses mo."
