BÖLÜM :2

43 7 47
                                    

Çocuğu alıp banka oturmaya gittim
Hamza: niye seni dövüyorlardı
Cenk : paramı almak istiyorlardı beni niye kurtardın basın belâya girer
Hamza: ismin nedir ?
Cenk : cenk senin nedir ?
Hamza: hamza
Cenk: kitapları severmisin hamza
Hamza:evet sen
Cenk : evet bende severim
Hamza: c şubesine geldin demi bende oradayım
Cenk : evet hadi okula gidelim
Hamza : olur
Böyle sohbet ederek okula geldiler boş bir sıraya birlikte oturdular o
Sırada ilkim geldi
ilkim: bu kim hamza
Hamza: tanışın ilkim yenı geldi sınıfa
Cenk : selam ben Cenk senin ismin nedir
İlkim : benimkide ilkim tanistigimiza memnun oldum
O sırada ilkim gitti cenk hamzaya dönerek
Cenk : aşıksın demi hamza
Hamza: iyi bir gözlemcisin evet aşığım
Cenk : hayır bu benimle alakalı değil onunla konuşurken gözünün içi parıldıyor
Hamza : helal olsun valla
Cenk : acilcanmi hamza
Hamza: bilmiyorum düşünüyorum
Cenk : direkt açıl
Hamza : gün doğmadan neler doğar
Cenk : açıl çünkü acıkmazsan başkasıyla mutlu olusunu izlersin
O sırada hoca geldi perfonmans için 3 kişilik gurup lazım dedi o sırada hamza gülümseyerek ilkimin yanına gitti
Hamza : guruba gelecekmisin
ilkim : gelmeme gibi bir durumum yok
Hamza : bende öyle düşünüyorum
ilkim : hamza bak
Hamza : şaka yaptım tamam
Hamza cenkin yanına doğru gitti
Hamza : cenk varmısın
Cenk : tabiki
Böylelikle gurup kurulmuştu ama hamza hiçbirşeyi anlamıyordu demekki zaman herşeyin ilaciymis yada böyle zannediyordu  o sırada sırtına bir el dokundu
ilkim : selam hamza
Hamza : selam ilkim
İlkim sana birşey soylicem
ilkim : bende birşey soylicem
Hamza : bayanlara öncelik
İlkim : ben birini seviyorum ama nasıl açılacağımi bilmiyorum
Hamzanın başından aşağıya sıcak sular dökülmüştü eli ayağı titriyordu
ilkim : hamza huhu
Hamza : direkt açıl
ilkim : tamam ozaman benimle çıkar mısın
Hamza : evet valla evet
Hamza tam olarak ne olduğunu çözememişti ama çok mutluydu o sırada cen hamzaya seslendi
Hamza : efendim cenk
Cenk : demekki doğruymuş hisleriniz katılımıymış
Hamza : bunu biliyordun demi
Cenk : yanı sayılîr
Hamza : kimsin sen
Cenk : senin gibi bir insan
Hamza : polisiye çok okuma
Cenk : öylede denilebilir
Acaba oylemiydi bu kimin nesiydi cenk kimdi bunu çözebilecegimi düşünmüyorum
O sırada hamza ilkimin yanına gitti
Hamza : naber iklim
ilkim : iyi sen
Hamza : iyi şeni seviyorum
İlkim : bende seni
Ve cenk hamzanın yanına gelir 
Cenk : hamza bugün yetimhaneye gitme sahile git ilkim orda seni bekliyor olacak
Hamza : tamam cenk
Sahile yaklastigimda bir çiçekçi vardı bir adet gül aldım ilkimin yanına doğru gidiyordum
Hamza : selam ilkim bu sana tabi bir çiçeğe çiçek vermek nekadar doğru olursa
İlkim : öyle deme utanırım
Hamza : gerçekler
Herneyse gün böyle bitti geçe rüyamda adam öldürüyordum bunun rüya tabiri ise işlerim yolunda gitmeyecekti
Cenkle yolda karşılaştık okula doğru yürüyorduk
Sınıfa varınca ilkimin yanına gittim
Hamza : naber ilkim
ilkim : iyi senden hamza
Hamza : bana soğuk gibisin
ilkim : hayır sadece uykusuzum dedi benim kursum olduğu için geç cikcaktim ve çıkışta masamda bir mektup gördüm açtım içinde şöyle yaziyordu
" sevgili dostum hamza sen bunu okurken ölmüş olacağım ilkimide al yetimhaneye yaklaşma benim kimliğimi gelecekte öğreneceksin "
Ve bir patlama sesi duyulur  hamza yetimhaneye doğru koşar
Heryerde ilkimi arıyordu ama hiç bir çocuk yoktu sadece yetimhanenin orda yetişkin cesetleri vardı hicbir çocuğun cesedi dahi yoktu o sırada başımın döndüğünü hissetim gözümü açtığımda başımda 20 li yaşlarda bir abi vardı
Adi emir di bana soru sordu
Emir : uyandın demek orda ne yapıyordun
Hamza: ilkim,ilkim nerde
Emir : demekki birini arıyordun
Aradığın kişi büyük ıhtimal insan kaçakçısı tarafından kaçırıldı
Hamza :ne diyorsun ne mafyası
Emir : hepsini anlatacağım şimdi dinlen
BÖLÜM burda biter

 O ÇOCUK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin